Ingaande onze oproep hebben we veel evaluatiepunten ontvangen, waarvoor dank. Het bestuur heeft zich ingelezen en zal op korte termijn alle punten doornemen en beslissen wat met elk punt gedaan zal worden. De inzenders krijgen terugkoppeling op al hun punten. Wordt vervolgd!
Met excuses voor de erg late plaatsing, bij deze het verhaal waarvan de auteur Maarten Witlox de prijs Beste verhaal’ kreeg:
“Bahco mee, lang leve de autopilot!”
Toen ik al spinnakerend ’s-nachts onder een prachtige sterrenhemel op de ELB afvoer, realiseerde ik mij dat ik was vergeten hoe mooi het IJsselmeer bij nacht ook alweer kon zijn. Mijn zeilfocus lag ruim 6 jaar buiten de Nederlandse wateren, omdat we met onze vorige boot in Spanje zeilden. Wat was ik blij dat ik nu eindelijk mee kon doen met de 200 Myls solo.
Bij de start heerste er bij mij een gezonde spanning. Baan 1 lonkte, maar uiteindelijk viel de keuze op baan 5. Mijn boot de Miek, een Dehler 31, verscheen in goede conditie aan het vertrek. Ingevroren thuis bereide maaltijden zouden de inwendige mens in dezelfde staat moeten houden.
Nog tot kort voor de start bleef een prangende vraag mij parten spelen: neem ik m’n gereedschap mee? Mijn eerste gedachte was ‘nee’, want twee goed volgestouwde tassen, een boormachine en twee bakken met schroeven en bouten wegen behoorlijk wat kilo’s. En het is toch een wedstrijd. Tot ik dacht aan die keer dat ik als kind met mijn vader bij Alderney voer en we in dichte mist motorproblemen hadden. Met een lijntje en veel stootwillen wisten we de gereedschapskist van een bevriend zusterschip naar onze Friendship 28 te krijgen. Het gereedschap moest dus mee! Een goed besluit, want zo voorkwam ik een vroegtijdig einde van deze race toen ik vol gas richting sluis van Enkhuizen mijn motoralarm hoorde gillen. Na een behulpzaam sleepje van de Sherazade kon ik in de haven van Enkhuizen sleutelen aan m’n motor. Ik ontdekte een kapotte impeller. Een minuut voor sluitingstijd wist ik met gebruikmaking van een leenfiets nog een passend nieuw exemplaar te kopen.
Na de reparatie was ik doodop en wilde maar een ding: slapen. Al die nieuwe regels, spanning voor de race, start, baankeuze, spi rak, het noodzakelijke digitale werk en deze reparatie hadden mij behoorlijk vermoeid. Net voordat ik liggend op de bank mijn ogen sloot, besloot ik nog even de weersvoorspellingen te bekijken. Er zou vanavond en vannacht een mooie wind staan. Niet slapen dus, maar varen was het devies. Om 19.30 was MIEK bij de KG en begon ze aan een fantastisch mooie zeilnacht. Toen ik na een tweede spi rak om 4.00 bij de H2-W1 aankwam, sloeg de vermoeidheid zo hard toe dat ik – ondanks het mooie weer – besloot Hindeloopen aan te doen en mijn eerste 7 uurs stop te pakken.
Na een goede nachtrust, heerlijke douche, noodzakelijke boodschap, een stevig ontbijt en bestudering van het weerbericht vertrok MIEK om 16 uur naar Medemblik om daar de ‘stormvrijdag’ door te brengen. Onderweg ontdekte ik dat mijn autopilot bij me weg wilde. Al een paar keer had ik hem vermanend toegesproken omdat deze elektrische zwarte arm slingerde als een vervaarlijke dronkaard. Het mocht niet baten. Omdat het toch al snel 1 knoop speed scheelde heb ik vrijwel alles met hand gestuurd. Slechts bij manoeuvres deed ik een beroep op hem. Raymarine hoort nog van me.
Met harde ruime wind surfte de MIEK op twee reven en de high aspect van Medemblik naar Enkhuizen, waarbij ze de onwaarschijnlijke nieuwe topspeed van 12,3 knopen aantikte. Het leek wel of de stop uit het IJsselmeer werd getrokken. Kicken. Na veilig ankeren in de kom van de Compagniehaven naast de Motion vertrok de MIEK om 2.00 ’s-nachts voor de tweede ronde IJsselmeer. Het was fijn om enkele oude navigatie skills te kunnen mixen met al het nieuwe digitale spul. Mijn plotter liep netjes baan 5 af en liet mij keurig de DTW en BTW zien naar het volgende waypoint. Gelukkig zag ik – old school – aan de fase Iso R 2s welke van de rode tonnen voor me de UK 10 was.
