2000

Oude koeien van 2000

• Ik zorg maar goed voor mijzelf, de 200 myls hoeft niet alleen uit afzien te bestaan.
• Wie heeft er meer de pest in: “Degene, die uitvalt, of ik zonder wind ?”.
• Wilma, m’n stuurautomaat is bijna net zo koppig, als degene die thuis zit.
• Het is hier dieper, dan dat ik snel ga.
• Hij helpt me op doeltreffende wijze van m’n slaaptijd af en van m’n bier, maar hij kookt, zoals hij praat : “Verrassend en veel !”.
• Ik begin in deze rust te hallucineren en hoor zacht in de nacht een pracht van een vrouwenstem m’n naam noemen.
• In de geleende Jaquar 22′ jongleert Henjo, als een volleerd ruiter zijn zeilpony, dansend over de golven, van Den Oever naar Urk in een dikke wind zuid, ruim 6 Bft.
• 7 Bf. Nu waait het stront van de dijk en staan de uiers horizontaal onder de koeien
• Hi there, I agree – I think KPN is thrilled as the wave lengths are being continuously used up on the IJsselmeer this week. Nothing solo about asking the guy 100 m in front of you if he has wind where he is!!!
• Midden in de nacht vaar ik Urk binnen en loop daar vast. Na een tijd modderen gooi ik m’n anker maar uit. De volgende morgen zag ik het bordje staan. Diepte 1.20 m.
• Door goed gebruik te maken van de windschiftingen kan ik de eerste helft van het rak net voor jaap blijven. Een mooi staaltje van close racing.
• Het is onvoorstelbaar hoe uitbundig de schippers met dezelfde wimpel in de achterstag naar elkaar zwaaien.
• Kees heeft bij de KG 27 op de wind liggen wachten. Heel slim jochie !
• De hommel naast m’n boot, gaat sneller dan ik. Zeker 6 knopen..
• De eerste, die de V 15 rondt, moet er maar een stormlantaarn in hangen, zodat ie voor de anderen ook goed is te verkennen.
• Meteen, op ‘eigen wieken’ gaat mijn solo-vlag overboord. Geheel in steil.
• “Heeft u wel eens solo gezeild, mijnheer ?” “Nou ja, ik ben dit jaar in m’n uppie vanuit Rio teruggezeild.”
  “Mag ik je bij je voornaam noemen ?” “Jij wel, ik luister toch niet !”
• Een paar deelnemers hebben gistermiddag al een flink gat in m’n biervoorraad geslagen. Nou ja, ’t scheelt weer gewicht en het was meer dan gezellig.
• Hai, mister match …..
• Kijken jullie maar uit. Ik weet van elke scheet van een meeuw een extra knoop uit mijn boot te halen!

Ingeschreven solo-schippers – 2000

Banen – 200 myls ‘SOLO’ – 2000

MUIDEN START M1 0 MUIDEN START M1 0 MUIDEN START M1 0 MUIDEN START M1 0 VOLENDAM GZ2 11 VOLENDAM GZ2 11 VOLENDAM GZ2 11 VOLENDAM GZ2 11 HOORN NEK 18 HOORN NEK 18 HOORN NEK 18 HOORN NEK 18 S/LELYSTAD OVD3/EZ27 29 S/LELYSTAD OVD3/EZ27 29 S/LELYSTAD OVD3/EZ27 29 S/LELYSTAD OVD3/EZ27 29 S/DEN OEVER WV8/O12 61 S/DEN OEVER WV8/O12 61 DEN OEVER WV8 61 DEN OEVER WV8 61 OUDE SCHILD T14 73 URK UK16 85 DEN HELDER MH2 74 HARLINGEN BO44 105 HINDELOOPEN H2 73 STAVOREN VZ1 100 IJMUIDEN BALOERAN 106 BREEZANDDIJK D3A 122 MEDEMBLIK V15 86 HINDELOOPEN H2 108 DEN HELDER MH2 138 S/KORNW.ZAND KZ2/VF4 130 URK UK16 104 MEDEMBLIK V15 121 S/DEN OEVER 012/WV8 151 BREEZANDDIJK SPORTB 137 BREEZANDDIJK SPORTB 129 BREEZANDDIJK SPORTB 134 MEDEMBLIK V15 161 MEDEMBLIK V15 151 STAVOREN VZ1 140 S/ENKHUIZEN KG2/KG27 152 S/ENKHUIZEN KG2/BR2 170 S/ENKHUIZEN KG2/BR2 160 KORNW.ZAND VF4 153 LELYSTAD OVD3 166 LELYSTAD OVD3 185 LELYSTAD OVD3 176 S/ENKHUIZEN KG2/KG27 173 HOORN NEK 179 VOLENDAM GZ2 186 VOLENDAM GZ2 186 BLOCQ V.KUFF BVK 192 BLOCQ V.KUFF BVK 192 BLOCQ V.KUFF BVK 192 BLOCK V.KUFF BVK 192 PAMPUSHAVEN PH 196 PAMPUSHAVEN PH 196 PAMPUSHAVEN PH 196 PAMPUSHAVEN PH 196 MUIDEN FINISH M1 200 MUIDEN FINISH M1 200 MUIDEN FINISH M1 200 MUIDEN FINISH M1 200

Verslag door Jan en Mark Luijendijk

11 oktober 2000 20:00 uur De winnaars : 2e. Han Beijersbergen 1e. Jan Kees Corts 3e. Rob Jaspers Na het welkomswoord tot de deelnemers, die vrijwel allemaal, van heinde en verre gekomen, aanwezig waren, veelal met hun echtgenotes en het bedanken van de sponsors werd er een overzicht gegeven van de race, het variabele weer en de routekeuzes.

Verder werd de internetverslaggeving met het probleem van instabiliteit van de providers Worldonline/Tip toegelicht. Zij lieten voor en in het begin van de race telkens alleen hun eigen sites op de monitor zien i.p.v. de websites van de bij hun aangesloten leden. Telkens werd ons verzekerd, dat de problemen zouden zijn opgelost. De noodoplossing, dat Hexan.nl, tijdens de race, de 200 myls ‘SOLO’ sites adopteerde, was een grandioze uitkomst. Het thuisfront werd net voor de wedstrijd met de mededeling, dat het palaver een kwartier eerder zou beginnen, van deze ‘extra’ doorschakeling op de hoogte gebracht.

Ook de logboeken werden uitgebreid behandeld met diverse, humoristische annekdotes per deelnemer. Heel wat verhalen hoorden we, veel foto’s werden getoond met als klap op de vuurpijl de schitterende film van Gert Reedijk, die hij maakte tijdens en over zijn 200 myls.

Iedere deelnemer kreeg z’n herinneringsplaatje, alsook ’t logboek met foto-prints terug. Daarna de prijsuit- reiking, waarin de 3 tinnen borden werden uitgereikt. Adriaan van Berkel kreeg van de Stichting Schildpad ’n hand- gemaakte schildpad, als door- zettersprijs en als troost voor z’n laatste plaats.

Ook de diegenen, die tijdens de wedstrijd
behoorlijk veel werk hadden te verzetten, kregen een fles en/of bloemen.

Uitgebreid bedankt werden :Start/opnameschipper Gerard Lenselink, alsook z’n vrouw voor de gewaardeerde gastvrijheid en o.a. ontvangst voor de uitgezeilde solisten op hun Alegro.
Bob Luyendijk voor de kontakten en het verwerken van de meldingen met en van de schippers, die hun logboeken veelal afsloten met : “De groeten aan Bob”.
Marco Luyendijk, die ‘Nieuws tijdens de race’, foto’s en de voorlopige uitslagverwerking alsmede het Internet, zelfs tot diep in de nacht, voor z’n rekening nam.
Piet Bakker, vanwege de algemene werkzaamheden, zoals kontrolle foto’s etc., etc.

De organisator, als ook Bob & Marco, werden bij monde van Fokke v.d. Valk, namens alle schippers nog eens uitzonderlijk in het zonnetje gezet voor hun inzet en vooral, naar Fokke’s mening, voor het product als de 200 myls ‘SOLO’, waarin alles perfect klopte en op elkaar was afgestemd en ….. vanwege ’t 1e. lustrum , met een fantastisch cadeau.

De barbediening van de wsv AVOH te Huizen was weer het toonbeeld van gastvrijheid en zorgde er voor dat iedereen het prima naar de zin had.
Al met al een heerlijke avond, waar alle kontakten weer eens stevig werden aangehaald.

