18-10-2013 – Contessa 32 ‘Saffier’ – Govert Ramselaar

Al een tijdje voor de 200myls ben ik bezig met de voorbereidingen. Zo haal ik de boot leeg, van ‘mens erger je niet’ tot coolbox en buiskap, alles verdwijnt in de auto. Het eindigt met een Contessa die binnen prettig hol klinkt. Tevens werk ik alle veiligheidspunten af. Via Marktplaats vind ik een mooi Fortress aluminium reserveanker bij iemand die, leuk toeval, de 200myls in de toekomst ook wil gaan varen en op de voet heeft gevolgd. Na enig zoeken is ook de spalkset aan boord en te elfder ure sta ik nog een noodhelmstok te zagen. Mijn vorige deelname is al weer enkele seizoenen geleden. Daaraan heb ik over gehouden meer werk te maken van de tactiek en van het op snelheid houden van de boot op alle koersen. Naast de gennaker die ik al had, heb ik nu tevens een spinnaker aan boord voor de diepere koersen. Leuk is dat mijn schoonzus Irma Vonk ook heeft ingeschreven met de Contest 35s van haar en mijn broer. We leven gezamenlijk naar het evenement toe. Het palaver is gezellig en het valt me weer op hoe goed de 200myls wordt georganiseerd. Op woensdag meld ik me pas om 9:45 uur bij Joost voor een rustperiode om lang de tijd te hebben om de wind af te wachten. Het wordt een gezellige dag met veel koffie en tijd om nog wat te rommelen aan de boot. In de loop van de middag steekt er een briesje op en komt een groot deel van de vloot in beweging. Ik zwaai Irma uit voor haar eerste solometers, direct al met de gennaker erop. Ik denk dat het ‘s-­‐avonds beter zal waaien en blijf liggen, net als enkele andere boten. Tegen de schemering zie ik de resterende boten vertrekken. Het waait dan nog niet veel harder en ik besluit opnieuw om te blijven liggen. Tegelijkertijd voel ik me als het laatste vogeltje in de haven niet geheel zeker van mijn zaak. Dat zou beslist minder zijn geweest als ik zou hebben gezien dat buiten de haven John van der Starre ook nog op wind lag te wachten. Mijn gemoed klaart op als rond 23:00 uur aan het marifoonweerbericht van de Kustwacht een galewarning voor de omgeving van Texel vooraf gaat. Daar zal toch ook een staart wind in zitten voor het Markermeer denk ik. Wel heb ik zorg over de richting, omdat de wind tevens naar NNO zal ruimen. Ik ga slapen en steek om 2:00 uur mijn hoofd uit het luik, het waait overtuigend! Om 3:45 uur passeer ik de P9, heb een prima reachend rak onder gennaker naar het Paard van Marken, dan met een klein slagje naar Volendam, net bezeild naar Hoorn (gelukkig) en vervolgens onder spinnaker naar Lelystad. Alles mooi op snelheid en met een mooie sterrenhemel op de koop toe, top!

Als ik rond 8:45 uur de OVD3 nader, zet de wind aardig door. Het is even stoeien met het binnenhalen van de spinnaker. De wind is inmiddels NNO, maar heeft zich nog niet in oost genesteld, zoals voor de komende dagen wordt voorspeld. Irma stoomt de OVD3 voorbij en gaat route 1 doen. Ik ga route 3 varen. Vooraf had ik ook ideeën over route 1, maar met de oostenwind zie ik het kruisen op het wad niet zo zitten, tevens heb ik twijfels bij de eerste rakken daarna op het IJsselmeer. In route 3 zie ik juist gestrekte spinnaker-­‐ en gennakerrakken en weinig kruisrakken.

Omdat de wind nog niet in het oosten zit, ga ik eerst ankeren. Ik wil eigenlijk wel even slapen, maar zie een andere deelnemer worstelen met een krabbend anker. In combinatie met de aanblik van de steenbestorting bij de nabije dijk durf ik mijn kooi niet in te kruipen en wordt het een tukje in slaapzak in de kuip. Rond 15:30 uur zit mijn ankerperiode erop en is de beloofde oostenwind daar. Kort na middernacht stop ik in Enkhuizen met 63,7 routemijlen op de teller.

Vrijdagochtend moet ik een beetje op gang komen, ik ga even douchen en naar de bakker. Rond 11:00 uur start ik weer. Het is mooi weer en de mijlen tikken redelijk door. Tegen middernacht tik ik af bij Oude Zeug en vaar naar thuishaven Medemblik, waar ook Irma ligt met de zoute lus van route 1 achter de rug.

Voor zaterdag is meer wind voorspeld, Contessa weer! Irma heeft nog gevoelig meer mijlen te gaan dan ik en neemt de moeilijke beslissing om te stoppen. Ze heeft een mooie tocht buitenom gemaakt, ik heb respect voor hoe ze zich in haar eerste 200myls heeft gestort.

Met oost 5-­‐6 bft heeft de boot er zaterdag lekker de sokken in. Tijdens het niet bezeilde rak naar Urk zet de wind nog wat meer door. Na de sluis in Lelystad wissel ik de genua voor de werkfok en begin rond 20:00 uur aan de laatste rakken naar de finish. Aanvankelijk heb ik het idee dat ik te weinig zeil voer, maar snel daarna blijkt het voldoende te zijn. De boot gaat er met een mooie hekgolf doorheen. Na Volendam moet ik een stukje aan de wind. Ik geniet intens van de Contessa, die met een gangboord in het water en het nodige water over dek blijft doorlopen.

Precies om middernacht passeer ik de P9 en zit mijn 200myls erop. Ik merk dat ik behoorlijk gaar ben en spied in het rond of ik tussen de vele lichtjes van Amsterdam geen binnenvaartschip over het hoofd zie. Bij het aftuigen ben ik erg onhandig. Uiteindelijk vaar ik zonder landvasten en stootwillen de haven in, leg alleen even een touwtje om de kikker van een andere boot en laat de boel verder waaien. Eerst een biertje! Zondagochtend lever ik mijn logboek in en is het gezellig koffiedrinken bij Joost en Otje aan boord samen met andere deelnemers.

De prijsuitreiking was een gezellige afsluiting van een geweldig evenement. Dat ik op de 3e plaats ben geëindigd, is boven mijn verwachting en een stimulans voor volgende keren. Ik heb geprobeerd zo goed mogelijk te zeilen en heb het denk ik mede daardoor als een intensieve en ook mentale tocht ervaren. Bij mij bereikte dit een hoogtepunt toen ik me tijdens een ronding geroepen voelde me tegenover de boei te excuseren. Bij het daaraan voorafgaande rak had ik een minder goed gevoel, wat een uitweg vond in enige verwensingen aan zijn/haar adres.

Tegelijkertijd vind ik het enorm ontspannend om een paar dagen alleen met zeilen bezig te zijn. De 200myls is voor mij een prachtige mix van voorbereiding, het beste uit de omstandigheden proberen te halen, voor jezelf een grens te verleggen en, naar nu blijkt, nabeschouwing. In mijn bol ben ik nog volop bezig met de 200myls en vormt zich al een lijstje van dingen om aan te pakken aan boot én zeiler voor volgend jaar.

Ik heb genoten en wil iedereen die zich voor de 200myls heeft ingezet heel hartelijk bedanken!

09-10-2013 – Mooi fotoalbum op Picassa – Eric ten Bos

Volg deze link en vind een mooie fotoserie van Eric ten Bos!

09-10-2013 – 200 Myls ‘SOLO’ vanaf de Push-Up

Woensdagochtend 07:00 is de start. Een tactische start van een zeilwedstrijd die voor mij geheel nieuw is. We blijven namelijk liggen en beginnen aan een eerste rust periode. Minimaal 6 uur maar de wind blijft veel langer weg en uit eindelijk start ik om 19:21 met 7 knopen wind. Na een rustig rondje Markermeer anker ik rond half 4 weer bij Durgerdam. Mijn keuze is duidelijk het wordt baan 1.

Donderdagochtend word ik wakker met 20 knopen wind. Raar want die kwam in geen één van mijn voorspellingen voor, helaas gaat het tij pas vanavond. In IJmuiden komen steeds meer deelnemers binnenlopen en het is leuk om bij de concurrentie te horen wat ze van plan zijn en hoe laat ze los gaan. Mijn plan is om bij voldoende wind in één keer door te gaan naar Kornwederzand. Ik start om 19:00 bij de Baloeran het ziet er mooi uit op zee.

Wind uit het noordoosten en het is eigenlijk meteen flink hoog. Met het invallen van de avond komen ook alle vissers tevoorschijn. En het zijn er veel, heel veel. Sommige met en sommige zonder ais. Ik hoef me in ieder geval niet te vervelen. Bij Den Helder gaat het hard met de stroom. Het is wel kruisen maar met 8/9 knoop is dat helemaal niet verkeerd en maak je mooie hoeken. Voor Oude Schild nog heel even getwijfeld om toch te stoppen maar het gaat lekker en met een heldere hemel en een mooi briesje is het geen straf om nog even door te knallen. Na Oude Schild gaat de snelheid wel omlaag maar ik heb tot Kornwerd stroom mee en kom om half 3 aan. Na de sluis slaap ik in Makkum.