Tot overmaat van ramp lieten de parkers die de beugel op de helmstok houdt, waaraan de stuurautomaat is bevestigd, los. In Medemblik had ik de gaten doorgeboord en de beugel met bouten en moeren vastgezet. Kennelijk niet goed genoeg, want later kwamen deze grote bouten los. Juist toen ik met een noodgang voor de wind op de aan lager wal gelegen dijk bij Urk afvloog. Een snelle greep naar de Bahco redde mijn MIEK op tijd van een hardhandige stranding. Bij de overstagmanoeuvre na ronding van de KH, vloog de autopilot namelijk in de pikdonkere nacht van zijn bevestigingspin waardoor de MIEK terugdraaide en fok bak met een hele bak wind slechts enkele meters van de dijk belandde.
Tegen 16 uur op zaterdag bereikte ik behoorlijk vermoeid de sluis bij Enkhuizen. Na doorvaart nam ik de begrijpelijke maar achteraf verkeerde beslissing om die avond nog door te varen, omdat er was voorspeld dat de wind er op zondagochtend volledig uit zou gaan. Het liep anders. Maar ‘ieder nadeel heb zijn voordeel’: deze keuze leverde mij die nacht een werelds ontvangst op in Bataviahaven. Ik liet de biertjes wel onnodig lang op mij wachten, want was in de veronderstelling dat de havenhoofden zowel als start en finish dienden. Daarna heb ik aan boord met volle teugen genoten van bier, wijn, nootjes en collega zeilers. Heerlijk! Gelukkig had ik me even opgefrist, zodat ik niet als een stinkdier in de volle kajuit rondbanjerde.
Op zondagochtend kwam het toetje: zon, koffie, gezelligheid en goede gesprekken. Voor mij was deze race een mooie combinatie voor niet alleen de wedstrijdzeiler, met alle keuzes van zeiltrim, navigatie en tactiek op grond van weer- en windvoorspellingen. Ook de fysieke en mentale kracht van een Elfstedentochtschaatser en de verantwoordelijkheid en precisie van een bergbeklimmer zijn vereist. Wat een heerlijke race! Ik heb er ontzettend van genoten en weet zeker dat ik er volgend jaar weer bij ben. Hulde aan de organisatie.
Rookie en schipper van de MIEK
Maarten Witlox
Afgelopen vrijdag 11 oktober hebben we een gezellige prijsuitreiking gehouden in Restaurant NeXt in Lelystad
Er waren 122 betaalde inschrijvers, er zijn 89 schepen gestart, 35 reglementair gefinisht. Er waren enkele (visnet)incidenten, maar gelukkig weinig persoonlijk leed.
De volgende prijzen werden uitgereikt. Als een deelnemer meerdere prijzen gewonnen had, werd alleen de eerstgenoemde prijs uitgereikt naast betreffende wisselbekers.
| Prijs of prijzen | Boot | Prijzen |
| Beste verhaal | MIEK | Spinnakertas van Dekker Zeilmakerij |
| Rookieprijs
10e in baan 5 15e Overall |
WAHOO | North Sails bon voor service en inspectie van zeilen |
| Baanprijs baan 5
5e Overall |
Accelerate | Waardebon van Tim’s jachtservice |
| Overall – 3e prijs
Baanprijs baan 1 |
Mare | Waardebon van Dekker Watersport |
| Overall – 2e prijs
2e in Baan 4 |
Xchange | Waardebon van Dekker Watersport |
| Overall – 1e prijs
Line Honours 1e plaats Baan 4 |
XtraHOD | Waardebon van Modus Marine |
De Jan Luijendijkprijs werd dit jaar niet uitgereikt. Veel zeilers hebben bijzondere prestaties moeten leveren om hun evenement te zeilen en daarbij hebben we geen uitzonderlijke prestatie kunnen onderscheiden.
Het totale eindklassement kun je teruglezen in deze PDF, of als je zelf de data wilt filteren of sorteren in deze Excel
De nieuwe wedstrijddata zijn voor 2025 vastgesteld van 24 t/m 28 september 2025. Voor alle details kun je dit document alvast bekijken en de data noteren in je agenda: Wedstrijddata 2025
Onder voorbehoud van wijzigingen kun je op de pagina van uitslagen zien hoe de stand van de wedstrijd eruit ziet. De trackers hebben het fantastisch gedaan dit jaar, er zijn geen protesten geweest en er zijn relatief weinig strafplaatsen toegekend.
Mocht je denken dat we jouw trackergegevens en logboek niet goed geïnterpreteerd hebben, stuur dan een bericht via de contactpagina met als onderwerp ‘Algemeen’ met zoveel mogelijk details over je vraag of opmerking. Dat kan uiterlijk tot woensdagavond 9 oktober 20:00 uur.
Graag zien we jullie bij de prijsuitreiking bij restaurant NeXt op vrijdag 11 oktober om 20:00 uur. Aan- of afmelden is niet nodig.