Huizen, 11 oktober 2000

Prijsuitreiking
Nieuws tijdens de Race

door : Marco Luyendijk

1 oktober 2000 16:45 uur

Het zit er weer op, de eerste 200 myls ‘SOLO’ van het nieuwe millennium is weer een succes geworden. De schippers hebben weer eens te maken gehad met de vele facetten van ons Hollandse weer. Zon, regen, windkracht 6 a 7 en windstilte. Vooral de laatste, de windstilte, heeft zelfs 6 deelnemers doen besluiten om het op te geven.

Voor de race hadden zich 55 deelnemers ingeschreven, 48 schippers zijn er gestart en 32 gefinished. Het aantal uitvallers komt dan op 16. De grootste boosdoenders waren de windstilte op de zaterdag en de stuurautomaten, die het begaven in de eerste 2 dagen van de race. Misschien een tip voor zeilbladen om weer eens een test te doen op de betrouwbaarheid van die maatjes! Een van de zeilers is gestopt door het ontbreken van ervaring met zijn schip, een door onregelementair motorgebruik, een door een aanvaring met een race-genoot en twee door ander materiaal pech.

De uitslag zoals deze nu op internet staat is pas na 11 oktober definitief. Doordat logboeken en foto-opnames ook gecontroleerd moeten worden, zullen hier tot bovenstaande datum nog zeker enkele veranderingen optreden.

30 september 2000 23:00 uur

Af en toe totale windstilte zorgde vandaag voor een behoorlijke schifting in het deelnemersveld.

De Balder van Pieter Bakker

Ook de aanloop van de solisten naar de finishhaven Muiden, vooral in vroege ochtend, was zeer moeizaam.

De Lupa Maris van Ed Megens

Na ca. 09:30 uur trok de wind gelukkig weer een beetje aan tot een 3 Bft. Er waren schippers, die voor de KG 27 lagen te wachten tot de windstilte voorbij was. Slim …….De eerst binnenkomende schipper was Jaap Homan met z’n Spirit 32 de Almare De tweede schipper, die finishte en deelnemer van het eerste uur was Cees de Wit met z’n Scampie de Foetsie. Cees passeerde net voor de finishlijn de derde aankomende, de Breeze van Gert Reedijk.

De Nescio van Erik Jan Hardonk

Inmiddels raakt de Stichtingshaven in Muiden voller en voller. Het finishen, dus het fotograferen van de M1 voor Muiden gaat de nacht door tot morgen 11:59:59 uur en dan …. is het einde van de wedstrijd. We wachten maar af, wie het allemaal halen.29 september 2000 23:45 uur
Hier is een foto van Ed Megens in zijn mast. Vanmorgen om een uur of 7 heeft Erik Jan Hardonk Ed Megens nog in zijn mast gehesen. Z’n marifoonantenne was kapot, maar helaas was deze niet te repareren. Er is een afspraak gemaakt, dat Erik Jan voor Ed uitluistert en hem via de mobiele telefoon op de hoogte houdt.

Gezien de windverwachting (windkracht 2 uit alle hoeken) gaat Erik Jan Hardonk vannacht toch maar varen om te kijken of hij Muiden toch nog kan halen voor zondag 12:00 uur. Dit zal hoogstwaarschijnlijk wel lukken !
29 september 2000 23:20 uur
Gert Reedijk heeft de eerste plaats van Bauke Yntema overgenomen. Samen met Jaap Hopman heeft Gert al de meeste mylen afgelegd, voor hun is er nu nog 21 myl te verzeilen. Dit zou met de gemiddelde snelheid, die zij tot nu toe zeilden, maximaal 4 uur zijn.
29 september 2000 22:05 uur
De nieuwste update staat weer op het internet. Roderik Bijlaard heeft opgegeven. Hij had te weinig ervaring met z’n nieuwe schip en heeft opgegeven. Hier volgen nog een paar foto’s. De onderste foto is van Ad Beringen, vlak na de passage van de Sport B.

Voor anker in Enkhuizen met mede racers!	Ad Beringen met z’n Skua

Paul Schrier (no.42) zeilde daarnet zowat in de visstaken, hij gaf een ruk aan zijn roer en zag er toen nog een stuk of 40. Zijn hart klopte in zijn keel, maar hij is er nu voorbij.

29 september 2000 21:30 uur
Erik Jan Hardonk voorziet ons van mooie foto’s tijdens de race. Hier zien we dan ook twee fantastische foto’s van Govert Riksen onder spinaker.

Govert Riksen onder spinaker

29 september 2000 21:05 uur
De eerste tussenstand is binnen. Niet iedereen heeft zich tot nu toe gemeld. De schippers hebben daarvoor nog een uur de tijd. Desondanks is er een globale tussenstand, welke rond 22:00 en 23:00 uur nogmaals wordt bijgewerkt. Verder zijn tot nu toe de belangrijke wijzigingen continu op het internet gezet.
29 september 2000 15:40 uur
Een record aantal bezoekers op de site van de 200 myls ‘SOLO’. De afgelopen dagen is het record aantal steeds weer verbroken. Vandaag staat het aantal geinteresseerden al op 195. Volgens Nedstat kunnen het er 450 worden. Gisteren hebben net niet de 400 grens gehaald. We zijn op 399 blijven steken.
29 september 2000 14:30 uur
Het is prachtig. Dat is de reactie van diverse zeilers vandaag. Een mooi windje, droog en ook regelmatig een zonnetje. Daarnaast is intussen Gert Reedijk doorgestroomd naar de eerste plaats. Deze eerste plaats heeft hij te danken aan het aantal mylen dat hij heeft afgelegd.
29 september 2000 11:15 uur
Wonderen zijn de wereld nog niet uit! Dat blijkt wel uit het feit dat Albert Broshuis, een dag bezig is geweest met het herstellen van zijn boot. Hij was de WV 8 bij Den Oever al gerond. Voor reparatie is hij terug gegaan naar Enkhuizen. Om de race weer te vervolgen rondt hij vandaag omstreeks het middaguur weer het merkteken de WV 8 bij Den Oever. Dus gelukkig een uitvaller minder dan we hadden verwacht.

28 september 2000 23:40 uur
Bauke Yntema staat voorlopig op de 1e. plaats, hij heeft samen met Henny van Oortmarssen tot nu toe de meeste mylen afgelegd, die op de 2e. plaats staat.

Later blijkt dat Marcel de Haan de eerste dag vroeg in de ochtend al Stavoren had berijkt. Schade aan het achterlijk van de rolgenua, kost hem een hele dag omdat door zeilmakerij Zwaan in Stavoren te laten repareren. Pech.
Ook de tweede dag is veel gebeurd, in totaal zijn er nu 10 schippers die de strijd hebben gestaakt. Vandaag hebben we twee jarigen op het water en wel Fred Avezaat, die helaas wegens een blessure heeft moeten afhaken en de nog altijd in strijd zijnde Harm Veenstra. Hij werd vandaag maar liefst 69 jaar, Harm en Fred van harte !!.
Naast Fred Avezaat heeft zich ook nog Ferdinand Costerman Boodt zich afgemeld, de laatste twee ook met een defecte stuurautomaat. Schijnbaar is de 200 myls ‘SOLO’ toch weer een aanslag op deze ‘maatjes’, want de een na de ander begeeft het. Totaal al 7 stuks !
Jeroen Groenendijk heeft zich ook teruggetrokken door een slecht werkende windvaaninrichting.
Bert Jan van de Woude had pech met zijn motor. De gaskabel was afgebroken. Bert Jan gaat na de reparatie verder met de race. Daarnaast kreeg Henk van Breda een klapgijp. De bulletalie werd los getrokken. Z’n stuurinrichting is kapot, morgen gaat hij een nieuwe halen in Leeuwarden. Na reparatie wil ‘IJzeren Henkie’ zijn weg weer vervolgen.
28 september 2000 18:40 uur
Bjorne Tazelaar en Ferdinand Costerman Boot zijn uitgevallen doordat ook hun stuurauto-‘maatje’ weigerde om hun schipper verder van dienst te zijn. De laatst genoemde vertelde, dat het bij hem onbegonnen zaak is om zonder stuurautomaatje te zeilen doordat bij golfslag zijn schroef uit het water komt en de boot niet meer te houden is. Arie Petrus heeft zich al gemeld en heeft een drukke nacht voor de boeg. Door een kapot rubber van een luik op zijn schip staat er 20 cm water in zijn boot. Hij gaat vanacht lensen en hozen, zodat hij morgen weer verder kan zeilen.
28 september 2000 18:00 uur
Vanmiddag was ’t duidelijk meer een afvalrace dan gisteren, vandaag hebben tot nu toe drie zeilers door materiele schade moeten afhaken. Albert Broshuis heeft zich halverwege de middag afgemeld vanwege een kapotte ‘scheckel’ van ’t voorzeil. Daardoor is het voor hem niet meer mogelijk om het voorzeil te hijzen. Zonder voorzeil is de wedstrijd niet te volbrengen en heeft afgehaakt.
Danker Daamen met de enige Trimaran heeft ook de strijd moeten staken, er ontstond een scheur aan de bevestiging in de romp van de lijdrijver. Hij denkt zelf aan een constructiefout aan het schip, want het gebeurde bij 6 Bft. Momenteel ligt hij voor anker en wacht op iets rustiger weer om vervolgens op de moter zijn weg te vervolgen.