De volgende ochtend is er weer weinig wind. Het wachten een beetje zat ga ik los om 15:17. Het is super lekker weer en er komt iets meer wind. Helaas shift de wind 30/40 graden waardoor ik halverwege het rak mijn spi wissel voor een fok. Daarna is het rak richting Hindelopen aan de wind maar wel bezeild. Halverwege dit rak shift de wind terug en ligt Hindelopen pal in de wind dus kruisen. Richting Hindelopen valt de wind verder weg en ik twijfel om toch te stoppen.

Maar het is nog zo`n mooie avond dat ik besluit door te gaan. Na 2 uur is de wind weer terug en die blijft de rest van de nacht ook lekker staan en neemt zelfs toe tot 15 knopen. Achteraf is mijn planning en baan 1 niet de meest gunstige optie geweest ik blijf kruisen en spinnakeren tijdens het kruisen de spi weer klaar maken, boom en schoten omleggen heerlijk actief zeilen dit. Na de EZ1 ga ik halve wind even de mist in en krijg ik mn spi niet meer naar beneden hij zit muur vast na een kwartiertje platliggen komt hij gelukkig alsnog met een knal los wel naast de boot helaas. Na het vissen loop ik om kwart voor vijf langs de Sport F. Weer twijfel ik om nog een rust periode te nemen. Het volgende rak richting Hoorn is weer spinnakeren kan die mooi even drogen ik besluit door te gaan. Goede keuze de wind trekt aan en ik loop met 8,5 richting Hoorn en 8 met het buitenschootje (:must:) naar Volendam nog een extra slag om langs het Paard te komen en door naar de Finish!

Het was Vet!

Filmpje!

08-10-2013 – Verslag Inspirit 200 Myls ‘SOLO’ 2013 – Klaas jan Kroon

Inspirit zeilt voor vierde maal 200 Myls ‘SOLO’

Voor de vierde keer neemt Inspirit deel aan de 200 myls solo. De 200 Myls ‘SOLO’ is het jaarlijks solozeilevenement  waar ik naar uitkijk. De start is vanuit Durgerdam op woensdag 25 september tussen 7.00 en 10.00 uur. Zeilers hebben de keuze uit vier banen van elk 200 mijl. De windkracht, -richting en het tij zijn daarbij doorslaggevend. Op de zondag daarop volgend moeten we voor 12.00 uur de finishlijn voor Durgerdam weer passeren. Onderweg dient iedere schipper in totaal minimaal 27 uur rusttijd te nemen, verdeeld over tenminste drie afzonderlijke periodes van minimaal 6 en maximaal 24 uur. De boten zijn tijdens de race met tracing & tracking te volgen wat het voor de thuisblijvers interessant maakt thuis, vanachter de PC kan iedereen de verrichtingen en standen volgen.

Op dinsdag voer ik over een compleet blak Markermeer op de motor naar Durgerdam. Super om alle deelnemers daar weer te treffen en elkaars verhalen en plannen aan te horen. Na een heldere briefing van het bestuur nam iedereen zijn tracker en logboek in ontvangst en was er tijd om nog even bij te kletsen, niet te lang want morgen staat de wekker vroeg. ( om te zien of er überhaupt wind zou zijn) Want er werd voor woensdag geen tot weinig wind voorspeld.

Om 6.45 bel ik Joost ter Velden om te melden dat zowel Moshulu als Inspirit beginnen met een rustperiode. En actie die door 95 % van de deelnemers werd gedaan. De deelnemers die wel zijn gestart waren na 6 uur drijven nog niet bij het Paard van Marken aangekomen! Om 16.00 uur wordt het onrustig in de haven, er wordt wind waargenomen. Harris Visser klimt zelfs in de mast om te zien of er buiten wind staat. En ja, tussen 16.00 en 17.00 uur worden veel boten losgemaakt en vertrekken. Om 17.15 passeer ik de P9 en begin aan mijn vierde 200 myls. Al reachend loop ik snel in op eerder gestarte boten. Maar bij het Paard aangekomen gaat de wind eruit en ligt het veld geparkeerd. In het kruisrak naar de MNGZ besluit ik als eerste een klap naar de wal te maken, dat pakt zeer goed uit en sluit bij de MNGZ aan bij de Swinde (Dehler 39) van Gert Jan en de Moshulu (X34) van Ronald. Beide boten wil ik toch echt wel voorblijven. Naar Hoorn loopt Gert Jan op mij uit maar Ronald kan ons niet volgen. In het voorde windse rak naar Lelystad haal ik in deze lichte weersomstandigheden de Swinde weer in. Later hoor ik dat Gert Jan in dat rak staat te koken en geniet van een heerlijke maaltijd. Helaas is dat voor mij niet mogelijk want zoals gezegd mijn stuurautomaat laat me in de steek. Het wordt nog even spannend als een vrachtvaarder door het veld wil varen. Zonder een meter uit te wijken vaart deze al toeterend en met fel licht schijnend dwars door het veld. Härta van schipper Klaas Hart moet zelfs even zijn motor starten om te maken dat hij weg komt. Voor Lelystad besluit ik om te gaan voor baan 3, de IJsselmeerbaan. Het besluit heb ik genomen vanwege mijn onbetrouwbare stuurautomaat en gezien de overwegend oosten wind kies ik voor bezeilde koersen ipv stroomvoordeel te pakken en meer te moeten kruisen. Ik denk achteraf gezien een juiste keuze.

In de sluis van Lelystad sluiten Gert Jan en ik aan bij de Batfish van Bart. Niet slecht want Bart is een kwartier voor mij gestart. Met zijn drieën zeilen we van de Sport F naar Urk. Prachtig zeilen zo in de nacht en een heerlijk windje. Ook in dit rak blijf ik de Swinde voor. Om 2.30 meren we af in de haven van Urk. ’s Morgens niet te vroeg op want ik wacht tot de wind naar het NO draait. Heerlijk gedouched en ontbeten en om 9.45 starten we samen met Gert Jan voor het vervolg. Bart is na de verplichte 6 uur rust gelijk weer vertrokken. Hij zeilt zeker voor Line Honours. Met wind tussen 12 en 18 knp zeilen ik de hele donderdag achter Gert Jan aan. Het is duidelijk te zien dat de Swinde met meer wind beduidend sneller is dan mijn kleinere Dehler 34. De gehele donderdag vaar ik achter de Swinde aan. Bij een boeironding van Gert Jan bekijk ik telkens wat mijn achterstand bedraagt. Die blijft redelijk constant. Echter op het rak naar de Sport B loopt Swinde echt bij me weg. Gelukkig kan ik wat goed maken in de twee ruime en voorde windse rakken. Als ik voor de tweede keer van Urk naar Oude Zeug vaar, het is inmiddels nacht geworden, kost het mij veel moeite om de spi te zetten. Telkens als ik denk dat mijn stuurautomaat de koers vasthoud blijkt deze zijn eigen koers te willen bepalen. En zet ik de spi in etappes. Eerst de spi naar voren, vervolgens aanslaan, de loefschoot, de lij schoot etc. en tussendoor telkens de boot weer even op koers leggen. Ik ben kapot maar blij als de boel staat. Er af is van later zorg….. eerst wordt de achtervolging op de Swinde ingezet. Ik zie gelukkig het toplichtje van deSwinde helderder worden, dat is een goed teken. Als ik zie dat Gert Jan een rust periode bij de Oude Zeug neemt wordt ik helemaal blij. Het rak naar Makkum is bezeild en Ik vaar met 7,5 knp naar de VF 7. Om 3.30 laat ik het anker vallen voor Makkum. Lekker slapen.

Vrijdag morgen om 9.00 uur nog geen wind….. even later kan ik toch vertrekken. Nog 60 mijl te gaan. Reachend zet ik koers naar het zuiden. Naar de EZ 1 is hoog aan de wind en haal ik net niet. Een klapje van 1,5 mijl is nodig om de boei te ronden. Dit is het enige stukje kruisen geweest. Ik begin te realiseren dat ik vrijdagavond kan finishen! Motivatie genoeg om scherp te blijven zeilen.