In de nacht van vrijdag op zaterdag zijn de eerste deelnemers gefinisht. De eerste kwam om 03:30 uur langs de Sport-I, op de voet gevolgd door de nummer 2.
In de loop van de dag kwam ook (op line honours) de eerste Rookie binnen.
Doordat de meeste nog aan het zeilen waren was het op het ‘wedstrijdkantoor’
Tussen 20.00 en middennacht kwamen weer een 8-tal boten finishen.
Op zondag was het heel ander soort weer/wind dan dat we de afgelopen dagen hebben gehad. Volop zon, droog en windkracht 3.
De meeste deelnemers kwamen op de laatste dag over de finish.
Afgelopen nacht was het druk in de Blocq van Kuffeler, waar nog de laatste rust- e/o ankerperiode werd gedaan.
Eenmaal in de Bataviahaven gingen nog even de zeilen omhoog om te drogen. Waarna het, onder het genot van een lekker zonnetje en een kopje koffie/thee, zoals altijd erg gezellig was.
35 deelnemers zijn gefinisht!
We bedanken alle deelnemers voor hun deelname aan deze editie.
Woensdag weer begonnen aan de 200myls solo race.
Met en handvol boten Baan 1 gekozen met het rak IJmuiden langs Den Helder naar Vlieland.
Rond 8 uur ‘s avonds gestart met de belofte van de weersvoorspellingscomputers dat het lekker 13 tot 15 knoopjes zou waaien. 3 uur later dan verwacht, inclusief een windstilte klopte dat helemaal 😬. Gevolg was wel dat we 1,5 uur te laat bij Vlieland waren waardoor we stroming tegen kregen. Daar gaat je plan voor de overwinning, maar ja dat is het hele spelletje.
Van de gestarte boten zijn er nog 3 over. Opgave en een KNRM redding zorgden daarvoor. Als ik de race uitvaar kan ik in ieder geval zeggen dat ik in de top drie van Baan 1 zat.
Donderdag de storm afgewacht en zijn we druk aan het puzzelen hoe we het vrijdag gaan doen als het hard gaat waaien. Dat zou rond een uur of 12 zijn met wind uit het noorden, en dat komt goed uit, want rond 2 uur hebben we de stroming mee naar Kornwerderzand. Maar als we nu naar de voorspellingen kijken kan het werkelijk alle kanten op. Kijk maar even naar de pijltjes, dat zijn de windrichtingen, en dan hebben we nog niet eens over de windsterkte die in elke voorspelling anders is.
We gaan het zien en genieten ondertussen van een mooi dagje, op een verder heel rustig, Vlieland.
Vrijdag om 14:00 uur op de motor uit de haven van Vlieland vertrokken richting de eerste Boei. Bij het uitvaren van de haven vond ik het water nogal hoog staan terwijl ik toch dacht dat het eb was, daarover later meer. Het Stortemelk kan erg klotsen bij een noordwestenwind, maar omdat de wind pas een uurtje uit die hoek woei dachten we dat het wel mee zou vallen. Het viel dus niet mee en het duurde wel een half uur voordat ik door tegenwind, golven en stroom bij de eerste boei was. Daar de werkfok uitgerold en volgas richting Harlingen. In het begin ging dat nog erg snel met soms 10 kts, maar naarmate we vorderden bleek dat we geen stroming mee hadden maar tegen. En toen viel het kwartje. Door de windkracht 9 van de nacht ervoor stond er al 1,5 m extra water in de Waddenzee. Er hoeft bij vloed dus helemaal geen water bij, sterker nog, er was eigenlijk nog te veel water die daardoor niet naar binnen maar naar buiten stroomde, precies wat wij niet wilde. Het alternatief was geweest dat we 2 a 3 uur later vertrokken uit Vlieland maar dat zou onmogelijk geweest zijn gezien de grote golven en sterke stroming in het Stortemelk op dat tijdstip. Ik had dus een beetje kunnen inlopen op de concurrentie maar dat is helaas niet gebeurd, nu 4de.
Aangekomen bij Kornwerd blijkt de brug kapot te zijn en men weet niet wanneer het gerepareerd is.
De 3 Klaassen (Klaas Jan Kj Kroon, René Klaassen en ik), zoals ik ons inmiddels noem, moeten dus even geduld hebben.
Klaas Hart a/b Nevis
Het leek wel herfst vandaag, met veel wind en pittige buien.
Tot een uur of 14:00 uur lag iedereen veilig in de haven te wachten op minder wind en/of wind uit ‘de goede’ richting.
Ook daarna was het slechts een enkeling die nog een aantal mijl ging zeilen.
In de loop van vannacht verwachten we de eerste deelnemer(s) over de finish.
Er zitten momenteel nog 47 deelnemers in de wedstrijd.