Als laatste heeft, tot nu toe, ook Gert Kuik de ‘battle of the fittest’ moeten verlaten. Bij hem is zijn stuurauto-‘maatje’ afgebroken (het was toch een solo race). Na deze uitvallers zijn er nog altijd 45 zeilers in de strijd om een van de zo fel begeerde 200 myls ‘SOLO’ prijzen in de wacht te slepen.
28 september 2000 14:30 uur
De schippers hebben het zwaar, windkracht 6 Bft. staat er momenteel en het regent langdurig. Vandaag hebben we weer een paar prachtige plaatjes van de race.

Een losgeschoten spinaker van	BertJan v.d.Woude
De hekgolf van de Lupa Maris	Erik Jan Hardonk in de achtervolging en zijn spinaker.

28 september 2000 10:30 uur
De eerste uitslagen zijn binnen. Het gros van de schippers is bij Den Oever gekomen, welgeteld 39 man. Vandaag zijn er twee uitvallers en er zitten nog 46 man in de race.
27 september 2000 19:45 uur

Jac.v.d.Berg met z’n Romteskip zeilend naar Den Oever	Herman Tieman zeilt met zijn Nan de nacht in

27 september 2000 16:15 uur
Voor de liefhebbers zijn er nu meer foto’s beschikbaar van de start en het palaver. Deze zijn in de reportage van vanmorgen toegevoegd.
Daarnaast heeft een tweede zeiler, ditmaal Ronald Nieuwenhuis, zich moeten terugtrekken uit de strijd. Een rukwind zorgde ervoor dat de verstaging brak. Aangezien een snelle reparatie niet mogelijk was heeft hij zich afgemeld.

De Maran van Clemens Sanders voorlangs Pampus

27 september 2000 13:30 uur
De kop is eraf. De schippers zijn onderweg om hun 200 mijlen te verzeilen. Vanmorgen om 08:30 uur waren alle schippers aanwezig op het palaver. Daar stond voor iedere deelnemer een kop koffie met appelgebak klaar.

Het palaver

De belangrijkste wijzigingen werden doorgenomen. Er werd gecontrolleerd of alle schippers aanwezig waren. Gelijktijdig kregen de schippers het logboek, de fotocamera en de 200 myls ‘SOLO’ cap uitgereikt.

Spinneweb

Na het palaver was het een hele toer voor de schippers om op de goede manier uit de Stichtingshaven te komen, deze was totaal veranderd in een spinnenweb van zeilschepen, lijnen en masten.

De volle haven

Het startschip de Allegro van Gerard Lenselink lag ruim op tijd op de juiste plaats en om 10:00 uur ging het laatste geluidssein, de 200 myls ‘SOLO’ is weer van start. De met stopwatches gewapende schippers probeerden zich, tot op de seconde nauwkeurig, over de startlijn te manouvreren.

De Tumlare van Michel Capel	Vlak voor de start

Echt een super fantastische start in het prachtige weer. Voor de wind, 4 Bft. zeilden richting Volendam, het merkteken GZ 2. de jachten met hun gehezen spinakers en halfwinders.

	De Tam Tam en daarachter de Connector
	De start
Het startschip de Allegro van Gerard Lenselink

Spinakers en halfwinders

De laatste schipper kwam om 10:07 uur over de startlijn om zijn race te beginnen.

De laatste gestartte deelnemer met Pampus op de achtergrond

Net over half twaalf belde de eerste uitvaller (no.41 Peter de Schaaf). Na een aanvaring met een andere solozeiler, ter hoogte van het Paard Marken, had hij materiele schade opgelopen. Daarop was hij genoodzaakt de strijd te staken en naar Muiden terug te keren.
27 september 2000 7:00 uur
Het ligt echt mudvol in en om de Stichtingshaven van Muiden. De gastvrijheid van de havenmeester Rebel kent geen grenzen.

De schippers liggen klaar om met de race te beginnen, iedereen is al wakker en over ruim een uur is het Palaver bij ‘Ome Ko’ in Muiden, daar worden de laatste puntjes op de i gezet. Vervolgens is de start.

De vijfde 200 myls ‘SOLO’- 2000

De S/Y Almare tijdens zijn 200 myls ‘SOLO’ – 2000 door Joep Homan

De S/Y Almare tijdens zijn 200 myls ‘SOLO’ – 2000

Het schip ligt nu min of meer rechtop. Ik begin bij :26-09-2000 – dinsdag. Een gemakkelijke tocht naar Muiden. In verband met de te verwachte drukte op tijd vertrokken uit Monnickendam. Razend nieuwsgierig naar die andere ‘Einzelgängers’. Prettige kennismaking met o.a. de Lupa Maris en de Nan, die ook had meegedaan met de C.A.M. race. Ook kon ik Wim Schreurs verwelkomen, oud collega en opvarende bij mij van de Schuttervaarrace 1999. De dag werd perfect afgesloten met een gezamen- lijke maaltijd bij Graaf Floris. 27-09-2000 – woensdag. Na een uitgebreid ontbijt met gebakken eieren met spek en een lekkere mok thee op weg naar ‘Ome Ko’ voor het palaver. Zoals voor elke start toch wel een beetje zenuwachtig. Iedereen is op tijd bij de start. Bijna plat voor het laken richting Paard. Prachtig weer en voldoende wind. Ik blijk me te bevinden in het gezelschap van de Lupa Maris, Nescio en een uiterst snelle J 24. Nabij het Paard mogen genieten van een alter- natieve methode om een spi te verwijderen.

Onderweg naar Den Oever

Het waait inmiddels stevig en de werkfok mag het werk doen. Een rif lijkt mij voldoende.
Na enige tijd trekt de wind aan naar ca. 30 knopen. Nu waait het stront van de dijk en staan de uiers horizontaal onder de koeien. Kort na het passeren van de WV 8 moet ik nodig het toilet bezoeken. Net op tijd. De afsluiter stond niet dicht en er was dus een plasje water. Op het moment dat ik wilde gaan zitten, maakte de Almare extra slagzij: wat in het toilet hoorde, kwam er toen half overheen. Rampzalig. Met 30 graden slagzij alles klaren is niet eenvoudig. Nabij de VZ 1/LC 6 grote grauwheid en nattigheid. Ik zit te overwegen om na Medemblik door te varen naar Breezanddijk.
Het is wel lagerwal, maar morgen minder werk. De V 15 is niet bezeild, wind ca. 26 knopen, onaangenaam en zeer vermoeiend. Gelukkig is het nu droog. Het besluit om door te varen naar Breezanddijk is heel goed. De wind neemt af en er komt duidelijk warmere lucht. (Z.O.wind ??) Het is nu nog 3.2 Nm te gaan naar de Sport B. Langzaam, schommelend en uiterst rustgevend. Een mooie avond na een dag hard werken! Breezanddijk kende ik nog niet, dus rustig naar binnengevaren. Na de gebruikelijke, eenvoudige, doch voedzame maaltijd, vroeg te kooi.

