Laatste rak BMW
Vanmorgen 6 uur de wekker, het zou nu waaien en na dat windwak van gisteren neem ik geen enkel risico meer.
Dit is elk jaar een raar rak, het is niet de leeftijd, ik heb het altijd al gehad. Bij mijn Pampus “d’oude doedel” na spannende overtochten die ik hozend met een emmer in de ene hand en met de joystick in de andere hand soms weer leeg moest hozen… Als we het dan overleefd hadden kreeg ik heftig emotionele aanvallen, en verklaarde mijn boot eeuwige liefde..hier zit ik dan, tranen over de wangen.We hebben weer 200 myl lief en leed gedeeld. OK het is ook zorg en toewijding, maar de jonge dame (1984 ik ben ouder) heeft deze tocht weer glansrijk heeft doorstaan. wat is de zee toch anders, indrukwekkend ruig, en wat voel je je nietig en afhankelijk van je bootje.
Schade hele wedstrijd; een geknapt lijntje van 1 mm die die de strop om de giek voor de grootschoot op zijn plek moet houden” en een eetlepel.