Oude koeien van 2001

• Dit weekend alles flink van me af te laten waaien, en… vast lekker ingezeild voor de zesde tocht der tochten. Misschien blijf ik een middenmooter, het wordt wel weer genieten.
• Bij hoge uitzondering mag jij iemand extra meenemen in het topje van je mast en als hij bij Breezanddijk nog leeft, volgt de rest. Als we maar niet dwars door het schietgebied varen zeg ik dan maar !!!
• Maar het zijn net oefeningen, dus je zult nooit weten hoe die kolonialen richten en…………….. zeker niet hoe die solo-schippers zullen zeilen?
• “Ik solo ?” “Welnee, je weet ’t, een schrizofreen zeilt nooit alleen !”
• Na het uitgebreide ééngangen menu kan ik me voor de verandering weer eens helemaal op het sturen concentreren. Langzaam valt de avond in en wordt het donker op het water. De rustieke IJsselmeerdorpjes tekenen zich af door bundeling van lichten. Het zicht is goed en ik geniet van deze dag en avond. In de verte zie ik de oude vuurtoren van Urk met zijn heldere lichtbundel wenken, zoals hij dat al meer dan honderd jaar doet vanaf het oude eiland. “Kom maar hierheen” lijkt hij aan te geven. Ja, ik ben al onderweg.
• Met m’n stalen knikspant loop ik niet zo hard. Maar voordat ik te kooi ging had ik eerst ’n goed gesprek met Johnny Walker en heb met ‘m afgesproken, dat we er morgen samen 7 knopen p/u uit zullen persen.
• Weergoden bedankt, als ik iets terug moet doen, laat maar weten.’
• M’n bootje lelt er doorheen, maar nu neem ik als lunch een tonijnsalade met bosui en komkommer op toast.
• Ik lig in Pampushaven naast ’t zendschip. Met m’n accukabels los komt er muziek uit het luidspeakertje van m’n oliedruk-alarm en alle LED’s branden.
• Hij zwaaide, net als al die anderen. ‘De 200 myls is precies geschikt voor ons (mens en boot).’
• Bij de GZ 2 halfwinder erop, loopt als de brandweer. Bij de Nek halfwinder eraf, bijna ziekenwagen nodig.
• De mensen op die platbodem gaan met hun rug naar m’n in drie dagen ongeschoren tronie staan.
• Valt op dat teveel solisten overtuigd varen. Juist als solozeiler dien je het weer voor te zijn.
• Veel zeilwisselingen, waarna elke keer weer de inhaalslag wordt gevoerd, want wisselen kost meters en die moet je terughalen
• Tijdens het palaver kwam er meteen een bommelding. Alle routes werden geschrapt en vervangen door een alternatieve baan. Wat zit hier achter ? Een teleurgestelde deelnemer ? Iedereen weet, dat er veel belangstelling voor de 200 myls is. Men zegt, dat de BVD de zaak in onderzoek heeft.
• Het wordt een prachtige zeildag.’ De meesten hebben het maximale zeilopervlak staan en geven geen meter cadeau !
• Na het fotograferen van de boei, startte ik de motor op weg naar m’n rusthaven , vanwege de wind op de kop. Wat ik ook trok aan de val, ik kreeg het grootzeil niet naar beneden. Vastgelopen blok? Ik besloot het grootzeil voorlopig maar met de spinakerval om de mast te binden en in de haven te kijken wat er echt loos was. In de haven aangekomen vertelde ik aan een mede 200 myler wat er aan schortte. Hij keek naar boven, schudde z’n grijze kop en zei :”Ik zou, als ik jou was, bij het neerhalen van je zeilen voortaan wel aan de juiste vallen trekken” Met een kop als een biet kon ik inderdaad met de juiste val, soepel als het hoorde, het grootzeil naar beneden halen. Vermoeidheid ?
• Het weer zit in de lucht en niet in de radio.
• M’n windmeter is kapot, maar weet niet of ik ’t erg vind.
• Ik heb genoeg eten bij me. ‘1e. dag pasta met ham, 2e. dag pasta met ham, 3e. dag pasta met ham en de 4e. dag pasta met ham,
• De wind valt nagenoeg weg. Het stukje naar de Nek kost me de nek.
• De automaat is stuk sinds de eerste passage van het paard van Marken. Ik heb een vriend nog nooit zo vervloekt en in de armen gesloten. Dan doet ie ’t wel, dan doet ie ’t niet.
• Ik krijg in Urk les in wappen, sms en nummerherkenning onder genot van een Beerenburg met bilgewater.
• Ik zou wel willen, dat m’n in ’t verleden verreden kilometers konden worden omgezet naar zeemijlen in de toekomst !
• Ik loop aan de wind over bb een mijl harder, dan over sb. Bij het weghalen van de radarreflector blijkt de spleetwerking weer herstelt te zijn en loop over elke boeg weer even hard.
• Op ’t rak van Urk naar Breezanddijk: ‘Gedverdemme, wat is dit lekker !’

Ingeschreven solo-schippers – 2001

Baan – 200 myls ‘SOLO’ – 2001

Verplichte route wegens schietoefeningen met extreem geschut MUIDEN START VOLENDAM HOORN LELYSTAD MEDEMBLIK URK BREEZANDDIJK STAVOREN HINDELOOPEN ENKHUIZEN STAVOREN LELYSTAD PAMPUSHAVEN HOORN VOLENDAM BLOCQ V.KUFF. FINISH MUIDEN    M 1 GZ 2 NEK OVD 3/EZ 27 V 15 UK 16 SPORT B VZ 1 H 2 KG 2 VZ 1 OVD 3/EZ 27 PH NEK GZ 2 BVK M 1 000 011 018 029 052 070 094 105 112 127 134 151 167 179 186 192 200

Verslag door Jan en Marco Luijendijk

Na het welkomswoord tot de deelnemers, die van heinde en verre gekomen, aanwezig waren, veelal met hun echtgenotes en het bedanken van de sponsors werd er een overzicht gegeven van de race, het weer en de routekeuze.

Er werd gesproken over de schietoefeningen nabij Breezanddijk, waardoor de 4 keuze-routes kwamen te vervallen. Een nieuwe, verplichte baan werd ‘s-nachts voor de wedstrijd geprogrammeerd. De internetverslaggeving en het regatta-bureau, Bob, Esther en Marco luyendijk werkten op volle toeren. Helaas had Jan Luyendijk een bestandje vergeten door te geven, zodat de eerste gegevens op internet er nogal wat vervormd uitzagen. Na de eerste dag al werd dit door ’t thuisteam perfect opgelost en konden de vele bezoekers van de website meegenieten met de verrichtingen van hun favoriete schippers :

Ook werden er wat logboeken behandeld met daarin de diverse humoristische annekdotes van deelnemers. Heel wat verhalen hoorden we. Veel foto’s werden getoond en onderling weggegeven.

Iedere deelnemer kreeg zijn her- inneringsplaatje, alsook ’t log- boek met de foto-prints terug. Daarna de prijsuitreiking, waarin de tinnen borden aan de 3 prijs- winnaars werden uitgereikt Dancker Daamen kreeg van de Stichting Schildpad een handge- maakte schildpad, als doorzet- tersprijs bij 3e. deelname voor de 1e. keer uitgezeild en als 1e. (linehoneurs) gefinisht in Muiden.

De Kodak foto-prints waren weer van uitzonder- lijke kwaliteit en werden uitgebreid gecontro- leerd met loops en de echte voorbeelden bij de hand door Gerda en Piet Bakker. Volgens Piet ging er bij nachtopnames veel kwaliteit verloren door reflectie van flitslicht tegen de boot, sprayhoods, lieren, etc.

Ook de de mannen, die tijdens de wedstrijd behoorlijk veel werk hadden te verzetten, kregen een fles en/of bloemen.

Uitgebreid bedankt werden :
wsv AVOH voor de adoptie van de 200 myls ‘SOLO’ – 2001 en het vertrouwen, dat het hierin stelde.
Bob Luyendijk voor de kontakten/passagemeldingen met de schippers en de uitslagverwerking.
Marco Luyendijk, die een groot gedeelte van onderstaand ‘Nieuws tijdens de race’ en foto’s voor z’n rekening nam, alsmede met scripts en internet-ondersteuning/supervisie de webmaster van de 200 myls ‘SOLO’ is.
Piet Bakker, vanwege de algemene werkzaamheden, zoals kontrolle foto’s etc., etc.
De start- en opnameschipper Gerard Lenselink, alsook de schipperse voor hun gastvrijheid en ontvangst, ondanks, dat Gerard zich niet wel voelde, voor de uitgezeilde solisten op de S/Y Alegro.
Jan Luyendijk als organisator, kreeg nog een prachtige, ingelijste foto van de Tam Tam, alsmede een T shirt van de 200 myls ‘SOLO’ met daarachterop ‘Boss’. Verder bleek er voor Jan ook nog een flesje op de tafel te staan.

Bob vertelt over de kontakten en uitslagverwerking	daarnaast Ad Beringen, Joke en Frits Bartels
Waar hebben ze het allemaal over ?