29-09-2000 – vrijdag.
Tot mijn verbazing zijn er in het donker nog wat boten binnengekomen. Een van de schepen lag voor anker Had ik ook moeten doen. (Tumlare)
Om 07:21 uur weer langs de Sport B en op weg naar Enkhuizen. Enige schepen zijn al vertrokken. De zonsopgang is echt indrukwekkend. De wind lijkt verder te krimpen. Grijzigheid heerst weer. Buiten koud. Binnen warm. Rustig lees ik het boek van Joshua Slocum over zijn reis om de wereld met de Spray. Wat een avontuur van die man. Om 09:15 nabij de KR 15 overstag over BB Zover doorgevaren, dat de KG 2 bezeild is. Zon wil toch weer doorbreken. Even na 11:00 uur bij de KG 2. Opruimen en naar de sluis. Ontmoeting met Catootje, alleen niet naar de botermarkt gegaan. De zon is vol doorgebroken.

Na de KG 27 op weg naar Lelystad, dit stuk in de wind. Onderweg zakt de wind steeds verder in. Gevecht met Catootje in dit kruisrak. Ik ga me voorbereiden op de spi op weg naar de Nek. Kan hij gelijk lekker drogen. Gaat lekker onder spi, snelheid ruim voldoende. Hier neem ik een pilsje op, zeker omdat Catootje ruim achter ligt. Het is nu 16:30 uur en de wind is weg, waarheen weet ik niet. De spi is nog net gevuld. Snelheid ca. 3 knopen. De vliegjes komen massaal aan boord om te helpen. Echt werkt het niet. Ze zitten voornamelijk in de weg. Wind lijkt nu (18:00 uur) voornamelijk naar Oost te krimpen. Misschien reachen naar de MN/GZ 2. Van Catootje mocht ik vernemen, dat ik me teruggetrokken had. Er opent zich voor mij een uiterst nieuw verleden. Via Bob Luyendijk is het misverstand gauw geklaard. Hij vertelt me, dat ik voorlopig de 2e. positie inneem. Afwachten maar. Het anker laten zakken in de Gouwzee. Naast mij, iets zuidelijker lig een groot, donkerblauw zeiljacht afgemeerd. Wie dit is, weet ik niet. Ik vind het te ver gaan om een schijnwerper te gebruiken.30-09-2000 – zaterdag. 01:30 uur. De wekker gaat. Kom tot de ontdekking dat de wind globaal weinig is. (3 knoop) Na het ronden van de GZ 2 op weg naar de BvK. De snelheid is plat voor het laken wel 2.6 knoop ! Koers richting lichtvlek van Almere. Het water is heerlijk vlak. Het zicht is zeer beperkt. De wind neemt uiteraard weer af: 1.2 knoop 06:30 uur. Eindelijk lijkt er weer wat wind te komen. Opkruisen naar de PH boei. Na de PH weer opkruisen naar de M 1. De laatste loodjes……… Finishtijd 30-09-2000 om 08:12 uur, als 1e., dus ‘Line honeurs’ voor :

Links de Almare, ingesloten door later aankomenden

Joep Homan – S/Y Almare – Het Y
WV de Schinkel – 2000

Smokkelroute door Jaap Homan

Amsterdam, 13 oktober 2000

Waarde Jan,In de archieven kwam ik een fragment tegen van een historische kaart. Deze kaart bewijst mijns insziens dat de 200 mijls ‘SOLO’ veel ouder is dan we dachten. Indertijd was er nog maar 1 route. Deze was al aangegeven op de kaart. Vermoedelijk betreft het hier een oude smokkelroute. De grilligheid van de baan moet het achtervolgers extra moeilijk maken! m.vr.gr. Jaap Homan van de  Almare.P.S. Gaarne wil ik deze oude route volgend jaar weer varen.

Verslag van de 200myls SOLO met de Catootje

Sybarite en de 200 myles SOLO door Jan Smeele

mededelingenblad van de Vereniging van Waarschippers

Sybarite en de 200 myles SOLO

In het voorjaar werd door Peter van der Schaaf op een feestje gekscherend geopperd om met Waarschepen mee te gaan doen aan de 200 myles solo tocht, die elk jaar door Jan Luyendijk wordt georganiseerd. Er werd lauwtjes gereageerd door de aanwezige Waarschippers. Ik liet het ook even bezinken, maar vond het toch een mooie uitdaging. Toen ik hem 2 weken later vertelde er wel zin in te hebben, schrok hij toch een klein beetje; nu moest hij ook! Snel hebben we ons aangemeld. Net op tijd bleek.

Er konden zich eerst maar 40 deelnemers inschrijven, wij waren 38 en 39. Later, toen er extra sponsers gevonden waren, konden er 55 schepen inschrijven. Een foto moest gemailed worden, alle deelnemers waren op internet te zien. (www:hexan.nl/solo) De start zou woensdag 27 september plaats vinden, dus mooi na het Fluessen evenement. Het weekeinde van 22 september varen Anita, Nick en ik onze Sybarite op ons gemak naar Muiden, waar de start zal plaatsvinden.

Ik heb de boot nog even na gezien, maar behoudens een rondgaande lijn langs de 4 bolders, om mijn safelijn aan te kunnen bevestigen, onder gaat onze kwarttonner geen modificaties. Alleen wordt er een extra accu aan boord gestouwd om eventueel het stroomgebruik van James, de stuurautomaat, te kunnen aanvullen.Met mooi weer bereiken we de stichtingshaven aan de voet van het Muiderslot. Hier liggen al enkele deelnemers afgemeerd. Ook Peter arriveert en met een door ons gecharterde auto met chauffeur keren we huiswaards. De weersverwachtingen worden goed beluisterd alhoewel ik gezien eerdere ervaringen dit jaar, bedenkingen heb over hun juistheid. Overwegend oostelijke winden, donderdag op zijn hardst, dan afnemend en zondag zonder wind.

Samen met Richard Panhuizen zijn wij met onze kwarttonners het een na kleinste bootje van het deelnemers veld. Als je naar de rating kijkt, behoeven wij slechts 3 schepen achter ons laten.
Het plan is, mede omdat wij relatief langzaam zijn, de eerste dagen zo ver mogelijk te komen en dan, i.v.m. de voorspelde windstilte, als het even kan al op de zaterdag te finishen. De deadline van de race is zondag middag 12.00 uur.
Er zijn door het wedstrijd comité 4 banen van elk 200 mijlen uitgezet. 2 blijven er op het IJsselmeer, één gaat de Waddenzee op en één zelfs de Noordzee op met een rak van Den Helder naar IJmuiden en weer terug.
Met Anita spreek ik af als solozeiler niet de Wadden op te gaan. Met de oostelijke wind heeft baan 4 mijn voorkeur, maar pas in Den Oever moet er beslist worden, omdat n de 4 banen zich daar pas splitsen.
Van elke boei van de baan moet met een door de organisatie verstrekte wegwerpcamera goed zichtbare opnames gemaakt worden. Dit betekent binnen de 4 meter passeren en de foto maken. ’s Nachts blijkt de flits zelfs de 4 meter niet te halen. Op de later afgedrukte nacht foto’s is slechts heel vaag een schim van de boei zichtbaar, laat staan dat je kunt zien welke boei het is.
Toch keurt de organisatie al mijn opnames goed en krijg ik geen straftijd wegens het missen van boeien.
Ook moet er een logboek bij gehouden worden, waarin boeipasseertijden , barometer standen, logstanden, zeilvoering etc. genoteerd dienen te worden. Er is ook een hele pagina beschikbaar voor notatie van andere deelnemers en voor bijzonderheden. Ook dit logboek telt bij de uiteindelijke stand.
Verder moeten de deelnemers zich iedere avond melden met hun posities. Deze worden elke avond op internet gezet met bijbehorende tussenstanden. Zo kan het thuisfront de tocht goed volgen. Een fraaie site van de deelnemers met route kaartje is op het internet voorhanden.

Dinsdag avond zet Anita mij af in Muiden. De hele haven ligt stampvol met deelnemers, 7 rijen dik en een spinnenweb van meerlijnen vormend.
De meeste schippers zijn al aanwezig. Smeuige verhalen van eerdere edities doen de ronde. De beide kwarttonners vallen in het niet tussen de andere deelnemers met o.a Impact 37, Bavaria 37, Westerly 36, FF110, Dehler 34. Er doen zelfs twee tweemasters mee. Er doen ook 2 Mini Transatlanters mee, die dus bijna net zo groot zijn, maar er wel 3x zo snel uitzien. Maar wij laten ons niet intimideren en duiken vol goede moed de kooi in.