De herstart bij de OVD wordt goed voorbereid. Ik wacht zelf even op de passage van een binnenvaartschip zodat Inspirit onder spi kan starten. Goed bedacht maar net voordat ik bij de OVD 3 kom een windshift van 40 graden. Het is plotsklaps binnen de wind geworden en al stuntelend met een spi over de verkeerde boeg start ik voor het laatste deel. Fijn dat de wind ook weer terug draait en ik zeil hard naar de Nek toe. Voor mijn gevoel ben ik hier veel te vroeg. Nooit eerder finishte ik op vrijdagavond. Tussen Hoorn en Volendam reken ik voor de zekerheid alles nog eens na, want spook gedachten gaan door mij heen. Ik zal toch niet een rak verkeerd hebben gevaren of overgeslagen hebben? Alles blijkt te kloppen en als ik om 21.04 uur de finish passeer vind ik het wederom jammer dat er een einde aan is gekomen. In donker Durgerdam binnen lopen vergt nog even alle aandacht want de blinde tonnen voor de haven ingang zijn niet te zien. Met een slakkengangetje loop ik binnen en wordt opgevangen door Joost en zijn vrouw. Wat smaakt de koffie dan heerlijk. Joost meld me dat ik als tweede binnen ben, 4 uur na de Batfish van Bart , Daar ben ik blij mee want ik heb twee uur meer rust genomen dan Bart. Ik weet dat veel deelnemers wachten op de wind die voor zaterdag en zondag is voorspeld maar helaas kan ik daar dit keer geen gebruik van maken.

Organisatie, deelnemers en volgers, dank voor jullie inzet en betrokkenheid. Het was superrrrr!

Klaas Jan Kroon won de Dehlerprijs, door Peter Knuppel beschikbaar gesteld en uitgereikt aan de snelste Dehlerzeiler in de wedstrijd

07-10-2013 – XCENTRIC RIPPER, 200 Myls ‘SOLO’ 2013, weer een bijzondere.. – John van der Starre

Dit jaar heb ik me voor de tiende keer ingeschreven voor de 200 myls ‘SOLO”, beetje een jubileumjaar voor mij , ook de drive om voor de derde keer op rij het handicapklassement te winnen is groot. Als ik zo terugdenk aan 2004, m’n eerste jaar, toen moest je nog bij organisator Jan Luyendijk min of meer solliciteren om mee te mogen doen, gelukkig vond hij me toen ervaren genoeg en begon ik aan mijn ‘solo’ avonturen vol goede moed en werd vervolgens op alle fronten afgestraft, zowel fysiek, strategisch dan wel tactisch. In de loop der jaren door schade en schande wijzer geworden en iedere keer weer gegrepen door dit fantastische evenement begin ik vol enthousiasme aan de 2013 versie.

De boot weer zo goed mogelijk geprepareerd, dinsdag naar onze tijdelijke thuishaven Waterland in Monnickendam gereden, ook nog even gedoken en een eiland aan wier onder de kiel vandaan gehaald. Zeker iets om rekening mee te houden, er zit dit jaar dus veel wier in de Gouwzee, en als er iets balen is en m’n humeur kan verpesten dan is het wel wier aan m’n kiel; ver uit de wal blijven dus in regio Gouwzee. ’s Middags naar Durgerdam gemotord , helaas door de geringe diepte niet de haven in, maar voor de haven aan de J/133 Batfish van Bart Desaunois vastgemaakt, maar ook supergezellig!

Een liftje naar het palaver en vervolgens tracker en logboek opgehaald waarna voorzitter Martin Selles  zo vriendelijk was ons terug naar onze boten te brengen, op voorwaarde dat ik morgen na hem zou starten..  De weersverwachtingen voor de woensdag waren slecht , weinig wind met een klein pufje na 18.00. Met in de loop van de dagen steeds meer wind met name op zaterdag en vooral zondag. De vrijheid bestaat om meteen aan een rustperiode te beginnen dus het gehele veld van 74 starters besloot te wachten in Durgerdam. Om 17.00 kwam er een klein pufje wind en meteen was er onrust in de haven van Durgerdam te zien,  diverse boten pakten dit eerste vlaagje om te starten. De grib-files van 18.00 gaven echter onverwachts aan dat er in de komende nacht tot 18 kts wind zou gaan komen, draaiend van W naar NO.  Dus wachten maar! Dit blijft nog steeds moeilijk voor me, als je iedereen ziet gaan, en dan toch blijven liggen in afwachting van je eigen voorspelling. Na wat uurtjes invoeren van gribfiles en kijken naar de mogelijkheden in Expedition, de tactische software, bleek rond 01.30 de beste vertrektijd vanaf de P9, het eerste merkteken. Mooi onder gennaker weg, eerst een 6,5 mijl richting Marken, dan naar Volendam de MN1-GZ2 ronden en vervolgens naar de Sport G bij Hoorn.

Na 4 mijl varen voel ik onraad, ik voel mijn snelheid en acceleratie afnemen, binnen in de boot klinkt het alsof mijn schroef meedraait, die staat echter vast. Ik kan in Expedition zien dat mijn polair boatspeed percentage, wat normaal rond de 100% hoort te zijn, 65% is. Er is maar één conclusie, waterplanten!   Nee he, ben ik net op weg, heb ik een eiland aan de kiel hangen. Er is maar één oplossing, duiken. Achteruitvaren op zeil is geen optie, duurt te lang en deze zooi komt dan niet los maar wikkelt zich zelfs verder om je kiel. Ik besluit de 2 mijl naar het Paard van Marken maar even door te sukkelen, daar moet de gennaker er toch af voor het aan de windse rak naar Volendam. In de tussentijd zeilpak uit en surfpak alvast aan en plan bedacht en voorbereid.

Touw om m’n middel, midscheeps aan de boot vast, zodat ik altijd weer aan boord kan komen, en vervolgens in de luwte van het Paard van Marken de gennaker gedropt, genua op dek gelaten en boot recht in de (weinige) wind gedraaid, wachten tot snelheid bijna nul is en vervolgens jump! Je ziet natuurlijk ’s nachts geen steek onder water maar door de vele schoonmaakacties met de duikfles weet ik gelukkig aardig de weg onder de boot. Snel een gigantische bos waterplanten van de kiel geplukt, zit er helemaal omheen gedraaid, zit echt vast, ik moet met twee voeten tegen de kiel afzetten en dan uit alle macht trekken..saildrive en roer vallen gelukkig mee, snel naar boven voor adem en nog één keer alles checken, gelukkig  alles schoon. Bij de spiegel mezelf omhoog gehesen en in m’n surfpakkie snel de genua gehesen en boot weer op koers en snelheid gebracht. Meteen voel je dat hij weer levendig is en accelereert. Voor de zekerheid m’n surfpak nog maar even aangehouden tot ik door het wier mijnenveld tot aan de Nek, Sport G bij Hoorn ben.

Ik blijf het onvoorstelbaar vinden hoe exact die weersvoorspellingen soms kloppen. Precies voor de Sport G draait de wind van W naar NNO, volgens de gribs rond 03.30, en om 03.30 ben ik nog net niet bij de Sport G door die wierduik en draait de wind recht op mijn neus , gennaker eraf en laatste slagje naar de boei. Wel zo een mooi volgend rak naar de OVD3, Lelystad, mooi ruime wind over stuurboord. Wind neemt steeds meer toe en de NKE automaat doet prima zijn werk. Ik overweeg bij de OVD 3 door te gaan naar de P9, alleen de volgende pech achtervolgt me. Plotseling een knal onderdeks, ik zet de automaat eraf en voel geen direct roer meer. Ik moet zeker een halve slag roeruitslag meer geven voor ik reactie krijg. Bovendien klinkt het onderdeks niet echt fris, er loopt iets serieus niet goed. Op de automaat lukt ‘t allemaal nog wel en ik klok maar af bij de OVD 3 , boei aan stuurboord gelaten om later baan 1 te vervolgen. Bij Lelystad anker uit en 6 uur verplicht rust, hoewel rust.. Eerst gekeken wat het probleem met het roer is, de stuurkabel blijkt door waarschijnlijk te geringe spanning van het geleideblok gelopen te zijn en zit nu klem tussen blok en wang.

 Na wat gesleutel en @#$%@, de  kabel  uiteindelijk los gekregen en weer op blok teruggeplaatst en kabel weer onder spanning gebracht. Ready to go! Nu de 6 uur ankertijd vol maken, snel nog wat uurtjes slaap geprobeerd. De wind blijft aardig door staan en gekeken wat de concurrentie doet. Richard kiest voor baan 3, ook Martin die nog even komt buurten gaat voor 3, mijn  keus is gemaakt voor baan 1, al vastgelegd door mijn stuurboordronding bij de OVD3. We zullen de komende dagen zien welke baan de juiste  was, ik kies voor het stroomvoordeel t.o.v. iets meer kruisen. Uiteindelijk vaar ik zodoende theoretisch een baan van slechts 190 mijl door 10 mijl stroom mee.

Voor de komende rakken zal ik niet minutieus uitweiden wat ik allemaal gedacht, gedaan en gevaren heb, maar zal ik me beperken tot de interessante gebeurtenissen.