De barbediening van de wsv AVOH te Huizen was weer het toonbeeld van gastvrijheid en zorgde er voor dat iedereen het prima naar de zin had. Al met al een heerlijke avond, waar alle kontakten weer eens stevig werden aangehaald.

WELKE DAME DURFT HET AAN ? Wim Schreurs ontwierp en maakte speciaal voor de dames een wisseltrofee, die het aan zouden durven de 200 myls ‘SOLO’ – 2002 mee te verzeilen. Een prima initiatief ! We wachten maar af. Ook de damessolisten zijn in ieder geval van harte welkom. de zevende 200 myls ‘SOLO’ – 2002 wordt verzeild van 02 t/m 06 oktober 2002 Op 01 maart 2002 zal de inschrijving weer via deze internet-websites worden geopend.

Jan Luyendijk, Huizen, 17 oktober 2000

door : Marco Luyendijk

07 oktober 2000 20:00 uur
Het zit er weer op, de zesde 200 myls ‘SOLO’ is weer een succes geworden. De solisten kregen deze keer te maken met de betere facetten van ons Hollandse weer. zacht, zon, windkracht 4 á 6. Veel schippers konden dan ook reglementair de opgegeven, verplichte baan 3 verzeilen.

Voor de race hadden zich 68 deelnemers ingeschreven, 58 schippers zijn er gestart en 51 gefinished. Het aantal uitvallers komt dan op 7. De boosdoenders waren de scheepsmotoren en de stuurautomaatjes, die het begaven. Een van de zeilers is gestopt wegens een aanvaring met een binnenschipper, waardoor de mast plat ging. De schipper kon gelukkig op eigen kracht zijn thuishaven Workum bereiken.
De uitslag zoals deze nu op internet staat is pas na 17 oktober definitief. De logboeken en foto-opnames moeten eerst worden gecontroleerd. Tot bovenstaande datum zullen er nog zeker enkele gewijzigde standen op het internet verschijnen.

Zondag 7 Oktober 2001 11:59:59 uur
De 200 myls ‘SOLO’ – 2001 zit erop.
Helaas heeft opname-schipper Gerard Lenselink met zijn vrouw, zich ’s morgens behoorlijk ziek, af moeten melden en is om 10:00 uur naar zijn ligplaats het Blocq Van Kuffeler vertrokken.
Het traditionele afmeer-borreltje en ’t aftoeteren van de zesde 200 myls ‘SOLO’ komt hierdoor ook helaas te vervallen.
Enkele solo-schippers liggen nog in de haven. De overige deelnemers zijn al naar hun thuishavens vertrokken. De rust is in Muiden teruggekeerd.

Zondag 7 Oktober 2001 11:00 uur
De laatste schipper Jules Banffer komt binnen varen, meldt zich af en overhandigt ons reglementair het logboek met camera.

Zaterdag 6 Oktober 2001 20:30 uur
Op drie solisten na is de 200 myls ‘SOLO’ – vloot in Muiden bij de Stichtingshaven binnengelopen.

De gehele dag door wordt er gefinisht door het laatste merkteken de M 1 voor de haven van Muiden te fotograferen en daarvan de passage-tijd te noteren.
De verhalen van de schippers, nu bij elkaar aan boord, tonen weer het enthousiasme voor deze unieke wedstrijd.

Op weg op een van de laatste rakken, de PH naar de Nek

Vrijdag 5 Oktober 2001 22:25 uur
Dancker Daamen is de eerste zeiler die halverwege de vrijdagmiddag de finish in Muiden bereikte. De trimaran van Dancker was na de problemen van vorig jaar nu wel in staat de eindstreep te halen. Er zijn intussen al 5 schepen in Muiden aangekomen welke zich hebben afgemeld bij het regattabureau. Ondanks dat Dancker de eerste gefinishde deelnemer was, is het niet het eerste in de voorlopige uitslag.
Frits Bartels staat bovenaan de lijst. De oorzaak hiervan is het SW (Handicap) cijfer waardoor Frits er beter voorstaat dan Dancker, alsmede, dat hij als een van de eerste 200 mijl achter zijn naam heeft staan.

Op weg naar Hoorn biedt Dik Geurts Albert Broshuis een biertje aan,
laat z’n boot z’n boot, en stapt bij de Scheerling aan boord.
De Bandos zeilt nu echt soloVrijdag 5 Oktober 2001 11:00 uur

Thom Bierenbroodspot (startnummer 58) heeft zich afgemeld door problemen met de pomp van zijn dieselmotor.
Vrijdag 5 Oktober 2001 9:30 uur
Gerben Bos ligt voorop in de race, tot nu toe heeft hij de meeste mylen afgelegd. In 2 dagen tijd 179 myl varen is een goede prestatie. Niet iedereen is meer van de partij, naast Bauke Yntema heeft ook Piet Bakker de zeilen moeten strijken, bij hem speelt een knieblessure parten die hij tijdens de race heeft opgelopen.

Ook zijn er net als de andere jaren weer stuurautomaten die er de brui aan geven. Een van de oorzaken is dat een schipper er maar gewoon op is gaan zitten, tja en daar kunnen die automaatjes nou net niet tegen.

Jan Kees Lampe en Wim Schreurs hebben beide last gehad van een schootlijn in de schroef. Jan Kees heeft zijn boot uit het water laten halen, de lijn eruit gehaald en vaart weer, Wim moest zelfs aan hogerwal het water in! Alles is nu weer ok na zijn duikactie. Wim heeft trouwens een prachtige wisseltrofee gemaakt voor de eerste dame die mee zou doen in de 200 myls, maar helaas ook dit jaar nog geen dames!

Ook zat het Iddo Schenk niet echt mee, zijn spinakerval zat vast en dat heeft hem een uur van de wedstrijd gekost. Tevens heeft hij zijn enkel zwaar verstuikt, maar de doorzetter zeilt verder.

de Tam Tam

Harmen Veenstra in de strijd bij Breezanddijk met z’n Jonker Leeuwerik

de Jo An

De Gambiet van Gert Vink

Govert Riksen had de spinaker als een vaan aan de mast hangen, tussen de NEK en de OVD3 wapperde deze er lekker op los. Natuurlijk is dit goed gekomen maar het is een bijzonder gezicht. Maar ja bij Govert ….
Donderdag 4 Oktober 2001 21:00 uur
De deelnemers melden zich via telefoon, voicemail, sms en email. Om een indruk te krijgen is hieronder een mailtje te vinden van Bauke Yntema, die helaas is uitgevallen na een aanvaring met een binnenvaart schip. Daarnaast hebben we twee voicemail berichten.

Hierbij nog even een berichtje van Bauke.
Ik ben voorspoedig in Workum aangekomen en we hebben vanavond de mast geborgen en de spulletjes opgeruimd. Ik ben nog wel licht aangeslagen door het ongeval maar ben alweer bezig met hoe ik mijn schip weer klaar zal kunnen krijgen (mijn zeilseizoen is dit jaar afgelopen dat mag duidelijk zijn). Morgen komt er al een expert om de schade op te nemen. De schade aan mast en tuig valt mee, maar de romp heeft fikse schade. Vooral de bakboordszijde is ter plaatse van het keukenschot geheel gekraakt en ontzet.
Graag wil ik alle schippers die nog even poolshoogte hebben genomen en mij vroegen of ze wat voor mij konden betekenen bedanken. Ook de vriendelijkheid van de reddingsmaatschappij was hartverwarmend.
Jammer van de wedstrijd, dat was mijn eerste gedachte (absurde gedachte). Maar als dit niet was gebeurd dan waren die 1e 4 nog niet van mij af geweest!

Donderdag 4 Oktober 2001 11:11 uur
De eerste uitvaller heeft zich helaas gemeld. Bauke Yntema met zijn schip Catootje heeft een aanvaring gehad. De materiele schade is aanzienlijk groot, de mast is van zijn boot af en de boeg is zwaar beschadigd. Met Bauke zelf is alles goed en hij is zelfstandig naar een haven gevaren. De te hulp geschoten mede-deelnemers konden hun weg voortzetten.
Woensdag 3 Oktober 2001 23:00 uur
De eerste dag zit erop, alle zeilers liggen in een haven en iedereen heeft zich gemeld bij het regattabureau. Het weer was erg mooi de eerste dag, zon en wind waren de voornaamste ingredieenten. Frits Bartels staat momenteel bovenaan de lijst op de eerste plaats, hij heeft samen met Dik Geurts en Gerben Bos de eerste dag de meeste mylen afgelegd.

Govert Riksen vaart van de Nek naar de OVD 3 onder spinaker

De Batavus zeilt nu echt onder helling richting Urk

Bij de V 15 – Medemblik breekt de Catootje de fokkeval

Woensdag 3 Oktober 2001 10:00 uur
Van de 68 ingeschreven deelnemers zijn er de afgelopen drie uur 58 van start gegaan, 8 deelnemers hebben zich gisteren officieel afgemeld, twee zeilers hebben zich niet bij het startschip gemeld en zijn ook niet bij het palaver geweest ?

Startschipper Gerard Lenselink bezig met het afvinken van de deelnemers en het noteren van de vertrektijden.

