De 200 Myls ‘SOLO’ aan boord van de Traveller
De Traveller is een Jeanneau Sun Fast 37 in goede conditie, net als schipper Edwin Verweij. Na een heerlijke eerste zeildag van de 200 Myls ‘SOLO’ 2017 kwam ik die avond om 21.48 uur aan bij Kornwerd om Makkum in te lopen. Motor stationair aan, grootzeil hoog aan de wind naar beneden en alleen nog het kotterzeil strijken. Even de motor in zijn werk en… even herrie en toen stilte. Nog eens. Precies hetzelfde. Dit is niet goed. Eerst een goede plek vinden om te ankeren en dan maar eens verder kijken.
Omdat de wind zou gaan toenemen tot 45 knopen zo dicht mogelijk tegen de dijk naast de sluis van Kornwerd oploeven en anker uit. Zo, dat geeft rust. Nu zien wat er aan de hand is. In het stikdonker loop ik met een zaklamp en hoofdlamp over dek als ik ontdek wat het is… De genuaschoot, die ik heb gebruikt tot het kotterzeil er op ging tussen Urk en Stavoren, is uit het blok gelopen en overboord gegaan in de schroef. Na een aantal pogingen om de as tegengesteld te draaien met de mogelijkheid de lijn er uit te krijgen, geef ik de hoop op en bel de KNRM via hun app. Ik deel ze mee hoe de situatie is en geef aan dat ik op een goede plek lig voor de nacht, vaak anker, maar de ochtend erop graag ergens binnengesleept wil worden om de lijn te verwijderen. De wind nam die nacht langzaam toe van 30 knopen in de avond tot 40 knopen in de ochtend.
De ochtend erop vertrekt de KNRM om 8.00 uur uit Hindelopen om mij om 8.30 uur naar binnen te slepen. Het slepen stelt weinig voor, maar het anker omhoog krijgen, koste erg veel moeite. Het anker had zich door de harde wind en de rukken aan de ankerlijn zo goed vastgezet dat het ophalen bijna onmogelijk was. Toen de KNRM mij in Makkum langs de kant legde bij het tankstation was de wind toegenomen tot 45 knopen. Toen ze even later weer weg voeren nam de wind toe tot ruim 51 knopen.
Nu moest de lijn nog uit de schroef. Een professionele duiker ging flink in de papieren lopen, waardoor het goedkoper was een kraan te regelen. Maar wie kraant er met zo veel wind? De Gebroeders van Enkhuizen gebeld en die hadden een mogelijkheid aan het einde van de middag als de wind zou afnemen. Mijn vriend Tom Coufreur uit Makkum en voormalig deelnemer, had ondertussen niet stilgezeten en had een duiker gevonden die voor een redelijk bedrag de lijn uit de schroef wilde halen. Dus direct de kraan afbellen. Dit werd gelukkig als ‘Geen enkel probleem’ ervaren.
De duiker leek de lijn te hebben verwijderd, want zien kon hij het niet. Door de wind en stroom ter plaatse (het water zakte 60 cm binnen een uur) was het ‘zicht’ verminderen tot een slechts enkele centimeters.
De motor kon weer gestart worden, maar opnieuw lukte het niet om de schroef te laten draaien. Weer sloeg deze direct af met veel lawaai. Na de komst van een monteur (Jelte Miedema) bleek de as met geen mogelijk te draaien en kon de motor dus niet gestart worden. Om er echter zeker van te zijn dat het niet aan de keerkoppeling lag, heeft de monteur de ochtend erop de as losgemaakt van de motor. Maar ook toen, was er nog steeds geen beweging in te krijgen. Hij stelde voor de boot dan maar te laten kranen. Dus snel bellen met het kraanbedrijf. Doordat er de dag ervoor niet gekraand was, was het die dag extra erg druk. Als ik de boot er uit wilde, zou dat in de middagpauze moeten tussen 12.30 en 13.00 uur. Ik was allang blij dat het nog mogelijk was. Wie weet kon ik de 200 Myls nog hervatten. Toch wilde ik de as nog eens proberen te draaien en na een aantal hele kleine stukjes met de tang op de as ging deze na een hele moeilijke omwenteling plots heel licht rond. Wat nou dan? Opnieuw de monteur gebeld en uitgelegd wat er aan de hand was. Hij stelde voor de as weer aan de motor te koppelen (deze was nog steeds los van de motor) en als de as dan nog licht draaide en in lijn leek te staan, dan kon de motor worden gestart. De as bleek na bevestigen nog steeds eenvoudig met de hand te draaien, maar starten, ho maar. De motor gaf nu geen. Accu leeg? Gebruikersaccu gekoppeld aan de startaccu maar nog steeds niets. De monteur weer gevraagd of hij kon komen (wat geweldig dat hij voor de 3e keer tijd vrij maakte) en wat bleek, de storing had geen enkele relatie (?) met al het vorige… Een verbinding tussen de accu en de motor opnieuw vastzetten en de boel liep weer als een zonnetje… Voor alle zekerheid de motor een tijdje in zijn werk en stationair laten draaien en ik kon weer starten en verder racen. 
Dat ik uiteindelijk 13e overall wordt, zal wel toeval zijn.
Met dank aan Jelte Miedema van Technisch Buro Miedema en Tom Coufreur.