Woensdag 27-9-00
Om 8.30 uur is het palaver in het café “Ome Ko” gelegen bij de sluizen. Ome Ko zelf blijkt al enige jaren geleden begraven te zijn, maar zijn familie runt de tent nog steeds voorbeeldig. Hier krijgen al de deelnemers koffie, appelgebak, hun logboek, het fototoestel waarmee direct een proefopname dient te worden gemaakt en een zeilpet. 45 deelnemers zullen ook daadwerkelijk starten.
Om 10.00 uur is de start. Koortsachtig worden de laatste voorbereidingen getroffen. De voorspellingen zijn wind 3-4 Bft. en toenemend uit zuidelijke richting. Bij de M1 is de startlijn uitgelegd en deze blijkt pal voor de wind te zijn.
Eindelijk kunnen ook wij (de kleinere bootjes lagen wat opgesloten) los gooien en tuffen op de motor de haven uit.
Buiten de havenhoofden twijfel ik of ik mijn flasher ( een soort gennaker ) zal hijsen. Maar ja, het is wel mooi plat voor het laken en de wind neemt ook iets af.
Dobberend op het grootzeil, terwijl James stuurt, maak ik op het voordek het zeil in gereedheid en zet ik alvast de boom. Ik zie dat meerdere spinakers klaar voor hijsen worden gemaakt.
Een mooi gezicht zo veel schepen met de cijfervlag 1 in het achterstag zo kriskras door elkaar te zien varen. Langzaam begeeft de vloot zich naar de startlijn. Met de flasher op vaar ik vlak na het schot over de lijn. Je moet wel je best doen om je tussen al die grote schepen vrij te zeilen. Op internet blijkt een mooie start foto van de Sybarite te staan: klein duimpje tussen de grote reuzen met spinakers.
Een machtig gezicht zo, al die schepen voortsnellend onder die gekleurde zeilen richting het Paard van Marken. De eerste boei is de GZ2 bij Volendam. Om het Paard heen moet worden opgestoken en is het rak niet meer met spinaker te bezeilen. Deze voorzeilen worden veel te laat gestreken en menig spinaker fladdert gestrekt uit de top van de mast, of komt te water.
Ik doe het wat rustiger aan, gijp zodat de flasher achter het grootzeil kom, strijk deze rustig, ontrol de genua en stuur nu pas op rond het Paard.
Ook Peter van der Schaaf heeft spinaker problemen. Terwijl hij dit staand op zijn voordek klaart, krijgt hij een aanvaring met een andere deelnemer.
Terwijl hij voor top en takel dobbert passeer ik hem. In het voorbijgaan roept hij iets van boegschade en zegt de race te moeten staken. Dit is wel wrang al na 5 kwartier zeilen. Later hoor ik dat de schade aanzienlijk is en heel de boegsectie ontzet is.
Ik vaar lekker tussen de grotere schepen. De wind neemt iets toe. Om 11.48 u zit de eerste foto er op. De boei lachte niet eens naar het vogeltje! Op naar de NEK boei bij Hoorn. Dit is weer ruime wind, maar het gaat mij te hard om de flasher weer te hijsen. Vlak voor de boei wissel ik de grote genua ( 16 m2) voor die van 14 m2. Zo vaart het aan de wind wat lekkerder naar de OVD3 bij Lelystad. Wij varen heerlijk in de zon, terwijl bovenland de buien voorbij drijven. Zo hoort het!

Om 14.48 u fotografeer ik de boei en stopt mijn zeiltijd. Op het gemak vaar ik richting de sluizen. Met zo’n 25 deelnemers schutten we. Er heerst een tevreden gevoel in de sluis.Bij de EZ27 begint om 16.52 de tijd weer te lopen. De wind wordt weer minder en ik besluit halve wind de flasher weer te zetten. Zo houd ik de grotere schepen bij, die op dit rak geen spinaker kunnen voeren. De ondiepere schepen steken een stuk af over het Staart, de grotere moeten om deze plaat heen. Het is schitterend om zo in de ondergaande zon te zeilen.
Om 19.30 kook ik spagetti bij 6 knopen snelheid. Het is 21.28 u als ik in het donker de WV8 bij Den Oever fotografeer. De eerste 61 mijlen zitten er op. Mobiel meld ik mijn boeitijden bij de organisatie en ga voor anker in het kommetje bij Den Oever. Bij het naar binnen varen van het havenmond zie ik in het donker een medezeiler, die het even mis had en aan de verkeerde kant van het havenhoofd in de fuiken belandde.
De reddingsboot is al bij hem om hem er uit te slepen.
Deze race ben je verplicht 27 uur te rusten waarvan 6 uur voor anker. Daar ik niet weet waar ik de volgende nachten zal zijn bedenk ik dat ik nu maar alvast kan ankeren. De eerste uitvallers zijn er ook al. De meesten met stuurautomaten pech.

Donderdag 28-9-00
Na een goede nachtrust ontbijt ik met eieren met spek en maak in de ochtendschemer Sybarite weer zeilklaar. Het waait flink en ik sla de fok (10 m2) aan. Omdat de boei waar de tijd middels een foto weer gaat lopen wat verder uit de kant ligt, is het al 8.45 u als mijn zeiltijd weer loopt. Door de windrichting besluit ik vanaf hier route 4 te nemen naar Urk. De meeste deelnemers kiezen hiervoor. Slechts 2 volgen de route over de Noordzee, naar IJmuiden en weer terug. Niemand neemt route 2 over de Wadden en slechts een handje vol besluit tot route 3 naar Hindelopen.
De ZW wind is kracht 5. Met een boot of 10 starten we nagenoeg gelijk. Veel boten hebben nog de genua staan en gaan erg plat. Klapperend wordt er dan een rif gestoken. De Sybarite ligt heerlijk op een oor en hoog aan de wind zeilt zij er grotere schepen op hoogte en snelheid uit. Dit is genieten! Als de wind na een uurtje nog meer toeneemt besluit ik ook een rif te steken en neemt zij de golven weer gemakkelijker.
Als ik even binnen wat te eten klaar maak, pikt James, mijn stuurautomaat, een flinke golf. Het is een enerverende ervaring om dan James en de zitbank waaraan hij vast zit dwars in de kuip te zien liggen. Het kost mij een 360° draai, waarbij gelukkig geen brokken vallen.
Het is flink knokken tegen de golven in. James doet het iets minder soepel dan ik zelf en neemt een golf over, waarbij het gehele voorschip verdwijnt en het water ter hoogte van de mast zeker een meter hoog massief over komt. Een ventilatie kapje op de kajuit laat nu water door, dat via de antennekabel die onder het kajuitdak loopt, zo mijn marifoon in stroomt. Op het display komen allemaal chinese tekens: einde zend installatie.
Vlak voor Urk is het zoutkristal van mijn reddingsvest zo doorweekt, dat het vest zich spontaan opblaast. Half opgeblazen houd ik hem om.
Vlak voor de UK1 ontreef ik het grootzeil, omdat het na de boeironding met ruime wind naar Stavoren zal gaan. De UK1 wordt om 13.10 gefotografeerd. De zon komt er ook nog bij en surfend met 8 tot 9 knoop speren we naar de VZ1. De wind neemt in de vlagen toe tot 7 Bft. Dit is genieten! Dit is heerlijk spelen met de golven! Surfend staat de meter van het log tegen zijn stuitje. Ruim 11 knopen! De grotere schepen lopen slechts langzaam op mij in.
15.30 rond ik de VZ1 en dan moet het bijna plat voor het laken naar Hindelopen. James kan de achterop komende golven niet aan, zodat ik niet naar het voordek durf om de fokkeboom te gaan gebruiken. Door het geregeld inklappen van de fok raakt het bedieningsltouwtje van de rolfok in de knoop. Nu moet ik wel naar het voordek om het te klaren. Ik verleg de koers tot halve wind, nu kan James het, zij het met grote slingers, wel aan.