Rond acht uur is het al bijna licht en vaart de Scheerling, een Winner 950, van Albert Broshuis al zeilend de haven uit!

Woensdag 3 Oktober 2001 7:00 uur
De stichtingshaven ligt vol met zeilboten, allemaal solo-wimpels wapperen aan de masten. Vanaf dit moment mogen de schippers het ruime sop kiezen. Ze starten niet allemaal tegelijk, maar tussen 07:00 en 10:00 uur. Het is een mierennest in de haven, de ruim vijftig schippers die hier hebben overnacht zijn bezig hun messen te slijpen. Terwijl de een met een kop koffie in zijn hand staat te gapen, is de ander op zoek naar de juiste zeilen en loopt gespannen al zijn (het) tuig nog eens na. De schippers bereiden zich allemaal anders voor, terwijl op het startschip de Allegro zich al diversen schippers hebben gemeld om te vertrekken, zijn andere schippers dit nog niet van plan en wachten op nog meer wind.

Het is nog donker als de laatste voorbereidingen worden getroffen.

Diverse deelnemers hebben de haven geblokkeerd omdat ze 6 dik liggen en andere zitten te wachten totdat er ruimte is om weg te varen. Het is gezellig druk, ook dit is de 200 myls ‘SOLO’.

Het Muiderslot is nog donker als de meeste schippers vertrekken voor de race.

Dinsdag 2 Oktober 2001 20:30 uur
In Cafe Ome Ko in Muiden is het weer ouderwets vol. De solo zeilers zijn hier aanwezig voor het palaver van de zesde 200 myls ‘SOLO’ zeilrace.Alle schippers krijgen hun felbegeerde 200 myls ‘SOLO’ pet, hun logboek en een fotocamera. In het logboek moet alles worden bijgehouden en wordt er van de eerlijkheid van de zeiler uitgegaan. Tijden voor het ronden van boeien, passeren van sluizen wordt nauwkeurig bijgehouden. Iedere avond tussen 18:00 en 22:00 uur moeten de schippers deze gegevens doorgeven aan het regattaburo waar ze worden ingevoerd en verwerkt. Deze uitslagen zijn vervolgens te vinden op het internet. Als bewijs dat ze bij een boei zijn geweest moet men op maximaal 4 meter afstand van een boei een foto maken, waarbij ’s nachts natuurlijk de flitser wordt gebruikt.

Tijdens het palaver worden er een paar belangrijke mededelingen gedaan. Zo mogen de schippers helaas niet meer een route kiezen, maar zijn ze verplicht baan 3 te varen. Door een miscommunicatie tussen Rijkswaterstaat en defensie worden er op het Noordelijke gedeelte van het IJsselmeer schietoefeningen gehouden ter hoogte van Breezanddijk, dit heeft tot gevolg dat alleen route 3 nog maar gevaren mag worden. Ruim op tijd heeft de organisatie van de 200 myls ‘SOLO’ de aanvraag ingediend om de wedstrijd te mogen houden en de beschikking verkregen. Oefeningen worden door defensie opgeschort voor zeilwedstrijden, helaas was dit twee dagen voor de race niet meer mogelijk. Bij toeval is een van de zeilers een Luitenant van de Landmacht en vroeg of we op de hoogte waren van de speciale oefeningen. Vanwege dit zware geschut heeft de organisatie helaas moeten besluiten om de nieuwe route 3 te verzeilen, omdat boten uit het doelgebied worden gestuurd door de Marine.

Boei op de kiek door Paul Heijmerink

Zeilen, maart 2002

Boei op de kiek.Daar vaar ik, midden in de nacht, de sterren aan de hemel en het water schiet donker en zwart langs de boot. Best bedreigend maar ook fascinerend mooi. Waarom vaar ik hier? Omdat ik meedoe aan een 200 mijl solo wedstrijd op het IJsselmeer, Wadden en Noordzee. Op weg naar een boei die ik moet ronden en fotograferen om te bewijzen dat ik daar geweest ben. Gelukkig heb ik een GPS (Global Position System, werkend op satellieten) die mij de weg wijst, want boeien zijn moeilijk te identificeren s’nachts. De meeste hebben geen lampje en daar vaar je zomaar tegenaan als je niet goed oplet en degene met wel een lampje zijn moeilijk te vinden tegen de achtergrond van het vaste land met allerlei verwarrende lichten. Nu moet ik even goed nadenken in welke volgorde ik alle handelingen bij de boei ga doen. De gennaker is gehesen en die moet ik binnenhalen omdat ik na de boei een andere koers ga varen t.o.v. de wind. En oh ja, de flitser van de wegwerpcamera moet ik op tijd activeren want anders mislukt de foto van de boei. Als eerste ga ik de fok hijsen zodat deze de wind breekt voor de gennaker. Dan kan ik die binnenhalen. Hoeveel mijl voor de boei ga ik de procedure starten? Als ik te vroeg ben verlies ik kostbare seconden, want zonder gennaker loopt de boot een stuk langzamer. Als ik te laat ben dan kan ik bij de boei de foto niet maken en kan ik niet direct mijn nieuwe koers gaan varen. Shit, met handschoenen aan krijg ik die flitser niet geactiveerd. Ook moet ik even goed opletten dat mijn veiligheidslijn, waarmee ik aan de boot vastzit, niet in de war raakt met alle andere lijnen. Zo wie zo moet ik alle lijnen even netjes neerleggen. Als ik op het voordek sta, de boot op stuurautomaat, om die grote lap zeil binnen te halen en die lijn loopt vast zit ik mooi in de problemen. Goed dan, voor de zekerheid begin ik 0,8 mijl voor de boei met alle handelingen. Handschoenen uit, camera pakken en opstarten, handschoenen weer aan, fok hijsen, de gennaker-lijn losmaken en meenemen naar het voordek, de gen pakken, lijn loslaten en de gen in de zeilzak proppen, terug naar de kuip, waar is die camera, oh daar, mooi ik ben klaar voor het ronden van de boei. Hoeveel mijl nog? Hè, nog 0,3 mijl te gaan. Dat was dus allemaal te vroeg. Nou ja ik ben er in ieder geval klaar voor. Paul Heijmerink, S/Y Rapaz Bunnik

De ‘wedstrijdtocht’ werd dit jaar gevaren onder schitterende omstandigheden, met wind de eerste twee dagen tussen de 4 en 6 Bf. Daarna de volgende dagen afzwakkende wind tot 2 à 3 Bf. met een mooi zonnetje, alles uit zuidelijke richtingen. Dit jaar, vanwege de ‘onverwachte’ schietoefeningen vanuit Breezanddijk richting Den Oever, een voor alle schepen verplichte gelijke route, waarbij verder het gehele IJsselmeer werd benut. Eigenlijk begon het al de avond vóór de start met het gezellige palaver in het oude kroegje ‘Ome Ko’ aan de oude binnenhaven in Muiden, waar onder het genot van een biertje de benodigde logboeken en fotocamera’s worden uitgereikt. De eerste sterke verhalen worden uitgewisseld. Toch gaan de meesten ‘op tijd’ te kooi.

Tijdens de prijsuitreiking van de 200 myls praten Joke Bartels, Ad Beringen en Frits Bartels nog even na.

Natuurlijk is een aantal deelnemers aan het solozeilen gewend, zoals onze Ad Beringen met zijn ‘Skua’ en ook de latere winnaar Bart Boosman, die me -tijdens het sluizen bij Lelystad- vertelde met zijn zelf ontworpen en zelf gebouwde schip, ‘De Franschman’ de afgelopen zomer naar IJsland en rond Engeland gevaren te zijn. Gevaren werd onder s.w. handicap.
Daags voor de start had ik in een moedige bui aan organisator Jan Luyendijk gezegd, dat ik tevreden zou zijn met een plaats in de einduitslag bij de eerste tien. En dat is met een zesde plekje uiteindelijk prima gelukt.
Is solo-zeilen leuk?
Met een 60-tal schepen op dezelfde route kun je hier nauwelijks van solo-zeilen spreken. Je komt elkaar op het water steeds tegen en bij het afmeren is er al gauw een helpende hand. Ik heb me geen moment verveeld. De warme maaltijden had ik in ‘eenmans-verpakking’, zo uit de winkel en klaargemaakt door niemand minder dan het team van Joop Braakhekke, prima van smaak en goed van de benodigde kruiderijen voorzien. Een kwartiertje ‘au bain marie’ , op het bord laten glijden en met een biertje erbij aan het diner.
Is het gevaarlijk?
Mijns inziens -bij deze tocht met wedstrijd-karakter- niet meer dan anders. Er zijn voldoende verplichte rustperioden. Bovendien mag er tijdens een windwaarschuwing van 7 Bf. of meer of tijdens mist met een zicht minder dan 1000 meter niet verder gevaren worden en moet een haven worden opgezocht.
We hebben daar dit jaar dus niet mee te maken gehad. We hebben juist kunnen genieten van prachtige wolkenluchten met buien en schitterend de zon daartussen door. Opvallend goed voor de maand oktober. Natuurlijk kan dat ook heel anders uitpakken.
Je moet wel steeds goede uitkijk houden, want er zijn veel meer schepen op het water. Ook beroepsvaart. Ook ‘savonds of ‘snachts en het was goed donker!.
Enkele schepen kwamen in de problemen door niet werkende stuurautomaten. daardoor ook dit jaar net als in de vorige afleveringen, meerdere uitvallers.
De gps maakt de navigatie onderweg wel erg gemakkelijk! Geen gezoek naar de boeien. Recht op het doel af.
Alles bij elkaar een pracht tocht met wedstrijdkarakter. Meerdere schippers schrokken er niet voor terug ook de spi volop te gebruiken. Daar had ik mij dit jaar nog niet op voorbereid. Een volgend keer zal ik proberen ook dit meestal volop gekleurde voordeel te benutten.
Op line honours was Danker Daamen met zijn trimaran ‘Passion’ vrijdagmiddag om 14.49 uur de eerste aan de finish bij de M1 boei te Muiden. Ik was zeer tevreden diezelfde dag nog als vierde met onze ‘Easy Going‘ ,een Contest 40S, binnen te lopen om 17.00 uur. De meeste deelnemers kwamen in de loop van de zaterdag binnen.
Een en ander was voor de thuisblijvers op internet te volgen. Website: http//www.200myls.nl

Voor liefhebbers een prachtig evenement.