Een opvallend feit kwam nog nadat ik besloten had het rak op stromend water te splitsen in IJmuiden-Den Helder en Den Helder – Kornwerd om dan 2 maal de volle stroming te kunnen benutten. Na  ’s nachts afgeklokt te hebben bij de S-11 leek vrijdag het 2e tij het gunstigst.  Om optimaal van de stroom bij het Marsdiep en wad gebruik te maken was de beste tijd 1 a 1,5 uur na kentering bij de S-11 te vertrekken. Tijdig uit de haven vertrokken, rond 19.30,  net voor kentering dacht ik, rustig richting boei S-11 gemotord. Om 20.15 zou volgens de stromingstabel de kentering zijn en ik zou om 21.15 bij de S-11 vertrekken. Maar.. om 20.15 geen kentering, om 20.45 nog steeds niet. Ik vraag me nu vertwijfeld af het nog wel  gaat gebeuren vandaag, wat waanzin is natuurlijk.   Om 21.00 hé hé stroom gaat er eindelijk uit. Kortom kentering is zeker 45-60 minuten later dan voorspeld, waarschijnlijk door de oosten wind. Ondertussen rondjes onder de Noorderhaaks gevaren, als iemand nu naar m’n tracker kijkt zal hij wel denken..Uiteindelijk om 22.19 vertrokken en de volle stroom gepakt, bij de S-11 staat nu 3 kts mee, dat schiet lekker op. Nog wel even een angstig moment in het donker bij de T-12, stroom wat dwars op de boot, de 15 meter waarbinnen je de boei moet passeren is dan wel weinig zeker als je gelijktijdig tijd en log wil noteren en automaat eraf wil halen en zeilsetting voor de volgende koers in orde wil hebben, kortom even zweten.

Die nacht vaar ik door tot Hindeloopen, de twee eerste rakken op ‘ t IJsselmeer onder gunstige windhoek meepakkend.  Na wat slaap en weer veel  rekenen  wanneer het beste vertrekmoment is voor de rest van het IJsselmeer om 15.06 bij Hindeloopen vertrokken, op 1 kort rak na zou alles nu bezeild moeten zijn, wat weer perfect klopt.

Ik realiseer me nu dat ik wel kans kan maken, het loopt super, veel  gennakerwerk  onder  mooie hoeken, veel rakken haal ik net,  met m’n 120m2 gevaar in top, wel hard werken maar ’t loont.  Het laatste rak van de EZ1 naar Sport F besluit ik het lot niet te tarten, hoek is net goed maar ik zet mijn gennaker niet omdat de Sport F slechts een paar honderd meter van de dijk ligt, heb je een probleem met de spi drop, dan is het hele verhaal over, dus we gaan maar op safe.

Achteraf een gelukkig besluit, als ik de volgende morgen de boot uitvoerig naloop in voorbereiding voor de laatste rakken op het Markermeer blijkt dat toen gisteren de gennakerschoot onder de boot kwam bij de laatste drop en ik hem opnieuw in de blokken moest doorvoeren aan lij, ik de SB gennakerschoot  per ongeluk door de voorpreekstoel gevoerd had, ondanks check, check, double check. Als ik dus in dat rakje EZ1-SportF nog even snel de genny gezet had…puinhoop. Vermoeidheid?

Dat is wat die 200 myls  zo bijzonder maakt, het constant blijven voorbereiden, checken, fouten nalopen, nogmaals checken,  en dan toch nog tegen ongelooflijke problemen aanlopen waarvan je achteraf denkt, shit, waarom heb ik niet..en die weer zo snel en goed mogelijk proberen op te lossen. Misschien ben ik hier alleen in, en loopt bij iedereen anders alles soepel? Ik voel mij in ieder geval vaak geen winnaar maar meer een vechter tegen het ongunstige lot.

Het laatste lesje kreeg ik nog voor de start van de laatste 3 trajecten Markermeer naar de finish. Zondagmorgen 07.30, wind ONO 20-25kts , volgens Expedition  moet de 26,5 mijl in 3 uur gevaren kunnen worden. Ik heb me al dagen verheugd op het rak van Lelystad naar Hoorn bij deze wind onder deze hoek. De A5 van 109m2 er op en knallen maar.  Dus zo gezegd zo gedaan, de A5 mooi gewold in de zak, klaar aan dek, de genua #3 op om rustige hoist te hebben. Op 0,5 mijl van de OVD3 alles klaar en op snelheid langs de boei, dat is het plan. De werkelijkheid:  ik hijs de gennaker in top en klik hem aan de mast vast in de curryklem en ik loop naar de kuip om het val door te halen in de valstopper, compleet volgens plan.  Echter voordat ik daar ben schiet het val uit de curryklem en valt de hele gewolde A5 met een  plons naast de boot, shit shit, snel weer naar de mast en weer hijsen. Vervolgens zie ik aan lij mooi de wolletjes van de gennaker afbreken en het geheel zich vullen met grauw IJsselmeer water. Ondanks mijn verwoede hijspoging verlies ik de strijd en moet het val slippend en rokend door mijn handen laten gaan. De hele 109m2 hangt nu als een gigantisch drijfanker naast de boot terwijl ik prachtig met nog maar 1,5 knoop snelheid op de OVD3 afga om in te klokken!  Verwoed probeer ik wat af te vallen om in ieder geval niet in te klokken, wat gelukkig lukt. Nu nog dit monster aan boord zien te krijgen. Het geheel zit op 3 punten vast en blijft zo prachtig gevuld met water terwijl ik voor de wind wegsukkel. Gelukkig verschijnt de top van de gennaker soms achter en naast de spiegel van de boot en kan ik de shackel van het spi val spiken. Dat scheelt meteen, het wordt nu al een beetje een lange dweil, alleen aan boord halen is nog geen optie. Na ook de tack gespiked te hebben hangt het geheel als een worst aan de schoot naast de boot. Ik weet met veel moeite het natte monster stukje voor  stukje aan boord te halen, hij lijkt me  nog heel. Na een 15 minuten alles weer aan boord, ik ben nu al kapot en ik moet nog beginnen!  Ik besluit eerst maar zonder gennaker te starten gezien de tijdsdruk en de tijdelijke fysieke gesteldheid, en ik moet voor 12uur finishen. Na gestart te zijn zie ik Sander van Doorn op de AIS met 10,5 kts over het Markermeer scheuren en vervolgens weer 5 kts maken, hij heeft het verderop duidelijk zwaar. De wind neemt snel toe als ik uit de schaduw van Lelystad ben en meet in no-time 28kts wind. Nu had die A5 ook niks geweest, misschien heb ik nog wel geluk gehad dat ik ‘m niet kon zetten. Met uitschieters boven de 12kts boatspeed spuit ik naar Hoorn, draai voor de zekerheid een stormrondje bij de Sport G om alle risico te vermijden en blijf nu voor de zekerheid wel ver uit de wal en finish uiteindelijk om 11.09 bij de P9, rondje Markermeer binnen 3 uur en 2 minuten, niet slecht.

Wat een race, alles zat er weer in, weinig wind, veel wind, en vooral veel mooi weer en prachtige sterrenhemels, voorzover ik daar oog voor had.. Ook heb ik dit jaar niet zoveel mede-solisten gezien, steeds weer liep mijn schema waarschijnlijk iets achter op hun, ze leken wel allergisch voor mij, kwam ik een haven in, gingen zij er net weer uit. Ik zal de gezelligheid dit jaar helaas op de prijsuitreiking moeten zoeken. Voor mijn gevoel heb ik weer alles gegeven, er lagen misschien wat minder kansen dan voorgaande jaren, baankeuze was lastig, maar hopelijk zijn mijn inspanningen en voorbereidingen voldoende geweest voor de overwinning. Voorlopig ziet de uitslag er goed uit!

07-10-2013 – Verslag Swinde – Gert Jan Koele

Solist te Lelystad

Over de wind op de woensdag hoef ik weinig te zeggen, die was er bijna niet! Maar wel zou diezelfde wind beslissend zijn voor de verschillen in de klassering de mensen die de rust hadden om te wachten met starten hadden de beste papieren zou later blijken. De Swinde maakte los om een uur of 5. Na het passeren van de P9 0m 17.31 was het weer zo ver heerlijk een paar dagen op je bootje heerlijk zeilen. Bij mij in de buurt startte Peter van der Driesche met de “Vagebond” ook een Dehler 39. Peter had een knal rode genakker gezet en had er flink de sokken in, met op dat moment negen knopen wind. Het leek wel een armada, veel solisten waren het wachten zat en gingen op weg richting de OVD 3. Ik zette ook de genakker en dat bleek een goede keuze ik haalde een redelijke bootsnelheid bij die wind-snelheid. Na het Paard was er toch een paar mijl te kruisen richting Volendam. De Swinde presteerde prima met de genua #2. Via de MN1-GZ2 naar Hoorn een halve wind rakje jammer dat de wind niet toenam maar eerder minder werd.