Met mijn safelijn vast gehaakt, klaar ik de fok op het puntje van de boot, af en toe overspoeld door golven. Terug in de kuip besluit ik geconcentreerd sturend de boot pal voor de wind te sturen, zodat de fok te loevert vol blijft staan. Ondanks de hoge golven lukt dit aardig. Als de boei van Hindelopen met een bakstagwind te bezeilen is ( dit zie ik op mijn GPS ), gijp ik en speren we naar de H2, die ik om 16.45u op de gevoelige plaat vast leg. Ik sta in tweestrijd om te stoppen of door te zeilen. Het is wel vroeg om nu al te stoppen, maar door varen betekent kruisen naar Medemblik en in het donker de V15 boei zien te vinden. Ik besluit omdat het nog zo lekker waait en de voorspellingen voor morgen minder wind geven, Geepy, de GPS te vertrouwen op het vinden van de boei. Achterom kijkend zie ik andere zeilers afbuigen naar de haven om in Hindelopen te overnachten. In het kruisrak loop ik nog twee andere zeilers achterop en in de vallende duisternis vind ik om 19.50u de boei precies op de plek waar Geepy hem verwacht. Gauw de motor starten en tegen de nu iets afgenomen wind naar de haven. Ik meld het wedstrijdcommitee de passeertijden van de boeien en het thuisfront van mijn aankomst in de thuishaven Medemblik. Omdat een hete douche mij wel lekker lijkt, ga ik die thuis even halen.
Het thuisfront is in een jubelstemming. Op internet is zoals eerder is vermeld, de tussenstand te lezen. Toen Anita vanmorgen op het net keek, prijkte de Sybarite boven aan de lijst! Helaas was er een foute eindtijd bij Den Oever gebruikt, maar na correctie was ik nog altijd 4e. Niet slecht voor zo’n klein bootje. Ik ben benieuwd waar ik morgenochtend sta na verwerking van de gegevens van vandaag.
Terwijl ik thuis aan de koffie zit belt Peter op om aan Anita verslag te doen van zijn pech. Omdat ik opneem is zijn eerste reactie: “Jij ook al uit de race!”, maar ik stel hem gerust. De schade aan zijn boot is groot, heel de boegsectie is ontzet. De verzekering is al ingeseind.
Ik ga terug naar de Sybarite. Omdat ik morgen vroeg wil vertrekken slaap ik aan boord.

Vrijdag 29-9-00
Bij het ochtendlicht ruim ik de kajuit op, hier had ik gisteren geen puf meer in. Ik ontdek nu waarom ik gisteren water onder de vlonders had: de thermoskan met heet water ligt aan gruzelementen. Het kost veel moeite om alle glasflinters te verwijderen. De stekkers trek ik uit de marifoon, zodat deze zo goed en kwaad als het gaat kan drogen. Bij het opschieten van de schoten in de kuip vind ik een visje van zo’n 7 cm, die klem tussen het touwwerk zat. Zo veel water heb ik gisteren dus over me heen gekregen. Helaas is de vis al overleden en ik besluit hem te gaan drogen om hem als trofee te kunnen bewaren. Al met al is het alweer 8.00u als ik de havenhoofden passeer. Ook de andere kwarttonner van Richard Panhuysen steekt net naar buiten. We varen samen naar de V15. Hij blijkt om 22.00u Medemblik te zijn binnen gelopen. Helaas kon hij en nog een ander schip in het donker de onverlichte boei niet meer vinden en mist hij nu een foto. Als compensatie fotografeert hij de boei nu 2 maal. Ik fotografeer de boei ook met hem als achtergrond. 8.36u de tijd loopt weer.
Anita belt op en meldt dat ik momenteel 6e sta. Ik houd mijn hart vast voor als het vandaag minder waait, Sybarite doet het met licht weer altijd minder.

Halve wind loopt de Vega van Richard harder. Het is tenslotte een wedstrijd en ik besluit de flasher te hijsen. Met dit zeil op haal ik hem in en met een ZO 4 Bft varen we naar de Sport B bij Breezanddijk. Deze rond ik om 10.50 uur. Richard hoogstens 5 minuten later. Hoog aan de wind gaat het terug naar de KG2 bij Enkhuizen. De wind wordt steeds minder, de snelheid loopt terug tot 2 knopen. Dit kost me mijn gemiddelde. De wind draait naar zuid, het wordt een kruisrak. In het zicht van de boei valt om 16.00u de wind geheel weg. Stuurloos liggen de boten op een spiegelglad IJsselmeer op wind te wachten. Alleen de grote jongens genereren nog eigen wind en varen om ons heen.
Frustrerend! Van verveling ga ik mijn logboek maar alvast invullen en maak ik de kajuit schoon. De marifoon weigert nog steeds, maar piept alweer bij het stroom inschakelen. Met een heel klein zuchtje wind bereik ik om 17.45u de boei en verlos met een foto van de boei, Sybarite uit haar lijden. Ik dobber rond en wacht op de Vega, die qua afstand vlak achter mij zit, maar qua tijd nog even te gaan heeft. Op de motor varen we samen naar de sluis. Na met 5 solovaarders geschut te zijn, ankeren we achter de sluis om 19.00 uur naast elkaar. Er liggen hier zo’n 13 boten op wind te wachten. Omdat voor morgen weer zo’n dag met weinig oostelijke wind voorspeld is, besluiten we de wekker op 6.00u te zetten en begeven we ons te kooi. We moeten morgen naar het oosten, naar Lelystad. Dat belooft wat! Zullen we op tijd de finish in Muiden halen? Nog steeds geen zuchtje te voelen.

Zaterdag 30-9-00
00.30u word ik wakker van draaiende wieken van de windmolens. Wind!! En we zijn gedraaid, de wind is noord-west. Wat zal ik doen? ….Wachten tot de ochtend? …. Richard wekken? …. of alleen vertrekken?…. De windmolen wiekt en wenkt; ik klop op het dek van de Vega …. geen reactie …. zal ik toch maar blijven liggen? …. Nee, de windrichting is nu gunstig, dan maar harder gebonkt. Slaperig klinkt Richard’s stem als hij vraagt wat er loos is. “Er staat wind, ik ga zeilen” zeg ik hem. Lange tijd blijft het stil in de kajuit van de Vega. Dan besluit Richard ook zijn kooi uit te kruipen en anker op te gaan. In het donker graai ik in de bagger van de ankerketting. Op de motor varen we naar de KG27, 3 mijl verder op, waar de tijd weer begint te lopen middels de flits van onze camera’s. De wind is wel heel zacht, maar tenminste uit een goede richting. Ik hijs de flasher. Voor ons zien we nog een wit toplichtje van een andere zeiler die al voor ons vertrokken is. Een visser komt met house muziek galmend en met deklichten volop brandend, hard voorbij gevaren. Plat voor het laken varend probeer ik elk zuchtje te vangen dat mij oploopt. De zuchtje schiften erg en bijna elk kwartier moet ik gijpen of zelfs de zeilen naar halve wind stellen, terwijl James exact de goede koers behoudt. Met hazeslaapjes van 5 minuten weet ik mij toch alert te houden. Soms loop ik wel 2 knoop, meestal geeft Geepy slechts iets meer dan 1 knoop aan. Toch loop ik weg van de Vega en haal ik onze voorganger in. Achter mij zie ik nog 3 lichtjes van andere zeilers. Het is ook een beetje mistig. Als de flasher door de weinige wind de romp raakt, blijft hij hier tegen plakken. Een waterstraaltje loopt uit de flasher, toch is het niet koud en zijn de sterren af en toe te zien.
Later hoorde ik dat toen de andere grotere zeilboten Richard inhaalden, hij opzij moest voor een van de oplopers. Terwijl deze hem zachtjes voorbij ging, scheen Richard met een schijnwerper in diens kuip maar zag niemand. Het overlaten gaan van het mobieltje aan boord van de slaper doet de man pas wekken.
Ook Richard doet een slaapje met zijn wekkeralarm op een half uurtje ingesteld, maar omdat de wind iets toeneemt wordt hij net 50 meter voor de te ronden boei gewekt. Het is maar goed dat zijn boot niet nog iets sneller zeilde.
Evenzo zet een andere zeiler op zijn Dutch Dandy tijdens dit rak de wekker, maar vergeet het palletje van zijn wekker op scherp te zetten. Hij wordt pas wakker als zijn schip de dijk raakt. Gelukkig weet hij zijn stalen schip zonder noemenswaardige averij weer vlot te krijgen. Om 4.00u besluit ik knakworsten te warmen, maar deze vallen verkeerd want na het halve blikje leeg gegeten te hebben moet ik kokhalzen. De verdere nacht leef ik op droge biscuits en een mondje Cola. Op mijn rug op het voordek liggend zie ik vallende sterren even oplichten en wens ik wind. 10 minuten voor ik de boei bereik komt een constant briesje; gebed verhoord!
Als ik de OVD3 om 7.06u rond, draait de wind in eerste instantie mee, zodat ik met de flasher op weer terug stuur naar de NEK boei bij Hoorn. Al na 10 minuten wordt het echter een kruisrak, de wind neemt gelukkig toe tot 1 à 2 Bft. In het opkomende licht draait de wind naar ZW en hoog aan de wind wordt de NEK boei net te bezeilen. Met een windje 2 wordt de boei gerond. Met de andere kwarttonner houd ik een vriendschappelijk boord aan boord gevecht. En dat na 180 mijl! Geen andere deelnemer is verder te zien.