Frits Bartels.
S/Y Easy Going

Oorlogsschip door Jaap Homan

Waarde Jan,Moet even wat van mij laten horen.Ik laat je het kaartje doen toekomen van de route van dit jaar. Nabij Breezanddijk ligt het oorlogsschip, klaar om alle solisten van de wereld af te schieten. Helaas zijn de huidige schepen te snel voor de kanonniers. Hoop spoedig van je te horen, Jaap Homan.

200 myls ‘SOLO’ – 2001 door Joep Homan

200 myls ‘SOLO’ – 2001

Dit jaar weer meegedaan met de 200 mijls race.
De bedoeling is in een beperkte tijd 200 Nm af te leggen
(91 Euromijl). De start was in Muiden op woensdagochtend 3 oktober. Iedereen moest vóór zondag 7 oktober
12.00 uur binnen zijn.

Normaal gesproken kon er uit vier banen gekozen worden. Dit keer werden alle banen geschrapt in verband met
schietoefeningen met echte dingen nabij breezanddijk. Het is natuurlijk de vraag of ze je wel hadden kunnen
raken. Het resultaat was een nieuwe baan voor alle deelnemers:

Start: M1 bij Muiden

Via MN1GZ2, Nek, OVD3 naar de sluis in Lelystad. Verder vanaf de EZ27 naar de V15 nabij Medemblik. Van daaruit verder naar de UK16 nabij Urk. Verder naar de sport B nabij de afsluitdijk, LC6VZ1 (Staveren), H2W1 (Hindeloopen), EZ1KG2 (Enkhuizen), LC6VZ1, EZ27, OVD3, PH (pampushaven), NEK, MN1GZ2, BvK en de finish bij de M1. Om het niet al te vermoeiend te maken krijgt  iedereen minimaal 27 uur rust mee, waaronder ten minste 6 uur voor anker. Ook moet iedere boei van de baan gefotografeerd worden met een wegwerpcamera. Na de race wordt de camera en het logboek afgegeven aan de organisatie.

De race begint voor mij in Durgerdam Een harde wind uit ZW met in de vlagen 37 knopen maken het vertrek zeker niet eenvoudig. Mede omdat het waterpeil 20 cm lager is. Heel lui op motor naar Muiden en afgemeerd bij de Stichtng tegenover de Koninklijke. En passant dus ook de accus goed gevuld.

Er zijn dit jaar 68 inschrijvingen . 58 deelnemers gaan daadwerkelijk van start. 51 schepen maken de race af.

Dinsdagavond een palaver bij Ome Ko.
Hier wordt medegedeeld dat er slechts één baan is. Iedere deelnemer krijgt een wegwerpcamera, petje en logboek mee. De start vindt plaats tussen 7.00 uur en 10.00 uur.
De race:
Woensdag 3-10
Na een ruim ontbijt op weg naar de M1. Precies om 7.30 uur de boei gepasseerd en op weg richting paard. De wind is ZZW3. Rustig beginnen is het motto. Met uitgeboomde fok op weg. Op een aantal schepen zie ik de spinnaker verschijnen.Een prachtig langgerekt veld zover het oog reikt. Via de MNGZ naar de NEK. Daarna met halve wind op weg naar Lelystad. Om 12.00 uur bij
de OVD3. De motor gaat aan en op weg naar de sluis. Ondertussen verwissel ik de 100% voor de genua 2. Vanaf de EZ27 wordt er weer gezeild. De wind trekt  echter aan naar een dikke 5. De snelheid loopt op naar gemiddeld 7 knoop.Nabij Medemblik neemt de wind toe tot ZW7. Rond 16.45 rond ik de V15. Een aantal boten wijkt hier uit naar Medemblik voor hun eerste rustperiode. Ik zet door omdat de snelheid hoog genoeg blijft.

Om 19.24 uur aankomst bij de UK16. Een aantal deelnemers heeft hetzelfde gedaan.

Na de eenvoudige doch voedzame maaltijd wordt er bij de buurman koffie gedronken. De sterke verhalen komen tegelijk met de sterke … boven tafel. In de kajuit bij Ed Megens van de Lupa Maris melden zich even later onder meer Ben Hoekendijk en Bart Boosman. Ben mocht genieten van mijn bilgewater speciaal. Bart vertelde hoe hij zelf zijn boot had ontworpen en gebouwd. Een beroerd snel schip moet ik zeggen. Geen lichtgewicht racer. Hij woont aan boord samen met erg veel boek. Een echte solozeiler. Hij had al in zijn eentje IJsland bezocht. Ook had hij al Engeland en Ierland geheel rondgevaren. Hij vertelde dat hij in 1998 geweigerd werd voor de Colin Archerrace. Hij is er nog verontwaardigd over.

Joep Homan – S/Y Almare – Het Y
WV de Schinkel – 2001

Ed heeft afgelopen zomer meegedaan aan de driehoek noordzee. Vorig jaar had hij de noordkaap bezocht. Ik krijg het gevoel dat de solozeiler het solisme aflegt zodra de vaste wal opdoemt. De 200 mijls race lijkt het raamwerk te worden voor een heleboel fraaie verhalen. Zonsopgang bij UrkDonderdagochtend op tijd op voor de volgende etappe. Tegen acht uur bij de UK16. Ik kies voor de werkfok in verband met de toch wel herfstachtige omstandigheden. Ruw weer en ruw water is ons deel. De wind is ruim 5 Bf. De snelheid is weer hoog genoeg. Rond half twaalf bij de B-boei. Voortdurend in gevecht met andere schepen. De stuurautomaat werkt zich een electronische bult. Na de B boei via de LCVZ naar Hindeloopen. Daarna hoog aan de wind naar Enkhuizen. Terug naar de LCVZ en door naar Lelystad. De onrustige omstandigheden doen een behoorlijke aanslag op de conditie. Rond 20.45 uur bij de EZ27. De totale afgelegde afstand is inmiddels opgelopen naar 151 Nm. Ik duik de verenigingshaven in. Welverdiende rust. De vijfde landvast verzorgt ondertussen de accus en de warmwatervoorziening. Na mij komen er nog enkele schepen binnen. Een aantal schepen gaan voor anker aan de noordzijde van de sluis. Vrijdag: Hun masten zie ik vrijdagochtend als ik weer op weg ben. Het weer heeft nu een vriendelijk karakter. De wind neemt in de loop van de ochtend langzaam toe tot een ZZO 3 Bf. Het rak naar de Pampushavenboei is bezeild met een knik in de schoot. Mooi vlak water. Daarna onder spi door naar de NEK boei. Voor mij een halftonner waarschip. Loop snel op hem in. Na de NEK opkruisen naar de MNGZ. Door zorgvuldig te trimmen kan ik er toch nog een redelijke snelheid uitpersen. Een Bavaria 37 probeert te bewijzen dat hij minstens zo snel kan. Helaas, zijn rolfok en voor- al rolgrootzeil laten dat niet toe. Vlak voor de MNGZ haal ik een minitransat in. Een gigantisch uitgebouwd grootzeil en een betrekkelijk klein voorzeil. Na de MNGZ op weg naar de BvK. Ik vind het nu wel welletjes. Vaar door naar de Block en anker in het zuidelijkste puntje. Een prachtige namiddag volgt. Maak schoon schip en geniet van een mooie zons-ondergang. De wind is sterk afgezwakt tot bijna niets. Rust alom. Lezen en even naar het nieuws kijken. Het waarschip zie ik afmeren bij de vereniging. Nog twee schepen kiezen de rust van deze ankerplaats. Ook kan ik nu dit verhaal verder schrijven. Ik meld mij even na 6 uur via de GSM bij de organisatie voor het doorgeven van de diverse tijden. Ik verneem dat ik op dat moment een tweede positie inneem. Leuk om te horen, maar er hebben zich nog maar weinig mensen gemeld, dus ik neem het maar voor wat het waard is. Zaterdagochtend: Nog maar 8 Nm te gaan. Het is inmiddels koeler geworden. Met een Z 4 Bf die later tijdens een storinkje toeneemt tot een 5 Bf de laatste loodjes afgelegd. Om 9.40 uur ben ik weer bij de M1. Er zijn nog maar weinig schepen. In de loop van de dag komen ze binnen. Waaronder Jan Luyendijk, organisator en deelnemer. Het is duidelijk een zware klus geweest. Deze race is een schot in de roos. Het is een prachtige combinatie van wedstrijd en najaarstocht. Voor velen ook het afsluiten van het seizoen. Joep Homan – S/Y Almare – Het Y WV de Schinkel – 2001