Na het ronden van de Sport G om 20.55 op naar Lelystad de Spinaker erop, het was in middels donker. Tijdens het voordewindse rak was er gelegenheid om even te dineren, heerlijke door mijn vrouw klaargemaakte chili warm gemaakt. Halverwege dook er uit de duisternis een vrachtvaarder op die niet bereid was 1 graad af te wijken van zijn koers en met veel lawaai en licht dwars door het veld wilde terwijl hij makkelijk achter de groep had kunnen langs varen, de schipper ging een paar minuten later zelfs z’n beklag doen bij de dienstdoende ambtenaar van de meldpost IJsselmeer. Het jaarlijkse keuze moment kwam dichterbij links of rechts ? het werd rechts, baan 3, dus via de sluis richting de Sport F om 01.16 en een heerlijk rakje naar Urk samen met Klaas Jan en Bart, in Urk 2 uur na middernacht aan een Duitse strijkijzer [motorjacht] afgemeerd en gaan slapen. De volgende morgen leek het wel vakantie, diep blauwe lucht prima temperatuur maar weinig wind. Bart vond het na de verplichte 6 uur wel weer genoeg en ging weer onderweg. KJ en ik wachtte nog een uurtje op de beloofde wind uit het noordoosten.

Op de donderdag zouden we ca. 12 uur aan een stuk zeilen tot de WV20, bijna 80Nm, mooie rakken met redelijke wind in elk geval zaten we regelmatig boven de 7 kts het gemiddeld was die dag 6,8 kts. Een heerlijke zeiltrip met prachtig weer. Om 00.04 uur op vrijdag m’n tweede fout namelijk willen ankeren bij de Oude Zeug bij oosten wind. Maar ja ik was gestopt kon dus niet meer alsnog naar Makkum. Ik zag Klaas Jan via de AIS bezeilt richting de VF 7 koersen. Ik ben wel een uur bezig geweest om het anker te laten pakken, het lukte niet, nog even geprobeerd in de haven te ankeren maar werd daar op niet mis te verstane manier weggestuurd, terwijl ik best wel op een goede plek lag. Het eindresultaat was dat ik om 2.30 uur voor de wal lig van de Jongert werf waar ik wel mocht overnachten van de bewaking, een heel avontuur al met al. Op vrijdagmorgen startte ik weer bij de VW20 om 9.36 uur. De trip naar Makkum was top ik kwam onderweg Geert met de Swell nog tegen, hij was onderweg naar de Sport B. Halverwege de VF7 zal ik dat KJ ook wakker was en weer startte vanuit Makkum, ik kon in de verte zien dat hij de Spi erop ging zetten. Een uurtje later ook de VF7 gerond en weer onderweg naar het zuiden, toch zonder spi of genakker, de wind was toch iets oostelijk geworden. Via de L12 en de EZ A naar Urk en ja hoor, het blijkt een kruisrak naar de EZ 1 die ik om 15.55 uur kon ronden voor het laatste stukje op het IJsselmeer richting de Sport F. Omdat het ankeren niet was gelukt bij de Oude zeug leek het mij het beste om in Lelystad bij de OVD3 te gaan ankeren. De wekker gezet om 02.00 uur niet voldoende wind vervolgens elke 2 uur gecheckt op de windmeter en om 06.00 uur lijkt het oké “8,5 kts” dat is voor het rakje richting Hoorn prima. Samen met Hjarta onder weg een prachtig rak met wind en heel mooie zonsopkomst.

Net op tijd bij de Sport G om zonder problemen de spi eraf te halen de wind werd steeds krachtiger. Onder weg naar Volendam. Bij de Volendam boei hoog aan de wind naar het paard en het laatste stukje naar de P9 en dan zit het er weer op! Ieder jaar heb ik het zelfde gevoel; nu al voorbij! Na het drama van vorig jaar was het dit jaar een zeilfeestje. Prachtig weer en veel tactische beslissingen, helemaal Top. Van het paard naar de P9 ging zeer vlot. Ik had met Joost afgesproken dat ik gelijk na de finish terug zou varen richting Lelystad omdat ik op zaterdagavond nog en bruiloft had in Friesland. Op zondag heb ik het logboek ingeleverd in Durgerdam en heb samen met mijn vrouw een mooie autotocht gemaakt richting een heerlijke lunch op Marken. Nog steeds het mooie weer maar de 200 myls solo zit er weer op voor dit jaar. Volgend jaar weer, als het aan mij ligt. Ik bedank het bestuur voor de organisatie dit jaar, fantastisch dat alles goed gegaan is.

Groet, Gert Jan Koele, Swinde

Einde van een prachtige tocht

30-09-2013 – Dondersteen goes Solo – Eric ten Bos

Voorbereiding:
Voor Dondersteen en haar schipper de 6e 200 Myls ‘Solo’. Twee weken van te voren begint de race al met Grib files downloaden, banen en koersen tot op de graad nauwkeurig inplotten, hoogwater Hoek van Holland en Harlingen ophalen. En als belangrijkste: wat eet ik welke dag. Eigenlijk is de 200 Myls ‘SOLO’ een wedstrijd van ongeveer 3 weken plezier. Eigenlijk is mijn 200 Myls ‘SOLO’ altijd een een 300 myls tocht door het heen en weer varen naar Makkum.

Woensdag:
De dag van het grote wachten. Om 07:00 Joost uit zijn bed gebeld dat ik mijn rustperiode wilde beginnen. Kortom tot 13:00 geen start voor Dondersteen. Tot mijn verbazing kozen een aantal schippers ervoor om toch al te starten vroeg in de ochtend. Welke baan gaat het worden? Gezien de voorspellingen begon baan 1 steeds minder interessant te worden. Veel kruisen was mijn verwachting. Dit gold ook voor baan 2. Helaas wel de mooiste banen. Rond 15:00 begon er iets van wind te komen. Je zag iedereen ook wat zenuwachtiger worden en rond 16:00 de haven uit. Had ik geweten dat mijn buurvrouw, Irma van de Zilt, de stoofpot klaar had was ik blijven liggen. Kennis achteraf, kortom wegwezen en starten. Spinnaker omhoog en bijzonder hard ging het eerste rak niet. Bij het Paard van Marken was het einde wind en drijven tot de wind weer opstak. Kruisen naar de MN1-GZ2 en op naar de Sport-G. En door naar de OVD3. Laatste rak de spinaker erop voor wat snelheid. Bootsnelheid was OK maar ook hier ging het niet echt hard. Tja de keuze voor de baan. Zoals gebruikelijk viel die 100 meter voor de OVD3. Mijn keuze was Baan 3. Zeilen eraf door de sluis en met een heel groepje voor anker ten noorden van de Houtrib sluis.

Donderdag:
Anker op en wegwezen was het motto. Echter de Zuiderzee klei besloot mijn anker niet zomaar prijs te geven. Zonder ankerlier een heel gevecht. Lijntje aan de ketting geknoopt en over het anker heen varen op de motor tot drie keer toe, eindelijk los. Klodders dikke klei kwamen mee omhoog. Dit koste weer een half uur. Door mijn wat latere vertrek en anker perikelen was de wind al door het noorden heen en werd het kruisen van de Sport-F naar Urk. Twee korte slagen waren nodig. Helaas toen ik anker op ging was de wind nog NNW. Verder was het afzien vandaag. De belangrijkste uitdaging was dan ook: Wat zal ik nu weer eens eten en hoe haal ik de Karma van Rene Glasz in. Deze liep net iets harder, wat ik ook probeerde ze liep heel langzaam uit. Uitermate irritant kan ik jullie verzekeren! Maar frustratie los je op met meer eten. Kortom de cordon bleu, soep en gebakken eieren gingen er goed in. Een dag welke zich kenmerkte door prachtig weer en prima wind. Geen kruisrakken meer en alles bezeild. Karma en Oceans of Time besloten Stavoren aan te doen voor de nacht. Ik besloot door te gaan tot Urk. Prima windje en alles was bezeild. Bij het ronden van de LC-6 zag ik dat mijn trackertje aan psychische problemen leed. Zielig knipperend rood en groen en op een gegeven moment helemaal uit. Stekkertje erin en alles leek ok. Knap donker overigens en huiswerk telefonisch uitleggen gecombineerd met navigeren in het donker is een heel gedoe. Eerst maar even het OC6 karakter van de EL-A boei vinden. Boeitje ronden en tracker weer eenzaam en alleen in de stress. Over zijn bolletje aaien hielp niet. Stekker eruit en erin en op een nieuwe plaats gelegd. Langzaam ging het rode lampje over in groen. Dit bleek het GPS ledje te zijn zag ik de volgende morgen. In Urk aangekomen bleek de haven volgestapeld te zijn met bruine vloot en ander groot onderhoud werk. Kortom een plekkie zoeken was een heel gedoe. Op de kopse kant van een steiger vastgemaakt, Pasta met Pesto, wok groente en kipfilet in combinatie met een blikje Guinness. Slapen maar.

Vrijdag: Gezien de voortgang besloten niet al te vroeg op te staan. Rond 0900 de haven uit, bij de Urk 10 de Spinnaker erop en op naar het noorden. De Oceans of Time lag al een aardig eindje voor, echter de wind kwam uit het oosten opzetten en was eerder bij mij. Voor de WV 20 de Oceans of Time ingelopen en hoog aan de wind verder naar de WV 7. Daarna naar het zuiden via de LC12, EZ a, EZ1 en de Sport-F. Mooi voor het donker met een laatste spinnaker rakje. Joost belde nog even waarom ik de boot over land had getransporteerd bij Stavoren. Ik heb hem uitgelegd dat Dondersteen daar geheim in Stealth modus aan het varen geweest is. Kortom mijn overspannen trackertje was opgevallen. Dit om iedereen in verwarring te brengen. Overnachten in Batavia haven welke vrijwel leeg was. Samen met Spirit en Oceans of Time.

