Dan nu echt gestart
Op donderdagochtend is de Bataviahaven weer leeg en is iedereen gestart.
Lelystad, Woensdag 2 oktober 2019
Met licht vertrekken is altijd fijner, bovendien stond de wind toen beter,(9:34 uur). Heftig eerste dagje met continu reven-ontreven-2 reven – ontreven . Bij Volendam was de wind even weg ( 10 knopen). Toen snel de spi erop gezet , met nog een rif in het grootzeil. Dat kon precies 20 minuten want toen kwam de volgende bui. Met 24 knopen de spi snel binnen gekregen. En gelijk dubbel rif gezet voor het kruisrak naar EA2. In het rak voor de wind nog even 13 knopen gevaren op een golfje, goed dat de spi weer binnen lag. Verder komen en gaan van buien en lekker kunnen varen. In de Krabbersgatsluis lag iemand nog met z’n boot dwars tegen mij. Gelukkig alleen wat krassen. Daarna lekker in Enkhuizen bij de Compagnieshaven liggen. En s ’avonds met 7 andere solisten eten in de Mastenbar. Overdag wat gefilmd en het is nu echt bewezen , de iphone 8 is waterdicht ;-)
Donderdag, Enkhuizen
Het besluit is genomen. Het wordt baan 2 . Vandaag naar Den Helder. Naar Kornwerd is het bijna geheel bezeild. Er zijn minder heftige buien en het voelt relaxed. Bij Kornwerd even geankerd en een uurtje geslapen om op het tij te wachten. Na het schutten kom ik bij de brug allemaal baan 1-ers tegen. BMW , Xtra Hod. En ook nog Fastrak en Traveller, die zijn al rond de eilanden op baan 2. De wind is WNW 4Bft. Zonnetje, lekker zeilweer. Met stroom mee vlot het goed naar Den Helder. Om een uur of zes s’avonds kom ik bij de ton. Op naar de KMJC. Daar is niemand. De havenmeester gebeld en die vraagt of ik meedoe met de 200myls Solo? – JA – Prima, leef je uit en goede vaart. Kijk, dat zijn nog eens Haven(meester)s!! Eten , daarna gedoucht, de hele badzaal voor mezelf. Alles voorbereid voor morgen. Spannend ZO 5-6 Bft en dan rond de eilanden. Alle lichtkarakters opgeschreven van Schulpengat en Noorderhaaks. En de route op tablet + telefoon gezet. Er valt wel eens wat uit…. En in het donker daar heb ik geen tijd om dat opnieuw na te kijken.
Vrijdag , Den Helder
De wekker staat op 04:00 uur, de wind giert al behoorlijk en ik twijfel. Stopt de 200myls hier of ga ik wel. Om 05:15 uur start ik met Genua 3 + 1 rif, ( wind 15-18 knopen). We stromen hard naar buiten en lopen 7-8 knopen over de grond. In het Schulpengat wordt het hobbelig. Maar het gaat goed , klein beetje snelheid minderen , dan klapt het minder op de golven die tegen de stroom lopen. Na de S2 ton naar het Westen. Vanwege de golven maar afgekruist. De wind neemt verder uit de kust toe tot ~22 knopen. Na de MR boei gaat het heeel hard. De wind wordt nog wat meer ( 25-27 kn) en de golven zijn om heerlijk af te surfen. Als ik zit te bellen met m’n broer (weerbericht/advies) krijg ik een enorme surf 12-13-12-14-15.2 knoop. Dat ging echt heel gaaf. De boot zoemt en de spray komt van voren. En dat bij ruime wind! De boot stuurt als een trein. Nooit uit het roer gelopen, ook met stuurautomaat gaat het prima. Af en toe ga ik naar binnen want het regent en het is koud. In het Eierlandse gat komt er nog een hardere vlaag. Opeens loopt de fok een beetje uit de tuffluff naar beneden. Direct schiet de fok geheel uit de groef . Nu heb ik een halfwinder , niet