Bart Boosman wint 200 myls ‘SOLO’

de Uitkijk – Nieuwskrant van de Waterkampioen – 26 oktober 2001

Huizen – Bart Boosman uit Bergen heeft met zijn boot ‘de Franschman’ op handi- cap de 200 myls ‘SOLO’ gewonnen. De race werd van 3 tot en met 7 oktober gezeild. De 29-jarige solozeiler heeft zelf zijn Boosman 30 ontworpen en ge- bouwd. Volgens organisator Jan Luyen- dijk is Boosman een solozeiler pur sang.Boosman rondde al eerder IJsland en Engeland. De inwoner uit Bergen was al na de race voorlopige winnaar. Na controle van de logboeken en foto- opnames van de merktekens werd op 17 oktober zijn zege definitief bekend- gemaakt in het clubgebouw van water- sportvereniging AVOH in Huizen. In de vroege morgen van 3 oktober werd vanaf Muiden gestart met het fo- tograferen vab de boei M 1. Een bolle zuidzuidwestenwind 5 beaufort, zorg- de ervoor dat de zestig gestartte solo- schippers de eerste dag al een behoor- lijk aantal mijlen in het logboek kon- den optekenen. Dat kleine jachten niet onder hoeven te doen voor de grotere bleek uit het feit dat onder meer het Waarschip 660, de Mary Bryant van Bart van Breescho- ten alsook Bart Boosman ‘s-avonds in Breezanddijk al 91 mijl hadden gezeildG.P.

Voor deze editie van de 200 myls ‘SOLO’ hadden de solisten in hun logboek op het palaver bij ome Ko opdracht gekre- gen een verplichte baan te verzeilen van 200 mijl. De vier keuzeroutes kwamen te vervallen. Een paar dagen voor de race kreeg men te horen dat in het schietoefeningengebied bij Breezand- dijk met een nieuw kanon werd gescho- ten. De opmerkingen van het comman- do dat de kans groter was dat men wel dan niet geraakt zou worden, deel de organisatie ’s nachts nog beslissen een andere baan te maken.De dagen van de race werden bepaald door een vrijwel constante 4/5/6 beau- fort zuidelijke wind, zacht en droog. De line honeurs kwam toe aan Dancker Daamen, die met zijn trimaran Passion in de vroege vrijdagmiddag als eerste in Muiden finishte. In twee vorige 200 mylsraces was Dancker niet aan fini- shen toegekomen. De pechvogel was Bouke Yntema uit Workum met zijn Cato’tje, een Winner 950, die z’n mast verloor vanwege een aanvaring met ‘n binnenschipper bij Urk.Uiteindelijk werd zondag om 12 uur de wedstrijd gesloten.

In totaal kwamen vijftig deelnemers over de finish, vielen er tien uit en waren er acht niet gestart. Boosman ging dus met de winst aan de haal.foto : Bob Luyendijk Organisator Jan Luyendijk reikt de eerste prijs uit aan Bart Boosman De tweede plaats was weggelegd voor de al eerder genoemde Bart van Breeschoten, terwijl Han Beijersbergen ditmaal genoe- gen moest nemen met een derde plaats. Meer over de wedstrijd is te lezen op de website van het evenement.

Bart Boosman voorlopige winnaar solozeilrace

De Gooi en Eemlander, 03 oktober 2001 – (Gert Keizer, zowat klaar voor de start)

Gert Vink met z’n Gambiet

Als je dit verhaal te lang vindt … rustig stoppen door: Kees Riemer

Als je dit verhaal te lang vindt ………… rustig stoppen.
Door: Kees Riemer, 12 oktober 2001

Jullie kennen allemaal de opzet van de wedstrijd. Solo. Keus uit vier routes. Start op woensdagmorgen, finish vóór zondagmiddag 12:00 uur. Boeien fotograferen en verder een gedetailleerd logboek bijhouden. Minimale rusttijd 27 uur, verdeeld over minstens 3 x 6 uur. Minstens één rustperiode voor anker. Rusten alleen in de havens die in de route zijn opgenomen, in die volgorde. Er wordt gevaren op SW-handicap, de zeilvoering is vrij. Bijgaand een kopie van het logboek dat we bij moesten houden.Dinsdagmiddag 2 oktober om 16:00 uur ben ik naar Muiden vertrokken. Op de motor, want de wind was op het Gooimeer recht tegen. Bovendien was het windkracht 7. Nou dat heb ik gemerkt. Bij Almere waren de golven zo hoog en zo kort achter elkaar dat m’n boot af en toe helemaal stil kwam te liggen.

Toen moest ik weer terug. Uiteindelijk kostte me dat tien minuten, maar erger, het Waarschip waar ik de hele tijd tegen voer was me nu voor. De sluispassage nam twee uur in beslag. Vanaf de OVD 3 koers 240 naar de PH boei bij Pampushaven. De wind werd steeds zwakker, dus bij de PH ben ik gestopt en ben Pampushaven in gevaren om te ankeren. Daar lagen al twee andere boten uit de wedstrijd. Ze hadden nog macaroni over, dus voor ik het wist zat ik bij een ander aan boord te eten met een heerlijk glas wijn erbij. Het werd een gezellige avond, met vijf boten aan elkaar, onder een heldere sterrenhemel. Het is allemaal niet zo eenzaam.    tijdens de 200 myls ‘SOLO’ – 2001, nabij de NEK, Hoorn Vierde dag Weer om zes uur op. Rustig aangedaan en om half negen gestart bij de PH boei. Met fok te loef naar de NEK (bij Hoorn). Eigenlijk had ik de halfwinder moeten zetten. Werd ik een beetje lui? Vanaf de NEK moesten we opkruisen tegen een zuidelijke wind naar de GZ 2 bij Volendam. Goed gezeild, in een directe wedstrijd met vier, vijf boten. Ik liep grandioos. Vanaf de GZ 2 overgestoken naar de BvK bij Blocq van Kuffeler. Dat was 60 graden aan de wind, dus dat liep er lekker doorheen. Vanaf de BvK het laatste rak naar Muiden. Helemaal opkruisend. Na de eerste slag kwam ik in de hoek bij Amsterdam terecht, vanaf daar met korte slagen naar Muiden, onder Pampus door. Om 15:34 uur heb ik heel trots de M 1 gefotografeerd, trots omdat ik twee boten vlak achter me had gehouden, maar meer nog omdat ik de wedstrijd tot een goed einde had gebracht. Het is toch een uitputtingsslag. Op 58 gestarte boten waren er zeven uitvallers. Het is een heel snelle wedstrijd geworden, met goede tot stevige wind. Ik heb er geweldig van genoten, en heb het ook goed gedaan vind ik. Geen brokken, dat is al heel belangrijk. Jammer van die beslissing bij Enkhuizen. Daar heb ik twee uur mee verloren. Aan de andere kant, er zaten nog heel veel schepen achter me en die hebben nog meer last van de winddraaiing gehad dan ik. De snellere boten hebben mazzel gehad omdat die de gelegenheid hadden op de tweede dag helemaal naar Lelystad te varen. Er is helaas één aanvaring geweest. Een schipper was ’s morgens in het donker vanuit Urk vertrokken met zijn Winner 950. Bij het zeilen zetten, het was lagerwal dus hobbelig, hoorde hij binnen iets omvallen. Hij is naar binnen gegaan om het op te ruimen. Toen hij weer buiten kwam zag hij een muur van staal voor zich. Hij knalde op een vrachtschip. Stom, maar ja, een ongeluk zit in klein hoekje. De boot was flink ontzet, het boegbeslag kapot en daardoor ging een paar minuten later de mast naar beneden. Gelukkig was met hem zelf alles goed. Hij is op eigen kracht naar Workum, zijn thuishaven, gevaren. Aanstaande woensdag is de prijsuitreiking. Dat Waarschip 660 is heel hoog geëindigd, tweede waarschijnlijk. Ik vind dat heel knap van die man. De uitslag is nog niet zeker omdat de foto’s en de logboeken nog gecontroleerd moeten worden. Er worden dus nog correcties d.m.v. strafpunten doorgevoerd. Ik ben ergens rond de dertigste plaats geëindigd. Vorig jaar zat ik hoger. Dat was het. Is er iemand helemaal aan het eind gekomen van dit lange verhaal? Kees Riemer, 12 oktober 2001