Zaterdag: Oceans of Time en Spirit waren al vroeger weg. Ik moest eerst nog even de lijn van de spinnaker slurf uit de knoop halen dus wat later op pad. En vroeg opstaan was niet echt noodzakelijk. Kortom naar de Sport-G toe blazen met de Spi erop. Heerlijk varen. Spi eraf en door naar Volendam Tot mijn verbazing lag hier eigenlijk niemand voor anker en zag ik ook weinig tot geen mede solisten varen. Waar is iedereen? Hoog aan de wind naar het Paard. De MN1-GZ2 was een tijdelijke start boei geworden voor een lokale wedstrijd. Dan is over SB door een BB veld heen varen een hele uitdaging. Maar goed dit is ook weer opgelost en in een klap door langs het paard op naar de P9. Naarmate de P9 dichterbij komt groeit het besef dat de wedstrijd bijna over is. Helaas pindakaas, doorvaren en finishen is het doel. Aangekomen in Durgerdam inderdaad nog maar 20 boten binnen. Even napraten met Joost en Otje, dank voor de koffie. Dondersteen gaat retour Makkum.

Zoals uit het plaatje blijkt: Veel rakken op of over de rompsnelheid gevaren.

Dank voor de organisatie, het mooie weer en tot volgend jaar. Eric ten Bos a/b SY Dondersteen

30-09-2013 – Waar ging Ilou naar toe? – Harry van der Weij

De zon in de gennaker zien schijnen

Het is een toepasselijke verdraaiing van het gezegde om je gevoel als ‘positivo’ uit te drukken. Het was een fantastisch evenement waarbij – schijnbaar – zelfs de weergoden omgekocht kunnen worden door een gedreven organisatie. Helga, Gerrit en Paulus zullen het wel toeval noemen maar toch!

Dat het allemaal in het begin letterlijk niet zo storm liep..? Ach dat krijg je misschien als er schepen liggen met namen als ‘Skip Intro’. Namen hebben sowieso al iets blijkbaar. Van mijn vorige scheepje vroeg iedereen zich af hoe je dat toch uit moest spreken ‘Chayka’…?? Tsjaajka! Nu met een andere boot/andere naam lijkt het weer moeilijk: ik hoorde tijdens de aanwezigheidscontrole van het palaver mijn naam i.p.v. die van mijn scheepje. Ilou als ieloe.

Voor velen was het woensdag in Durgerdam moeilijk om de ratio te laten winnen van emotie. Tegen beter weten in gooiden enkelen echt veel te vroeg los en anderen, zoals ik, gewoon te vroeg. De koele kikkers wachtten af en sloegen daarna toe. Maar ach, je wilt toch een keer zeilen denk je dan en de uitslag….dat zien we dan wel weer.

Na een rustig rondje Markermeer dat ongeveer middernacht eindigde na ruim tweeenhalf uur op de spi mochten we schutten. Ik had nog steeds geen keuze voor baan 2,3 of 4. Baan 1 was wel snel uit beeld vanwege het lange ‘dode’ stuk op de motor over het Noordzeekanaal. Een laatste blik op de slimme telefoon vlakbij de sluis bracht me op baan 2. Mijn favoriete rondje vanwege tweemaal Wad, een stuk Noordzee, overnachten op Vlie en niet eindeloos heen en weer varen van de kastjes naar de muurtjes die het IJsselmeer rijk blijkt te zijn. De wind was niet ongunstig voor het Wad, bovendien is kruisen met stroom mee geen straf.

Tijdens het schutten door de Houtribsluis viel me een los draadje met shackle op halverwege mijn mast. Dat zou wel eens van mij kunnen zijn denk je dan. En jawel: de spiboomophouder was na het bergen van de spi losgeschoten en op weg naar de sluis had ik in het donker de diverse lijntjes in de kuip wat doorgehaald. Na het schutten met vier knopen op de motor dus eerst even de mast in onderweg naar de startboei. Met behulp van een val, bootsmanstoeltje en twee klimijzers van Petzl (bergsportzaken hebben dit) was binnen drie minuten het leed geleden en de lijn weer terug aan dek. Altijd handig dat ook dit solo lukt.

De wind deed inmiddels lekker mee en het rondje richting Enkhuizen via Lemmer ging mooi bezeild. Het laatste stuk van de SB A naar de KG in het eind van de nacht stond er zelfs tijdelijk 22 knopen wind, dat schoot op. Ankeren in de kom van de Compagnieshaven bleek een goede keus met deze wind. Het lichtgewicht alu-anker bleek goed te houden dankzij de lange zware ketting en alhoewel je nooit lekker slaapt voor anker was het gevoel over deze (verplichte) ankerrust goed.

De tocht over het IJsselmeer, Wad en de Noordzee op donderdag was zoals zeilen hoort te zijn. De wind was nog steeds Oost en flink afgenomen tot een mooie 10-15 kn en de zon deed ook zijn best. Op de Noordzee bij de EG-boei moest er helaas een eerste slag gemaakt worden om aan de 15 meter passeerafstand te voldoen. De aanloop van Vlieland in het donker is ondanks de elektronische apparatuur toch altijd weer even het koppie erbij. De aanloop van het Zuiderstortemelk is verlegd en daarmee ook een aantal boeien. De lichtkarakters van tevoren uit het hoofd kennen loont dan. Samen met ‘Stinkfoot’ was het naar binnen kruisen met de stroom mee inderdaad geen straf en rond 23.15 passeerden we het merkteken ZS11-VS2 en kon het zeildoek naar beneden om richting een slaapsteiger te gaan. Wat een rust en wat een heerlijke haven om te liggen. Een goede nachtrust volgde, dit mocht wel langer duren.

Op vrijdagochtend rond 11:00 mocht Ilou weer aan de bak en volgde de tocht over het Wad met helaas weinig wind tegen maar stroom mee. Met zo’n windje kruisen met stroom mee gaat overigens waarschijnlijk nog harder dan zonder stroom in een bezeild rak. De Pollendam was wel even hectisch met de bruine vloot, de ‘Vlieland’ en de ‘Koegelwieck’ die je hoogstwaarschijnlijk best duidelijk willen maken dat je niet handig bezig bent op dat stuk. Ze kunnen ook niet weten dat ik het geesteskind van Rudolf Diesel niet mag gebruiken.

Schutten bij Kornwerd blijkt niet mijn lucky moment. Waar ik bij Den Oever van zoet naar zout bijna door de sluis kon varen met, bij wijze van spreken, geopende deuren aan beide zijden was het in Kornwerd net andersom. Maar ook hier is er uiteindelijk de verlossing van ontsluizing en kan ik verder voor een lang rak op de gennaker waar bovenstaande foto aan het einde van de middag is gemaakt.

Op de AIS zie ik al de hele dag Klaas met ‘Hjärta’ voor me uitvaren. We blijven nagenoeg op gelijke afstand en tijd deze dag zolang we op dezelfde tijden dezelfde stukken varen. Het is ideaal zeilweer met een wind tussen 10 en 13 knopen, dit kan je lang volhouden na een goede nacht op Vlieland. Na een laatste stuk op de gennaker tussen Urk en de Sport F bij Lelystad weer tijd om te schutten. Omdat ik zaterdag graag thuis wil zijn omdat vrouwlief jarig is en ik me heel fit voel ga ik door. In de wetenschap dat een Oostenwind ‘s nachts nog wel eens aan wil trekken zet ik koers richting Hoorn. Helaas blijkt de wind aanvankelijk het tegendeel te doen. Op spi schiet het helemaal niet op met vier knopen en met de gennaker moet je veel te hoog sturen om vaart te houden. Maar je bent gestart en je moet door: “Eigen schuld is goud waard” zeg ik vaak en dit keer ook tegen mezelf. Toch komt de theorie van een versterkende Oostenwind in de nacht uit, zij het iets te laat. Op vier mijl van de SportG-Nek staat er toch weer 18 kts wind. Voorspoedig passeer ik zaterdagochtend om 05:53 de P9.

Wat een evenement toch! Niet slechts zeilen volgens een vastgestelde route maar puzzelen over ratio wat zich soms helaas onder laat sneeuwen door emotie. Het is jouw feestje dat je zo in kunt delen als jij zelf wilt. Vier dagen feest voor € 100, waar heb je dat? (De kosten van het bootbezit heb je toch, ook als je niet gaat!) Organisatie en overige feestgangers: allemaal heel erg bedankt en hopelijk tot volgend jaar! Groetjes Harry

29-09-2013 – De wedstrijd zit erop – Het bestuur

Alle boten die de finish nog wilden halen, zijn vanmiddag net voor twaalven gefinisht. De laatste loodjes zijn het zwaarst, bleek wel weer, want de hekkesluiters hebben tot 32 knopen wind gehad.