Na het ronden van de GZ2 bij Volendam loopt Richard ruime wind bij mij weg en besluit ik de flasher weer te hijsen. Kan deze meteen mooi drogen in de zon. Ondanks dat Richard een dubbele fok hijst loop ik hem moeiloos weer voorbij. Inmiddels hoor ik van het thuisfront dat de Sybarite door de windstilte van gisteren naar een 28e plaats is gekelderd. Hopelijk voor ons gaat de wind net als gisteren weer liggen en was de tactische overtocht naar Lelystad met zo weinig wind achteraf toch slim. Maar met zulke relatief kleine en dus langzame schepen als onze kwarttonners kun je de gok om op wind te gaan liggen wachten niet nemen. Later in de haven horen we dat verschillende grote racejongens deze gok wel hadden genomen en dus met meer wind de trajecten hadden gezeild.
Om 13.04u rond ik de BvK en kruis ik naar de PH1. Het waait nu een stabiele 2 Bft. Het ene rak stuur ik, het andere James. Met zo weinig golven doen we het beiden even goed. Is James zo goed, of ben ik zo vermoeid? Tijdens het ronden van de PH1 zit ik opgesloten tussen 3 binnenvaartschepen. Wat zullen zij wel niet gedacht hebben dat ik op 4 meter van de boei een foto maak? Op het laatste hoog aan de windse rak naar de finish komt met dit lichte weer Richard mij weer voorbij. Deze boot wisselingen houden je na zo een lange tocht gelukkig nog wat scherp. Anders was ik denk ik toch wel iets ingedommeld. Voor Muiden worden andere zeilwedstrijden gehouden en dwars door dit veld zeilend bereik ik om 16.12u de M1, waar ik met een fraaie foto deze 200 myls Solo zeilrace beeindig.
Mijn log geeft aan dat ik 222,5 mijlen heb afgelegd. Dit is dus inclusief van en naar de havens varen en inclusief kruisen. In totaal duurde mijn race 80 uur en 12 minuten. De enige schade bedroeg een onklare marifoon, die het echter aan het eind van de race weer deed en een kapot getrokken koordje van mijn cappuchon.
Ik ben blij het gehaald te hebben, maar ben nog niet gesloopt. In de haven liggen al verschillende andere deelnemers. Ik lever mijn logboek en fototoestel bij het wedstrijdcomitee in. Na een gezellige maaltijd met tochtgenoten duik ik op tijd mijn kooi in. Er staat weer weinig wind.

Zondag 1 oktober
Tot 12.00u hebben de deelnemers de tijd om te finishen. Door de weinige wind zijn er meerdere schepen die deze limiet niet halen. Mijn vader komt aan boord om de boot mee terug naar Medemblik te varen. Door de weinige wind doen we dit bijna geheel op de motor.
Vanaf Enkhuizen varen we de rest van de tocht in de regen. Blij dat ik dit gisteren niet had.
Om 18.00u meren we af in onze box en mag Sybarite gaan uitrusten van een mooie, maar zware tocht waar ik zeer van genoten heb. Tijdens de prijsuitreiking een week later blijk ik, mede door het niet hebben van strafpunten wegens missende boeifoto’s of een incompleet logboek, 19e te zijn geworden.
Na een gezellige prijsuitreiking, waarbij leuke anekdotes uit de logboeken worden voorgelezen wordt er voor een jaar afscheid van elkaar genomen.
Ben ik ook besmet door het 200 myles Solo virus?

Jan Smeele, december 2000
S/Y Sybarite

DE 200 MIJLS ‘SOLO’ VAN DE DOUWE DABBERT

door Fokke van der Valk

Het IJ-Journaal van ZV Het IJ. nr. 8, 16 december 2000.
DE 200 MIJLS ‘SOLO’ VAN DE DOUWE DABBERT

De 200 mijls editie 2000 zit er weer op. Dit keer heeft de Douwe Dabbert de finish niet gehaald. Tijdens de schippersvergadering in Café ‘Ome Ko’ in Muiden scoorde de DD-schipper ook dit jaar weer traditiegetrouw een uitsmijter en cappuccino. Na twee dagen stond het DD-team er goed voor. De boot voer mee in de voorste helft van het deelnemersveld. Als de gezeilde tijd dan op handicapfactor wordt gecorrigeerd, behoort een plaats bij de eerste 15 voor onze relatief kleine 26-voets Dutch Dandy tot de mogelijkheden. Gedurende de gehele race is er zo veel mogelijk gespinakerd, ook op halve windse koersen. De 18 mijl van de eerste twee rakken (ruime wind en voor de wind) werden praktisch op rompsnelheid gevaren. Het rak van Lelystad naar Den Oever (24 mijl) werd halve wind over SB gezeild. De Centrale Meldpost voor het IJselmeergebied voorspelde dat de Zuidwestenwind zou gaan krimpen. Daarop speculerend werd op de spi achter Wagenpad en Kreupel langs gestuurd. Mede doordat de voorspelling uitkwam werd dit rak met een gemiddelde snelheid van 5,2 mijl afgelegd. Na overnachting in Den Oever begon de tweede dag met een ‘kruisrak’ van de WV8 naar de UK16. Sommigen van de grotere schepen hebben geen slag hoeven maken!?. Er stond 6 Bft. Drie keer achter elkaar heb ik een rif gezet maar de twaalfmeterfok heb ik laten staan. Deze zeilvoering bevalt goed. Een week tevoren had ik nog met een vlagerige 6 de werkfok (9 meter) gehesen en twee reven gestoken. De boot helt vanochtend ongeveer evenveel en haalt nu in vlagen 90% van z’n rompsnelheid. De werkfok hou ik echter droog. Als de UK16 gerond is gaat het voor de wind richting Stavoren. De stuurautomaat geeft op deze koers in de korte golfslag geen mooi kielzog. Ook op de autohelm is het gezwabber niet om aan te zien. Dan maar weer op de automaat want voor het moreel van de bemanning heeft een warme maaltijd nu de hoogste prioriteit. Als ik bij het vallen van de duisternis Hindelopen binnen vaar ligt het daar vol met 200 mijls-deelnemers. Ik meer af langszij de Dehler van Martin Selles die behulpzaam een lijntje aanpakt.