’t Fokselmaatje

’t Fokselmaatje. Verenigingsblad wsv. AVOH – Huizen, eind september 2001

Plassen op een potje naast de helmstok

Gooi- en Eemlander, 03 oktober 2001

Plassen op een potje naast de helmstok

Onder zeil

De 24-uurs uitvaren is natuurlijk reuze stoer, maar echte mannen varen solo en wel 200 mijl achter elkaar. Het solozeilen mag zich in een toenemende populairiteit verheugen. De bedoe- ling is om tussen 3 en 7 oktober 200 mijl af te leggen op het IJsselmeer. De deelnemers kun- nen kiezen uit één van de vier mogelijke ‘banen’. Niet alleen de zeilprestatie telt, maar ook de manier waarop het logboek wordt bijgehouden. Wat te denken van het volgende citaat: ‘7 Bf. Nu waait de stront van de dijk en staan de uiers horizontaal onder de koeien’. Om een en an- der veilig te houden, zijn 27 verplichte rusturen ingelast. Door het tijdstip waarop de wedstrijd plaatsvindt, is het weer meestal niet al te vriendelijk. De avonturen van de helden zijn te vol- gen op internet. Je vindt er verslagen van de wedstrijd en uit vorige jaren zijn er fraaie foto’s

en bloedstollende verhalen.
200 mijl is een heel eind, maar rond de wereld is nog verder. De bekendste zeilrace ter wereld ging 23 september weer van start. De Volvo Ocean Race (voorheen Whitbread) is goed te volgen op het internet. Ook in ons land zullen de verrichtingen van de Nederlanders, die aan de race meedoen nauwlettend in de gaten worden gehouden. Jammer dat er geen Nederlands jacht meedoet. Keer op keer blijkt dat Nederlandse captains of industry over een ruime blik en veel (voor)kennis beschikken, maar een boot sponsoren? Ho maar. Waar blijft Nederlandse glorie? De firma Stentc, bekend voor software voor de watersport, haakt in op de Volvo Race. Er zijn simulatieprogramma’s van de boot van Roy Heiner, waaraan een prijsvraag is verbonden. Zie de site voor details.
Zeilmakers zijn niet bang voor het internet. Al eerder signaleerden we een encyclopodie van zeilmakers met uitputtende informatie. En nu is er weer wat nieuws. Onder de naam sailcloth. com is er een site van een vooraanstaande fabrikant van zeildoek. In principe is de site bedoeld voor proffesionele zeilmakers, maar het spreekt voor zich dat ook de eenvoudige consument heel wat kan opsteken. Zo vind je een uitgebreide (Engelse) woordenlijst en onderhoudstips en rekenmodellen voor je eigen zeilen. Overigens hebben deze Britten niet de enige site met interessante informatie. Ook van de Werf maakt het mogelijk om rekenmodellen op je eigen wensen los te laten.
(Willem Melching: willem.melching@hetnet.nl)

*TIP* Goedkoop winkelen en toch al je geld uitgeven? Dat kan op de bootaccesoiremarkt van 29 september tot en met 7 oktober in Naarden. Voorpret op de site.

De adressen:

200 myls:www.200myls.nl
Volvo:www.volvooceanrace.org/homepage.html
Stentec:www.stentec.com/software/vor6orace2001.html
Sailcloth:www.sailcloth.com
Van der Werf:www.zeilmakerij,com
Bootaccesoiremarkt: http://www.bootaccesoiremarkt.nl/index_2.html

de Uitkijk, Nieuwskrant van de Waterkampioen, 28 september 2001

Margriet

Verhaal in de Margriet van maart 2001,
waarin 3 vrijgezellen kandidaten zich beschikbaar stellen voor ….