De zeilers zijn unaniem entousiast over deze editie van de 200 Myls ‘SOLO’: Uitdagende opstandigheden met weinig tot veel wind, veel zon en geen extreme problemen onderweg. Er verschenen 74n schepen aan de start en er zijn 62 zeilschepen reglementair gefinist, althans, zo ziet dat er nu naar uit. De komende week zal het bestuur zich over de logboeken buigen en data gaan checken. Er zijn geen protesten ingediend. Deze week zal bekeken worden welke uitslagen gecorrigeerd moeten worden voor zo mogelijk fouten in de trackerdata of in de logboeken. Er wordt tegelijkertijd bekeken in hoeverre er strafplaatsen moeten worden toegepast.

Voor zover zeilers dat nog niet gedaan hebben, nodigen we ze van harte uit om hun verslagen te sturen aan verslagen@200myls.nl en zien we graag eenieder weer bij de prijsuitreiking op 9 oktober!

29-09-2013 – Op weg naar huis – Ben van Egmond

Na een super gezellige, goed georganiseerde enz. 200 mijls solo. Op zondag nog een kadootje van weer en wind vanaf IJmuiden naar Stellendam in 7 uren met een halve wind 6-7 onbewolkt. KIM Ben van Egmond

29-09-2013 – Wat een traktatie – Wessel Agterhof

De 200 mijls werd voor de Paradiso afgesloten in stijl: met wederom een fantastische zonsondergang! 
Het decor was dit keer het Paard van Marken. Even niet op de trim letten, maar genieten van het uitzicht. En natuurlijk een paar foto’s maken. Na het genieten van het uitzicht kon voor de laatste 7 mijl de spi er nog even op. Wat een prachtige finale! Groet, Wessel Agterhof Paradiso

29-09-2013 – Enkele mooie plaatjes – Peter van den Driessche

Hierboven de Swinde die door het zetten van de halfwinder het gaspedaal had gevonden.

Het begon met een klein gat in mijn mooier 3DL voorzeil .

Maar al spoedig zag het er uit als de volgende foto. Helemaal aan gort.

Het was nog een hele klus om het zeil te bergen en er een ander op te zetten. Voortaan alleen maar een high aspect???

Dit is de nieuwe Tzigane van Harry Vogel. We kwamen elkaar met ieder 8 knopen tegen. Waarschijnlijk is de foto iets bewogen!!

Dit is het Waarschip 10.10 van Harris. Hij zorgde ervoor dat we een reusachtige eindsprint van Lelystad naar Durgerdam maakten. Gennaker, spinnaker, alles uit de kast, om maar zo snel mogelijk binnen te komen. Uitgeput maar voldaan kwam ik bij de finish in Durgerdam aan.

Groeten van Peter van den Driesche van de Vagebond.

28-09-2013, 22:13 uur – Near miss – Klaas Hart

Ik las over de hoek Urk waar iemand een near miss had. Gisternacht op een leeg IJsselmeer en dan moet je naar UK10 net even de geul kruisen. En dan heb je dit. Ik moet zeggen dat het net ging zo voorlangs. Zonder AIS had ik zeker een rondje gemaakt. Overigen slecht te zien deze vrachtschepen. Pas op een mijl afstand werd hun verlichting duidelijk zichtbaar terwijl een gemiddelde ton al op 3 mijl goed zichtbaar is. Daar valt nog wel wat te verbeteren denk ik.

28-09-2013, 21:53 uur – Op achtergrond Vlieland – Klaas Hart

Wel een kostbaar stickertje voor een kort nachtje aan een steiger vastknopen. De overigens heerlijke douche was niet bij de € 28,– inbegrepen.

28-09-2013, 21:49 uur – Wat is zeilen mooi – Klaas Hart

Zie de mooie schaduw van de solovlag, vanochtend van Lelystad naar NEK.

28-09-2013, 16:00 uur – Het is wel een beetje rommelig hier – Hanny Vlaskamp

De laatste lootjes wegen het lichtst!! Ik vaar mijn laatste mijlen naar de P9 in het zonnetje met ruime wind. Winner schommelt rustig heen en weer. Heerlijk! Ik ben voldaan. Nog even en dan is het gelukt. De 200 myls solo!! Ik had er zo’n zin in en ik heb er zo van genoten. Die rondjes op het IJsselmeer geven me een gevoel van bezit. Net of het nu een beetje meer mijn water is geworden. Best raar! Natuurlijk ben ik ook moe. En toen gister de Compagnieshaven druk was met een vereniging en ik weer op anker ging, baalde ik een beetje. Dat werd nog erger toen ik zachtjes tegen een boot achter mij gleed omdat mijn anker niet hield… Maar gelukkig kwam alles goed en vond ik toch nog een lege box. Straks terug naar mijn haven en de boel een beetje opruimen. Dat kan geen kwaad. Iedereen hartelijk bedankt voor het organiseren van deze tocht. Ik vond het geweldig!!

27-09-2013 – Finish – Wedstrijdleider

De Batfish van Bart Desaunois is als eerste boot om 16:56 uur gefinisht. Bart heeft Baan 3 gevaren zoals de meeste  deelnemers. Voor Baan 1 hebben 13 boten gekozen en Baan 2 is de keuze van 9 deelnemers. Helaas zijn er om verschillende redenen ook een paar uitvallers.

27-09-2013 – Electronische navigatie – Swinde

Het weer is eigenlijk helemaal top waarschijnlijk hebben wij solisten dat verdiend. Een paar foto’s

27-09-2013 – Verslag – Winner

De tweede dag is begonnen. Gister om 6 uur kwam er gelukkig wind. Wat is dat heerlijk. Dan kan je weer zeilen!!!

Om 10 uur lag ik vast in Lelystadhaven. Ik had geen zin meer om in het donker op het voordek te rommelen en mijn anker te laten vallen. Het was best een lange dag geweest. Nu weer uitgerust op weg naar de sluis. Er is wind en zon. Wat wil je nog meer. Het begon met een pittige wind, die zorgde voor erg knobbelig water bij de sport F. En dan al die enge visstokken waar je inkomt als je pech krijgt. Brrr. Maar gelukkig ging de start daar vlekkeloos. Net op tijd de motor uit. En al snel een rif gezet. Dat kon er uit bij de SB-B en ging er bij het volgende aandewindse rak weer in. Heerlijk om eens 7 knopen op het log te zien.

Nu ben ik vlak bij Kornwerd en krijg een show van prachtige charterschepen die in de zon vanuit de sluis komen. Het leven is mooi!! De dag begon heel rustig. Bij vertrek uit Enkhuizen vlogen de vogels laag over het water. De route naar Sport F ging lekker. Ik voer op met een Winner 9.50. De KH was niet bezeild, dus eerst een slag naar Urk gemaakt. Lekker aan de koffie en koek en toen gebeurde het. Achter mijn fok kwam ineens een groot zwart ding. Dat bleek een vrachtschip te zijn met een geruisloze motor. Mijn hart sloeg een slag over. Snel de automaat eraf en uit geweken. Het kan dus zo maar gebeuren, al kijk je nog zo goed uit. Pfff. Even bijkomen. Uitkijken dus daar in die hoek bij Urk.

Nu rustig verder naar de KH. Het waait hier lekker. En een heerlijk zonnetje. Zit ik aan de erwtensoep met stokbrood uit de oven en dan heb ik zo’n uitzicht!

27-09-2013, 18:53 – Kijk nou! – Hanny Vlaskamp

Zit ik aan de erwtensoep met stokbrood ui de oven en dan heb ik zo’n uitzicht!

27-09-2013, 12:43 uur – Slopend kruisrak vannacht – 200 Myls ‘SOLO’ – Harris Visser

Na om de eilanden te hebben gevaren met  mooie wind, besloten om in het donker door te varen.Vlieland-Harlingen  kruisen. Goed besluit, ik had veel meer wind dan vandaag. Bij de Pollendam was dat helemaal een slopende actie. Jammer dan op weg naar de sluis daarna de wind er echt uitkakte. Leverde me wel een mooi plaatje op. Strak kruisrak met een boot van 10 m zonder bemanning. Lig nu voor anker bij Makkum op IJsselmeer. Nog een paar uur dan is mijn derde verplichte rustpauze van 6 uur ook weer klaar. Ik wist dat de wind in zou zakken en dat ik vandaag stil zou liggen tot zaterdag ( ben ik bang) . Maar ik kan me nu veroorloven om te wachten. Als je niet genoeg mijlen hebt kun je dat niet.
Groet en bedankt voor je belangstelling.