handig met deze wind. De boot gaat scheef en ik laat de schoot los. Ik zie al een klein scheurtje en snijd de val door die in de knoop zit. Maar voor het zeil beneden is, is het onderlijk doormidden gescheurd. Ondertussen ben ik 200 meter van de EG boei en stuur er zo dicht mogelijk langs. Na de ton val ik af en trek het zeil op het voordek naar binnen, golven slaan over. Ben erg blij met m’n lifeline en houd me overal aan vast. Fok vastgebonden op het voordek en een dubbel rif gezet. Daarna de stormfok opgezet , 3 m2 , formaat tafellaken. Het leek wel een duikboot voorop, laarzen vol water en helemaal zeik. Met de stormfok vaart het beter. Helaas draait de wind meer naar Oost en blijft stevig, ~25 knopen. Een kwartier later spoelt de fok weer van het voordek. De nylon lijntjes tussen de reling zijn niet sterk genoeg. Hij ligt helemaal onder de boot en is met geen mogelijkheid naar binnen te trekken. Verderop vaart een vissersschip, handig om te weten. Er mag geen plastic meer in de zee, dus de fok moet er toch uit. De stuurautomaat op voor de windse koers gezet en warempel…. De fok komt onder het schip vandaan en drijft er naast. Na 10 minuten is hij weer binnen en ik sleep hem naar de kajuit. Na dit avontuur besluit ik tot een tussenstop op Vlieland. Bovendien wordt beloofd dat de wind naar O-NO gaat. Om 11:03 rond ik de ZS11-VS2. Op Vlieland stop ik alles ook m’n zeilpak in de droger en geniet van Latte Macchiatto’s. Om 22 uur wil ik weer verder. Het vertrek van Vlieland bij een mooie O-NO wind van 3Bft. Prachtig gezeild met sterrenhemel en niemand tegengekomen. Bij de Pollendam valt de wind weg. Paniek, stroom mee in de Boontjes maar geen snelheid. Spinaker gezet , het is erg smal en donker, maar je moet het een keer gedaan hebben. Bij Kornwerd door de sluis, eten en om 05:00 uur gaan slapen.
Zaterdag, Kornwerderzand
Om een uur of 10 opgestaan en ontbeten. Het is een prachtige dag , maar voor mij niet genoeg wind. Steeds een uurtje slapen en dan weer kijken. Uiteindelijk vertrek ik om 17:30 richting Enkhuizen. Nog een rak gespinakerd met de grote spi op windhoek 100 graden bij 11 knopen wind. Genua 1 erop maar helaas in het kruisrak naar de EZ-B kwam teveel wind. Een rif gezet maar met die grote genua loopt dat niet. Om kwart voor een in Enkhuizen. Handig als je zo laat aankomt , dan kan je gewoon vooraan bij de dieselpomp liggen bij de Compagnieshaven.
Zondag, Enkhuizen
Om kwart voor negen door de sluis en goede windrichting met ZO-6 naar Lelystad gevaren. Om 11:15 uur bij de finishton! Optimaal gebruik gemaakt van de tijd, na mij komt er niemand meer.
Organisatie bedankt !!
Siebe a/b Flecha FF95
Dinsdag 1 oktober 2019 – Vandaag rijd ik na mijn werk naar Lelystad om mijn echtgenoot Chiel uit te zwaaien voor zijn eerste solo 200 myls zeil wedstrijd. Als ik Lelystad nader, komt de regen met bakken uit de lucht. Ik zoek een plekje in de Batavia haven voor de camper en loop door de stromende regen naar de Abel Tasman, het party schip waar de borrel is. We drinken een biertje met de grotendeels mannelijke solo wedstrijdzeilers. Daarna nuttigen wij het captainsdiner, de voorlopig laatste warme maaltijd verteld één van de zeilers. De rest van de dagen op droog voedsel, van 20 jaar oud ?