200 myls ‘SOLO’ door Barend Peters

200 myls ‘SOLO’ van 3 t/m 7 okt. 2001 Medio maart 2001 kwam ik bij het surfen op internet de site tegen over de “200 mijls solo” wedstrijd die al jaar en dag in okt wordt gehouden. Nieuwsgierig even bij de inschrijfpagina gekeken maar helaas bleek de inschrijving al gesloten te zijn. De inschrijvingen waren bij 60 ingeschreven schepen gesloten. Jammer dacht ik nog. Het toeval treft dat ik een week later nog een keek en bleek de inschijving weer open te zijn tot een maximum van 70. Snel ingeschreven en wat schetst mijn verbazing dat ik ook nog werd toegelaten. Zonder enige wedstrijdervaring meedoen aan zo´n wedstrijd leek me toch enigszins spannend maar vooral leuk en een uitdaging. Maargoed, heb voldoende zeilervaring een goede (Beetje te kleine) boot met ruime solo ervaring. Volgens de handicap factor krijg ik een SW waarde van 121, wat het strijden tegen grotere en snellere schepen tot een eerlijke strijd maakt. Dus ook voor kleine schepen is het dan goed om redelijk mee te komen in het klassement. Tegen snelle wedstrijdschepen met strak getrimde Mylar zeilen is niet tegen op t varen dat mag duidelijk zijn. Maar het doel is om de wedstrijd uit te varen en dan zo goed mogelijk. De voorbereidingen: In het voorseizoen stond een grondige opknap- en schilderbeurt op het programma en nieuwe zeilen waren in de maak bij de zeilmaker. In de zomer zou ik wel eens wat meer op dit niveau gaat zeilen wat dus veel en lang doorzeilen inhield. Varen in de donkere uren is door ruime nautische (zeil) ervaring geen probleem. In augustus had ik toevallig een weekend vrij en heb toen op het allerlaatste moment besloten weer eens een “rondje Noord Holland” te doen. Kijken of dit in een weekend van zaterdagochtend vroeg tot zondagavond zou lukken. Dit leek me een goede training voor de 200mijls. Dit was nl. een 122 mijls-in-twee-dagen-solo-reis, met ZW5 op zee. Mijn boot moest toch nog wat aangepast worden en zoals het altijd bij mij gaat gebeurde dit dus weer het allerlaatste moment. De verstaging moest worden (allang al) eens goed aangepast en het elektrisch systeem aan boord incl. een nieuw instrumentenpaneel moest nog steeds worden geïnstalleerd Dit paneel lag al 1,5 jaar in de schuur te wachten. Dus het werd tijd. Voor de nodige (stroom)spanning aan boord heb ik de bestaande enkele accu uitgebreid met 2 extra accu’s Tijdens de wedstrijd is het bijna niet mogelijk om in een haven de accu´s bij te laden. Daar ik een BB.motor heb kan ik ook niet dmv een dynamo stroomdraaien. Tijdens de wedstrijd is dit trouwens ook verboden ook voor de inboards. In de laatste 1,5 week heb ik m´n stuurautomaat (die ook al 2 mnd in de schuur lag) geïnstalleerd en het elektrisch paneel incl. auto/CD speler geïnstalleerd. Alle bedrading en verlichting heb ik dus vernieuwd en alles is met een schakelaars te bedienen en is alles met glaszekeringen beveiligd. Voor heen ging dit met losse draadjes op de accu. Nu bleek de stuurautomaat die ik tweede hands had gekocht niet te werken en kon zogauw het probleem niet vinden. Nu wist ik dat Arthur zo´n zelfde had en zou hem gaan vragen om de zijne te lenen. Ook moest de VHF antenne nog in de mast en de VHF naast het paneel worden ingebouwd. Een VHF is altijd handig voor de weersberichten op het IJsselmeer en voor een veilige navigatie en/of bij noodsituatie´s** een must. (** niet allen voor jezelf maar ook voor evt. hulp bij andere schepen). Ook werd een gewone aluminium plaat radarreflector (40 cm) op de BB zaling geplaatst voor het varen in de donkere uren en bij evt. slecht zicht situaties. Deze gewone plaat reflectoren zijn de enigste die goed radarsignalen reflecteren. Die bollen en buizen werken veel minder, zijn misschien iets mooier en gestroomlijnder(!) maar werken dus veel minder. Deze plaatreflector zou nog voor een handicap in de wedstrijd zorgen bleek later. Op de 200 mijls site staan alle deelnemers met naam en een foto van hun boot vermeldt. Leuk om te lezen dat er nog een Jaguar 22 mee deed. Per e-mail heb ik contact met men gezocht en tijdens het e-mailen en ervaring uitwisselen hadden we voordat we elkaar kende al een weddenschap uitstaan voor een fles Schipperbitter wie het hoogste in de wedstrijd zou eindigen. Tijdens het shoppen bij Dekker Watersport kwam ik Iddo (die daarnaast zijn kantoor heeft) net voor de wedstrijd nog even tegen. De routes en de (GPS) navigatie In de weken voor de wedstrijd heb ik met het programma WaypointsGPS alle boeien in de GPS geprogrammeerd, zo´n 470 in totaal. Met de GPS knopjes zelf is dit bijna niet te doen of je moet monnik zijn met heel veel vrije tijd. Het voordeel is dat je door de boeien te gebruiken makkelijk een route aan kunt maken en wijzigen. Ook kan tijdens de donkere uren op het plotscherm een idee worden gevormd over mogelijke (onverlichte) boeien in de buurt. Tijdens de “24 uurs van Medemblik” in augustus jl. had deze tactiek/techniek zich al bewezen op de boot van Ineke. Tijdens de 200 mijls kun je kiezen uit 4 verschillende routes waarvan Route 1 buitenom naar IJmuiden en terug gaat, route 2 het Wad opgaat aangevuld met verschillende rakken op het IJsselmeer. Route 3 en 4 zijn beide kriskras routes op het IJsselmeer. Een ding hebben de routes gemeen dat ze tot Den Oever ( 61 mijl ) hetzelfde zijn. Daar mag je beslissen welke route je verder gaat doen. Ik had alle mogelijke routes via de PC in de GPS gezet Ook maar eens nieuwe 1800 kaarten aangeschaft om de navigatie eens netjes te doen en alle routes in de kaart getekend. Normaal gesproken vaar ik met verouderde 1800 kaarten die ik van mijn werk krijg/meeneem. Op het IJsselmeer veranderd er toch weinig tot niets van belang voor kleine scheepjes. Op de Waddenzee is het overigens wel verstandig om nieuwe kaarten te gebruiken. Mijn Garmin 128 GPS is ingebouwd in het kuipschot naast de Clipper Dual data display (log en diepte meter) En is dus makkelijk vanuit de kuip af te lezen en te bedienen. Routes varen volgens de “highway” displaymode” is een fluitje van een cent geworden. (zie foto´s) De wedstrijd Dinsdag 2 okt. Na voldoende boodschappen te hebben gedaan en mijn boot aan de kade even helemaal te hebben schoongemaakt en opgeruimd. Tijdens het schoonmaken en opruimen kwam Iddo nog even langs die toevallig naar de Boot-Accesoiresbeurs in Naarden ging. Na een snelle groet en babbel heb ik mijn schip opgeruimd, de geleende stuurautomaat geïnstalleerd die naar behoren werkte. Toen rond 1600 vertrokken richting Muiden waar de volgende ochtend de start zou zijn. Het weer was niet al te best, W tot ZW 6 met veel regen en vlagen. Of dat juist goed zou zijn of niet kon ik nog niet zo inschatten al waren de weersberichten voor de komenden dagen niet verkeerd. In ieder geval voldoende wind, dat zou zeker zijn. Rond 1700 kwam in in de Stichtinghaven in Muiden aan en heb daar in de buurt van de andere kleinere schepen een ligplaats gezocht. Sloot daarbij wel 3 schepen in een box op, maar het mocht van de havenmeester. Iddo´s Jaguar 22 lag al keurig in een box strijdklaar te wachten. Op de steiger kwam ik al snel andere medestrijders tegen die opeens beweerde dat er schietoefeningen (gekscherend. “bommeldingen” genoemd :-) ) nabij Den Oever waren waardoor Den Oever en de Waddenzee verboden gebied waren voor schepen. Normaal gesproken houdt Defensie rekening met zeilwedstrijden en willen oefeningen nog wel verzetten. Maar door een communicatieprobleem is de “200 mijls Solo” de Defensie ontgaan en kon de oefening op korte termijn niet meer verzet worden. Misschien hebben de spanningen in de wereld ook wel met de noodzaak tot oefenen te maken, wie zal het zeggen. De wedstrijdleiding heeft de laatste dag voor de wedstrijd besloten een andere wedstrijdbaan uit te geven. Deze moet dan door alle deelnemers worden gevaren. Jammer voor de gene met grotere jachten die buitenom zouden willen. Maar aan den ander kant heeft het ook wel wat allemaal dezelfde baan te varen. De nieuwe baan stond al op internet en een enkel hadden dit al gezien. Deze nieuwe baan was een goede variant op de bestaande route 3 en met de huidige weersvoorspellingen geen verkeerde baan.. Dus snel tijdens het eten van een prima hapje van de traiteur aldaar (in de hoofdstaat, t.o. de chinees en is zeker aan te bevelen) de nieuwe route overgenomen en deels ingevoerd in de GPS. S´avonds is het geplande Palaver bij het café van Ome Ko in Muiden druk bezocht. Daar werden we verwelkomt door de wedstrijdleiding en de laatste mededelingen gedaan o.a ,. het hoe en waarom van de nieuwe route en de actuele wind en weerberichten van de komende dagen. De “200 mijls Solo” logboeken, de Kodak wegwerp camera (voor het maken van de bewijsfoto´s van alle te ronden wedstrijdboeien) en een echte 200mijls Solo pet werden uitgereikt. Eigenlijk staat er op deze pet met grote letters “Ik ben Remy” :-) . De uitgereikte consumptie bon werd tuurlijk gelijk genuttigd voordat ie kom bederven Loop van de avond weer terug gelopen met enkele medezeilers. Deze hadden nog een paar prima tips o.a. deze ” Als je accu´s leeg zijn is je schip lichter en vaar je sneller”.. Ik heb het later maar niet uitgeprobeerd. Nu maar aan boord voor een goede nachtrust en de wekker gezet om 06:00 uur. Woensdag 3 Oktober S´morgens was er om 06:30 al veel bedrijvigheid op de steiger en iedereen maakte zijn schip zeilklaar. Even balen omdat ik het vermoeden had dat mijn gasfles “opeens” leeg was en dus geen koffie kon zetten. Heet water van de buurman was dus welkom voor een thermoskan thee. Vanaf 07:00 tot 10:00 mocht er worden gestart bij de M1 in het aanloop geultje voor Muiden. Snel nog een foto van de scheepsnaam als bewijs dat deze kamera bij dat betreffende schip hoort. Rond 07:15 heb ik losgegooid en ben samen met andere schepen richting startboei M1 gevaren. Deze om 07:49 gefotografeerd waarmee de wedstrijd voor mij in was begonnen al snel verschenen de eerst spinakers en bolle jannen. Ook ik heb mijn bolle jan snel gehesen en voer met een snelheid tussen de 7 – 8 knopen (zie foto met geel-witte bolle jan) richting de eerste boei bij Volendam, en het volgende rak naar de NEK boei bij Hoorn. Wind was ZZW 3 en later in de ochtend toenemend tot ZW 5-6. De rompsnelheid van mijn boot (waterlijn ~6,0,mtr) is ongeveer 5,7 knopen en dus vaar je met zo´n