27-09-2013, 11:35 uur – Op een haar na gemist – Hanny Vlaskamp

De dag begon heel rustig. Bij vertrek uit Enkhuizen vlogen de vogels laag over het water. De route naar Sport F ging lekker. Ik voer op met een Winner 9.50. De KH was niet bezeild, dus eerst een slag naar Urk gemaakt. Lekker aan de koffie en koek en toen gebeurde het. Achter mijn fok kwam ineens een groot zwart ding. Dat bleek een vrachtschip te zijn met een geruisloze motor. Mijn hart sloeg een slag over. Snel de automaat eraf en uit geweken. Het kan dus zo maar gebeuren, al kijk je nog zo goed uit. Pfff. Even bijkomen. Uitkijken dus daar in die hoek bij Urk. Nu rustig verder naar de KH. Het waait hier lekker. En een heerlijk zonnetje.

Hanny Vlaskamp a/b zs Winner

26-09-2013, 17:28 uur – Den Helder – Klaas Hart

Prachtige dag. Alles net op tijd. Precies 17 uur bij Den Helder en op naar Vlieland. Als de wind nu ook maar een beetje gaat ruimen qant anders wordt het kruisen.

Klaas Hart – Hjärta

26-09-2013, 07:54 uur – Dag twee is begonnen – Hanny Vlaskamp

De tweede dag is begonnen. Gister om 6 uur kwam er gelukkig wind. Wat is dat heerlijk. Dan kan je weer zeilen!!! Om 10 uur lag ik vast in Lelystadhaven. Ik had geen zin meer om in het donker op het voordek te rommelen en mijn anker te laten vallen. Het was best een lange dag geweest. Nu weer uitgerust op weg naar de sluis. Er is wind en zon. Wat wil je nog meer.

Hanny Vlaskap a/b zs Winner

26-09-2013, 16:16 uur – Wat een mooie zeildag – Hanny Vlaskamp

Het begon met een pittige wind, die zorgde voor erg knobbelig water bij de sport F. En dan al die enge visstokken waar je inkomt als je pech krijgt. Brrr. Maar gelukkig ging de start daar vlekkeloos. Net op tijd de motor uit. En al snel een rif gezet. Dat kon er uit bij de SB-B en ging er bij het volgende aandewindse rak weer in. Heerlijk om eens 7 knopen op het log te zien. Nu ben ik vlak bij Kornwerd en krijg een show van prachtige charterschepen die in de zon vanuit de sluis komen. Het leven is mooi!!

Hanny Vlaskamp a/n zs Winner

26-09-2013 – Sfeer – Rogier

26-09-2013 – Eerste – Irma Vonk ab Zilt

Eerste keer 200 myls
Eerste keer solo varen
Eerste keer zelf de Gennaker zetten en weer laten zakken
Eerste keer echt liggen wachten op wind
Eerste keer liggen dobberen en dan niet de motor aanzetten
Eerste keer met zoveel zeilers eindeloos over het weer kletsen en wat iedereen gaat doen

Eerste indruk:
Wat een ontzettend leuk evenement met veel leuke mensen.

Van de winter sprak ik met Govert Ramselaar van de Saffier II (mijn zwager) over de 200 myls en heeft hij mij enthousiast gemaakt om mee te doen. Ik moet toegeven dat ik heel enthousiast ja heb gezegd en mezelf daarbij had voorgenomen dit seizoen veel te gaan oefenen. Maar zoals dat weleens gaat met  goede voornemens is dat oefenen niet erg gelukt. Dus ja, wat te doen? Afhaken? Op het laatste moment nog een lesje nemen/ veel gaan oefenen of de 200 myls maar direct als de ultieme oefening zien? Ik heb gekozen voor het laatste.
Grappig om als relatief groentje tussen al deze ervaren zeilers te verkeren. Mooi hoe iedereen met je meedenkt en je stimuleert om jouw eigen race te varen.
Vanochtend om half zeven was ik wakker en stond ik eigenlijk te trappelen om direct te gaan varen. Ik had zin om te starten maar ook het gevoel dat als ik vroeg start ik later in de weekmeer rust kan nemen. Gezien het lichte weer en onze Contest 35s verwacht ik wel wat tijd nodig te hebben. Na vanaf zeven tot acht een beetje te hebben lopen ijsberen om acht uur toch maar besloten om een rustpauze in te lassen, er stond gewoon echt geen wind. De dag een beetje aangerommeld, boodschapjes gedaan en een grote pan met stoofvlees gemaakt. Ik was van plan deze te delen met de andere zeilers in de haven maar opeens ontstond er in het rijtje onrust om te gaan en toen heb ik ook maar besloten los te gooien.
Na wat dobberen de gennaker gezet en naar het paard van Marken gedreven en gezeild. De wind was gelukkig wel wat toegenomen, maar echt overtuigend was het nog niet. Inmiddels onderweg naar Hoorn, ik ben nog aan het twijfelen of ik doorga naar Lelystad of niet…..

Wordt vervolgd.

Irma

Zilt

Ps. de stoofschotel is heerlijk en ik heb nog genoeg, dus als je bij mij in de buurt ligt en zin hebt in een hapje, wees welkom.

26-09-2013 – Morgenstond…… – Geisha

25-09-2013, 17:08 uur – Eindelijk gestart – Barend Peters

Eindelijk…! Wind NNW 2, en 4,2 kts

Groet, Barend

25-09-2013, 14:09 – Slow Sailing – Hanny Vlaskamp

De wind is al een poosje weg, maar ik ga toch heel zachtjes vooruit. Er is niet veel te doen dus. Een beetje kijken naar twee tegenstanders gaat ook vervelen. Vandaar dat ik nu een lekker eitje aan het bakken ben om de tijd te verdrijven. De Track en Trace doet het even niet, jammer voor mijn fans.

Hanny a/b zs Winner

25-09-2013, 12:47 – Vliegende start – Sjouke Bus

Samen met bijna alle solisten hoeven we in elk geval niet te twijfelen aan ons besluit om FF te wachten met de start. De windmeter spreekt boekdelen.

Gr. Sjouke (Grace)

25-09-2013, 10:37 – Hij staat! – Hanny Vlaskamp

25-09-2013, 10:25 uur – Het Paard in zicht – Hanny Vlaskamp

De kriebels om te starten wonnen het van het verstand. Twee buurboten maakten de weg vrij om te vertrekken. Het was nog donker, leuk! Er sonden drie knopen wind, maar het lukte om op zeil langs de P9 te glijden. Het is heerlijk rustig op het water en ik overweeg de gennaker te zetten. Ik ga het maar doen!

Hanny a/b zs Winner

25-09-2013, 08:46 uur – Windstil – Bert, Seaduction

Even een vraag vaan een Rookie:”Is nu de tijd van de boeg of hek langs de boei bepalend voor de tijd? Er kan namelijk 5 minuten tussen zitten.

Bert, Seaduction

25-09-2013, 08:19 uur- Gestart – René Paardekoper

De 200 Myls ‘SOLO’ is gestart! Als eerste startte de Viagi, gevolgd door Sunmoon, Winner en mij, 1,2 knoop op het log. Iemand meldde al dat ik volgens track en trace in Lelystad lag te rusten. Zo hard gaat het dus niet. Aan iedereen die nog in Durgerdam ligt: Knoop er nog twee rustperiodes aan vast!

René Paardekooper, Oranjebitter

25-09-2013, 08:03 uur – Bijzondere start – Klaas Hart

Toch wel een bijzondere start van de 200 Myls ‘SOLO’ zo thuis. Zometeen de eerste myl doen als ik de kids naar school ga brengen. Hier in Wormerveer is het letterlijk bladstil.

Klaas

25-09-2013 – Start – De wedstrijdleider

Van morgen een gezellige drukte bij de  start. Niet zoals gewoonlijk met vertrekkende deelnemers, maar met melders voor een rustperiode van minimaal 6 uur in de haven van Durgerdam. Inmiddels hebben ongeveer 45 deelnemers besloten om op deze manier te “starten”.

25-09-2013 – Sfeer – Hanny Vlaskamp

Het is 6 uur en ik lig al een uur wakker. Het is doodstil in de haven, terwijl hier toch bijna 100 boten extra liggen. Wat gaat het worden vandaag? Weinig wind, dobberen dus! Tja, en blijf ik dan eerst 6 uur liggen of toch maar vertrekken? Ik denk het laatste, want dan ben ik in ieder geval iets aan het doen. Nog een uurtje in bed sudderen en dan maar eens kijken hoe het zicht is. Dat is nu nog prima. De kriebels om te starten wonnen het van het verstand. Twee buurboten maakten de weg vrij om te vertrekken. Het was nog donker. Leuk! Er stond 3 knopen wind, maar het lukte om op zeil langs de P9 te glijden. Het is heerlijk rustig op het water en ik overweeg de Genaker te zetten. Ik ga het maar doen! De wind is al een poosje weg, maar ik ga toch heel zachtes vooruit. Er is niet veel te doen dus. Een beetje kijken naar twee tegenstanders gaat ook vervelen. Vandaar dat ik nu een lekker eitje aan het bakken ben om de tijd te verdrijven. De track en trace doet het nog niet. Jammer voor mijn fans.

Tot later!
Hanny a/b zs Winner