Gelukkig hebben wij het beter geregeld; na het diner halen we de voor 4 dagen, door mij vers gemaakte, vacuüm verpakte maaltijden uit de camper op. Na deze naar de boot overbracht te hebben, lopen we voor de palaver, briefing, weer terug naar de party boot. Daar krijgt het grote gezelschap een laatste briefing. Mooi om te horen hoeveel de veiligheid benadrukt wordt. En vooral goed op elkaar letten. Dan scheiden onze wegen. Chiel maakt zich klaar voor de start van morgen. En ik ben blij dat ik niet mee zeil en heerlijk in de camper kan slapen. Wat is het toch heerlijk dit kleine huisje op wielen te hebben.
Omdat ik illegaal op een parkeerplaats voor vergunninghouders aan de boulevard sta, plak ik een briefje op de ramen; “official 200 MYLES SOLO”. Hopelijk heb ik een rustige nach.. Woensdag 2 oktober 2019 – Vanochtend vroeg uit de veren. Om 6:15 snel in de kleren en op pad naar de start. Eerst nog even langs de haven en zie dat er al druk gevaren wordt en veel lichten branden. Ook Chiel is al wakker en is bezig met zijn motor de accu’s nog even bij te laden. Ik rij naar de pier met de hurkende man. Het terrein is verboden toegang maar ik negeer de borden om goed zicht te hebben op de startlijn. Midden op de pier wordt mijn doortocht geblokkeerd door een gigantisch 26 meter hoog kunstwerk; Exposure, de hurkende man. Ik stap uit de auto om te kijken of ik er veilig langs kan komen met de camper. Het zou zonde zijn als de camper de dijk af kukelt. Vlak voor 7 uur zet ik de bus op de kop van de pier. Het is tijd voor ontbijt; ik zet thee, kook een eitje en bak de broodjes in de oven. En dan begint het spektakel. Ik sta in mijn eentje te turen over de woelige baren. Dan zie ik aan de deinende toplichten dat allerlei boten bezig zijn hun zeilen te hijsen. Om klokslag 7 uur stuift de eerste boot over de startlijn. Al snel volgen nog een aantal boten. Het is mooi om al die boten op één rij, op weg naar de eerste boei, te zien wegzeilen. De lucht is prachtig met een felle oranje zon achter de donkere wolken. Ik besluit zoveel mogelijk boten te fotograferen bij het passeren van de start lijn. Wellicht leuk aandenken. Tussendoor eet ik mijn ontbijt in etappes op. Er valt nog een flinke bui uit de lucht en je ziet dat de wind tijdens de bui flink toeneemt. Ik heb grote bewondering voor alle solo zeilers die moeiteloos lijken de prachtige boten te besturen. Zo nu en dan heeft iemand zelfs tijd om te zwaaien. Even later krijg ik gezelschap van een fotograaf die geen aandacht heeft voor de boten maar vooral de prachtige luchten aan het vastleggen is. Ik bied hem een kopje koffie aan en ik vertel hem over de zeil wedstrijd. Hij wordt enthousiast en neemt een flink aantal mooie foto’s. Dan zie ik op Googlemaps dat Chiel ook bezig is de zeilen te hijsen. Het is lastig zijn boot te vinden tussen alle andere mooie schepen. En dan om 8:22 uur is het zover en zie ik samen met Ton de fotograaf de Waterman over de startlijn racen. Prachtig is het om onze boot eens van een afstand met volle zeilen te zien varen. Het gaat hard, binnen een paar minuten is hij al weer uit zicht. En na e-mailadressen uitgewisseld te hebben met de fotograaf pak ik de boel in. Op naar het werk. Ik had dit fantastische begin niet willen missen. Maar helaas na een prachtige zeildag, met uitschieters van windkracht 7-8 in de regenbuien, moet Chiel opgeven. De accu’s blijken onvoldoende te zijn en kan daardoor de stuurautomaat niet meer gebruiken. Aan het eind van de dag is de Waterman weer terug bij start. Een ervaring rijker. Ik doe het solozeilers niet na.
Karin Sanders van Heijst