Op diens suggestie gaan we ter afsluiting van een heerlijke dag zeilen in zijn kajuit een borreltje nuttigen. Na een stevig ontbijt start ik de derde dag bij de H2 voor het rak naar de V15. Er staat dan al een zwakke Zuidoosten wind. Reachend op de spi wordt hier een gemiddelde van 5 knopen gehaald. Op het daaropvolgende (ruimwindse) rak hou ik de onder standaardtuig varende 33-voeter van Paul Schrier (zie foto) net niet bij. Bij de SPORT-B aangekomen, ga ik niet direkt het kruisrak naar Enkhuizen in, maar neem ik vanwege de zwakke wind een tactische rustperiode op in de schuilhaven van Breezanddijk. Bij het tankstation op de Afsluitdijk koop ik alsnog een Telegraaf die ik eigenlijk ’s ochtends in Hindelopen al had moeten raadplegen. De weerkaart en de meerdaagse weersvoorspelling uit ‘de krant van wakker Nederland’.zien er zeer slecht uit: de wind zal nog verder afnemen. Wél zal de wind gedurende enige tijd in de Oosthoek zitten. Dat lijkt me gunstiger dan de bijna blakte uit het Zuidwesten die op dat moment is ingetreden. Later zal blijken dat Paul onder deze omstandigheden 9 uur en 5 minuten doet over de 18 mijl van het rak van de SPORT B naar Enkuizen. De Douwe Dabbert zou hier veel tijd hebben verloren wegens de afgeno- men wind en de nog flauwe IJselmeergolf slag. Omdat de tijd begint te dringen verlaat ik ‘savonds om 8 uur toch maar de schuilhaven. Bij de SPORT-B terug- gekomen blijkt de wind, zoals verwacht, nog steeds onvol- doende. Kort bij de boei ligt Michel Capel met zijn Freedom ‘Tumlare’ voor anker. Ook hij wacht op gunstige wind en dient vanwege het reglement voor middernacht te vertrekken. Zijn wishbone- getuigde tweemaster (zie foto) loopt halve wind zeer snel. ‘Gisteren lag ik op de vierde plaats’, aldus Michel. De DD wordt langszij gelegd en gezamenlijk drinken we eerst koffie en daarna wijn. Na een dutje van ca. 2 uur word ik kwart voor twaalf gewekt want er staat eindelijk een zwakke OZO wind. Op de spi gaat het met een gangetje van 2 à 3 knopen Z-waards, O langs Kreupel. Op 6 mijl N van de EZ1KG2 valt ’s ochtends om 05:09 de wind volledig weg. De boot bevindt zich dan ter hoogte van de LC13 in de vaargeul ‘Lucas’ tussen Enkhuizen en Staveren. De motor wil niet starten en daarom roei ik de boot tot 100 meter NW van de geul alwaar het anker over boord gaat. Ik pruts aan de motor zonder de oorzaak te vinden. Dan maar even slapen. Na het ontbijt worden de werkzaamheden hervat. Na aftappen van brandstoftank- en leidingen en het verwisselen van een brandstoffilter blijkt uiteindelijk dat de stopknop nog uitgetrokken staat. Na ‘shipshape’ te hebben gemaakt kan zaterdagmiddag om 14:00 het anker worden gelicht. De wind is zwak uit het Zuidwesten. Aan de wind gaat het naar de keerton EZ1KG2. Bij de Krabbersgatssluis kom ik een 200 mijls-deelnemer tegen die voor de route buitenom gekozen heeft en opgetogen verhaalt hoe hij heeft liggen kruisen om de ton Baloeran bij IJmuiden te kunnen ronden. Op het Markermeer vaar ik nog enkele rakken in de wetenschap dat alleen als de wind aantrekt er nog een kans is reglementair te kunnen finishen. Ik dobber en zeil de hele nacht door waarbij de snelheid niet boven de 3,5 mijl uitkomt. Op zondag sluit de finish om 12:00. De Douwe Dabbert bevindt zich op dat moment 1 mijl NNW van de BVK-ton, ca. 9 mijl voor de eindstreep. Per telefoon meld ik me af. Dit keer dus een ‘DNF’ achter mijn naam. Moe maar tevreden wend ik de steven naar de thuishaven Monnickendam. Het was gezellig. Het was ook leerzaam, al was het maar omdat me ééns te meer duidelijk is geworden dat je iedere kans om kennis te kunnen nemen van een meerdaagse voorspelling moet aangrijpen. Groetjes Fokke van der Valk

Jan Kees Corts opnieuw winnaar 200 mijls

Jan Kees Corts opnieuw winnaar 200 mijls

Dik Geurts legt het passeren van de finishboei bij Muiden op de gevoelige plaat vast. MUIDEN – De vijfde aflevering van de 200 mijls solo zeilrace over het IJsselmeer was dit jaar weer een heel bijzondere. De race was in maart al gesloten bij 55 inschrijvingen. Op 27 septem- ber zijn 48 solozeilers gestart en 32 haalden vijf dagen later de finish in Muiden. Na een grondige bestudering van de logboeken en ander reken- werk werd op 11 oktober Jan Kees Corts uit Huizen, de schipper van de Jean Dix, gehuldigd als winnaar op punten. Zijn eeuwige rivaal Han Beijersbergen uit Lelystad werd tweede en Rob Jaspers uit Diepeveen derde.

De 200 mijls solotocht begon in 1996 met 5 deelnemers. Organisator en bedenker van het raceconcept Jan Luyendijk: ‘Het aantal deelnemers groeit gestaag. Vorig jaar waren er 44 solisten en nu deden er 48 schippers mee. Er bestaat grote belangstelling voor de race. We hadden wel 300 extra deelnemers kunnen hebben, maar de organisatie heeft niet het geld om het evenement zo groot op te zetten.’De deelnemers kregen dit jaar te maken met de vele facetten van het Nederlanse weer: Zon, regen, strakke wind tot 7 Beaufort en ook absolute windstilte. Ze gin- gen op woensdag van start met het bekende weggooicameraatje. Daarmee moesten de merktekens op de route worden vastgelegd, foto’s van de geronde boeien, de gepasseerde sluizen en de rusthavens. Er zijn vier routes van 200 mijl mogelijk. Er kon bijvoorbeeld buitenom via Den Oever naar IJmuiden, op het Wad of het IJsselmeer worden gevaren. De deelnemers vertrokken voor de wind richting Volendam met een windje vier en velen voeren in een ruk door naar Den Oever.

De grootste boosdoeners voor de uitvallers waren de windstilte op zaterdag en het begeven van de stuurautomaten op de eerste twee dagen van de race.Een van de solozeilers is gestopt door het ontbreken van ervaring met z’n schip en een omdat hij 45 minuten onreglementair op de motor had gevaren. Peter van der Schaaf moest bij Marken de race staken na een aanvaring met Jan Kees Corts, die de race ook vorig jaar had gewonnen. Van der Schaaf wilde de spinaker strijken, maar botste tegen de Jean Dix op, waarbij zijn Waarschip over 60 cm. werd opengereten en voor zo’n 25.000 gulden schade ontstond. Danker Daamen uit Leiden gaf met de enige trimaran op, nadat hij op de Noordzee een scheur aan de bevestiging in de romp van de lijdrijver had ontdekt. Luyendijk stapte op bij windstilte op zaterdag uit de race en voer met zijn Tam Tam op de motor naar Muiden om daar de deelne- mers op te vangen. Jaap Homan uit Amsterdam was met zijn Almare de eerst binnenkomende solozeiler. (Icif Koeling)

Nieuwskrant van de Waterkampioen de Uitkijk – 27 oktober 2000

Vijftig broodjes en een grote pan spaghetti – Jan Kees Corts

Solo maar niet alleen door Willem Melching

Solo maar niet alleen Het is al bijna weer zover : voor de vijfde keer gaan meer dan vijftig schippers 200 mijl solo afleggen op het IJsselmeer. Ze hebben van 27 september tot en met 1 oktober de tijd De start is voor voor alle deelnemers gelijk : vanuit Muiden. Na de koffie bij ome Ko kan er vertrokken worden. De schippers moeten onderweg een logboek bijhouden en van een aan- tal boeien een foto maken. Ook de kwaliteit van het dagboek speelt een rol bij de beoorde- ling. Er is keuze uit vier routes. ook de Noordzee en de Waddenzee mogen in de tocht wor- den betrokken. Uiteraard zou continu doorvaren gevaarlijk worden op het drukke IJsselmeer en daarom moet er verplicht 27 uur worden gerust. De finish is wederom in Muiden. Zoals dat tegenwoordig hoort, heeft de organisatie een eigen website. Deze is heel fraai, eenvou- dig van opzet, helder van navigatie en voorzien van leuke snufjes, zoals een animatie met de verschillende routes. Ook tijdens de wedstrijd kan je de posities van deschepen volgen. Verder nog leuke verhalen van voorafgaande jaren en treffende citaten uit de logboeken. Als je verder wilt met solozeilen, zijn er ook nog prima links naar vergelijkbare evenementen. En een foto van de koningin aller boeien de LC6 VZ1 ontbreekt natuurlijk niet. Nog meer foto’s zijn er te vinden op de site van Eventphoto, vrijwel alle deelnemers van de 24-uurs staan op de kiek. Zelfs mijn eigen bemanning ontbreekt niet (reeks 7, fot 1344). Wie oude spullen kwijt wil of nieuw en/of tweedehands wil shoppen moet naar Naarden. Zoals iemand ooit zo aardig zei : tussen de geur van zware van Nelle en Channel vind je koopjes varierend van oude schroeven tot elegante truitjes. Inbreng van 19 tot 21 september. Inbreng van 19 tot 21 september. Verkoop van 23 september tot en met 1 oktober. Met voorpret op het net. (Willem Melching, willem.melching@hum.uva.nl) De adressen: Solo: http://home-4.worldonline.nl/~t368362/ Correctie moest toen zijn : http://www.solo.club.tip.nl Vanaf 01 december 2000 : https://www.200myls.nl Foto’s: http://www.eventphoto.nl Beurs: http://www.bootaccesoiremarkt.nl/

de Uitkijk, Nieuwskrant van de Waterkampioen, 15 september 2000