wind ver boven je rompsnelheid. In feite zit je dan net tegen planeren maar daar is de boot net weer iets te zwaar voor. Z´n vlakke onderwaterschip is op ruime koersen snel, op aan de winds koersen iets minder. Maar geen verkeerd begin. Na de Nek boei aan de wind naar Lelystad en en Houtribsluis. Bij het ronden van de NEK boei blijkt toch wel dat meer mensen moeite hadden om solo hun spui en bolle jan te bergen. Zeker niet makkelijk bij ZW 6. Nu zie je de beperkingen van je solo varen en mis je dus bepaalde vaardigheden en aanpassingen van je boot. Het passeren van de Houtribsluis heb ik gebruikt om mijn (dacht ik) lege gastankje om te ruilen met een vol tankje wat mijn vriendin graag even kwam brengen. Na Lelystad zou het volgende rak richting Medemblik zijn, en bij de huidige wind ZW 5 dus mooi halve wind. Ik kan mijn kiel omhoog halen en kon dus het Enkhuizerzand (diepte ~ 1.20 mtr) flink -net onder de dijk- afsnijden. Dit zou mijn eerste winst zijn tov de grotere schepen die er echt omheen moesten. Blijkbaar hadden toch een paar schepen meer een ophaalbare kiel of een ondiep onderwaterschip , want ik voer daar niet alleen. Ik neem aan dat zij de droogte daar toch ook wel wisten. Bij Medemblik werd om 18:47 s avonds besloten nog door te varen naar de volgende rusthaven Urk. Daar bij de aanloop (pure lagerwal, wind ZW 6) het donker nog ’n onverlichte staak geraakt die een leuke kras op de nieuwe verf veroorzaakte. “Dat is ’t risico van het vak”! dacht ik maar. In de Gemeente haven lagen meer soloschepen en langszij een collega gemeerd en na ’n snel praatje, ’n snelle hap pasta (voor de kool- hydraten) en een borreltje en moe maar voldaan van een goede nachtrust genoten. Om de informatie die op internet staat te voeren en voor de wedstrijdleiding om een goed overzicht van het veld te hebben dien je elke avond per mobiele telefoon of per SMS je passage punten, de rusthavens en evt. bijzonderheden door te geven. Deze werden die zelfde avond nog verwerkt en na 23:00 stond er dus een actueel overzicht op de internetsite wat leuk voor de thuisblijvers was. Dit was prima en zeker professioneel geregeld door de leiding. Mijn complimenten. Het aantal afgelegde mijlen bedroeg tot nu toe 71 (66 volgens de wedstrijdleiding). Donderdag 4 oktober s´Morgens op tijd weer vertrokken en om 09:03 bij de UK16 boei al fotograferend weer aan de wedstrijd begonnen. De wind WZW 5-6 en vaar ruime wind en met goede snelheid richting de Sport B boei nabij Breezand op de afsluitdijk. Hier vaar je net naast het schietoefeningen gebied van Defensie en regelmatig komen straaljagers over en redelijk vaak is een inslag op een van de doelen in de Waddenzee te horen. Soms zie je een rookpluim boven de afsluitdijk uitkomen. Even een schietgebedje (toepasselijke naam) dat ze maar goed moeten mikken en dat er geen verdwaalde projectielen boven het IJsselmeer vliegen. Daar kan mijn boot, mijn nieuwe zeilen en ik zelf ook niet zo goed tegen. Na de Sport B boei gerond te hebben is het een flinke scherpe aandewindse koers naar Stavoren, Hindelopen en later naar Enkhuizen wat mijn volgende rusthaven zal worden. Op dit rak ging dus mijn (geleende) stuurautomaat kapot waar ik dus behoorlijk van baalde. In eerste instantie het gemis van dit toch wel makkelijke apparaat. Met veel wind stuurt ie niet echt goed maar voor korte tijd is het toch goed te doen. Heb nog even een nieuwe accu aangesloten om te kijken of het niet aan een te lage boordspanning lag, maar ook dit bracht geen verbetering. Later hoorde ik dat meerdere automaten kapot gingen zelfs door een schipper die er per ongeluk op ging zitten. Daar kunnen ze blijkbaar ook niet tegen :-) In de buurt van Stavoren kwam ik Iddo met zijn Jaguar 22 tegen en zijn samen opgevaren richting Enkhuizen (KG 2 ten noorden van Enkhuizen). Reglementair moet je een rustperiode van min. 6 uur ten anker liggend hebben doorgebracht. Het kommetje van de Companiehaven bij het Openlucht museum is daar dus een prima plek voor. Daar hebben we samen ten geankerd, wat gegeten en biertje genuttigd en zijn toen maar op tijd gaan slapen. Het aantal afgelegde mijlen bedroeg tot nu toe 147. Vrijdag 5 oktober S morgens wederom op tijd gaan varen en om 08:11 weer aan de wedstrijd begonnen bij de KG2 boei, en vertrokken richting het Vrouwenzand, boei VZ1. met een ZZWlijke wind krachtje 5. Door dat m´n stuurautomaat het niet meer doet kan ik heel moeilijk het schip op koers houden en op het voordek de bolle jan + boom klaarmaken en hijsen. Even het roer vastzetten kan wel maar zeilen wisselen heeft te veel effect op het roer dat ie dan niet op koers blijft. jammer het was net zo´n mooie ruime koers ervoor. Maar met een enkel gereefd grootzeil en de genua ** was de snelheid meer dan voldoende ( ** een prima combinatie voor mijn iets loefgierige boot). Vanaf het Vrouwenzand nabij Stavoren richting de vaarroute van het Enkhuizerzand en de wedstrijdboei EZ 27. Jammer daar de wind juist nu kromp naar Z ten Oosten, kracht 4-3. Dat werd dus met lange en tijdrovende slagen opkruisen richting Lelystad. Dit duurde uren en Iddo die met zijn Jaguar 22 iets langzamer was haalde me op de. BB rakken steeds in en op de SB rakken liep ik steeds uit. Ook volgens de log en de GPS bleek daar 1 mijl verschil in te zitten. Ik begreep er geen snars van. Hoe kan dat nu? Staat m´n mast niet recht, is het tuig asymmetrisch.. Hoofdbreeksels dus. Eindelijk werd om 18:01 de EZ27 gerond en gefotografeerd. Snel motor aan, zeil opdoeken en full speed omstomen naar de Houtribsluis, Lelystad. De sluis hebben Iddo en ik als een catamaran gekoppeld gepasseerd en zijn later langs de Oostvaardersdijk gezamenlijk opgevaren. Het weer was rustig, in de luwte van de dijk, wind ZZO 2-3 en eindelijk en eindelijk een rustig schip om te koken en warme thee te maken. Daar ik voldoende pasta met tomatensaus (ja weer!) had heb ik mijn Jaguar 22 strijdmakker de helft gegeven en zijn zo al etend het volgende rak ingegaan richting de midvaarwater boei PH (Pampushaven). Het weer was weer aardig aangetrokken tot ZZO 5 tot 6. Het rak Pampushaven – Hoorn ging dus als een speer. Na ronden NEK boei om 23:47 weer aan de wind terug naar Volendam. Zaterdag 6 oktober Dit was het schitterend zeilen met deze ZZO’ lijke wind en een heldere sterrenhemel, een bijna volle maan. Echt kicken dus!! Heb per mobiele telefoon regelmatig contact met Id- do en bespreken wat we gaan doen. Bij Volendam besloten om door te gaan naar de wedstrijdboei de BvK en de daarbij horende rusthaven Blocq van Kuffeler. Dat dit nog een paar uur zou duren besefte ik dan wel. Gezien oppas problemen (te voorkomen) voor mijn kinderen thuis moest ik per se voor zaterdagmiddag thuis zijn. Tijdens het gebruikelijke doorgeven van de posities en tijden s´avonds even met de wedstrijdleiding overlegd wat het minste strafpunten zou geven, of minder mijlen of strafpunten voor te weinig rusturen. Men dient nl. min 27 rust-uren te hebben met min. 6 uur ten anker. Minder rusturen zou het minste strafpunten opleveren. Uiteindelijk zou ik meer dan voldoende rusturen hebben genomen. Iddo die net achter me voer zag er een beetje tegenop om nog door te gaan. Hij had mat meer moeite met s´nachts varen en de vermoeidheid begon ´m op te breken. Mijn ver- moeidheid viel mee, door mijn onregelmatige werktijden waarschijnlijk kan ik waarschijnlijk iets beter tegen deze nachtelijkeacties. Mijn doel om uiterlijk zaterdag te finishen in Muiden besloot ik toch door te gaan en zo dicht mogelijk bij de finish te rusten. Om 03:51 de boei BvK gepasseerd en gelijk doorgevaren naar de Blocq van Kuffeler. Ondertussen wat bouilion op het vuur gezet en toen we gemeerd lagen dit gegeten. Dat smaakt na zo´n lange zeildag (ruim 21 uur en 84 mijl ! ). Nog een biertje en snel onderzeil. Volgende ochtend met een paar andere solozeilers die aan het steigertje voorin de werkhaven lagen even een snelle babbel, koffie gedronken en wat ontbeten te hebben zijn we gezamenlijk rond 11:00 weer op pad gegaan. Om 11:31 de boei BvK gerond en dus weer aan het wedstrijdrak begonnen nu richting Muiden. Wind Zw 3-4 met vlagen naar 5. Prachtig zeilweer en niet eens koud. Het is zaterdag dus al weer wat meer jachten op het water, best wel druk eigenlijk. Met wat lange aandewindse slagen richting Uitdam om zo toch zo snel mogelijk in de buurt van de finish te komen. Even goed de rakken uittekenen op de kaart en heel scherp blijven varen. Nabij Pampus ging er opeens een lichtje bij me branden. Het mijlverschil over SB en BB werd me duidelijk. Voor vertrek had ik een radarreflector op de zaling gemonteerd. Deze verstoorde de spleetwerking tussen groot-, en voorzeil!… Stom dat ik dit niet eerder besefte. Waarschijnlijk verstoord deze reflector wel 1 meter van de spleetwerking. En op een achterlijk lengte van ong. 6 meter is dit best wel veel.. Die reflector moet dus bij een eerstvolgende gelegenheid bovenin de mast!. Om 14:39 passeer ik de M1 boei net voor Muiden, maak de laatste foto als bewijs, laat het schip drijven. Feliciteer even met een harde schreeuw mijn strijdmaatje en schrijf de tijden en logstanden (log en GPS log) in het kladlogboek. Ga snel mijn zeilen bergen en start de motor. We gaan gezamenlijk naar Muiden en meren af langszij andere solozeilers. Mijn logboek ik niet netjes geschreven en schrijf deze voor de netheid nog maar even rustig over. Ga dan bij het startschip me afmelden, logboek en camera inleveren, bel de wedstrijdleiding de laatste rusthaven en passage tijden door. Mijn GPS log wat de nauwkeurigste is geeft een tripafstand van 255 mijlen aan met een gemiddelde snelheid van 4,9 mijl/uur. Niet verkeerd voor zo´n klein scheepje. Die 255 mijl is incl. de aan de windse kruisrakken en de afstanden van en naar de rusthavens in de buurt van de wedstrijdbaan. Deze tijd geldt dus al als rusttijd. De hele wedstrijd.. Na iedereen te hebben begroet ga ik al motorend richting mijn thuishaven, Naarden. Een voldaan gevoel van deze wedstrijd, veel gezeild Enkele feiten:op de uitslaglijst van de wedstrijdleiding: * Route 3 * Finishdatum : 6 okt.14:39 * SW Handicap : 121 * Handicap tijd : 133091 * Handicap plaats : 39 (van de 51 reglementair geëindigde schepen, 7 gediskwalificeerd, en 10 niet gestarte schepen. * Finish tijd : 14:39 * Zeiltijd : 44 uur 44 minuten * Rusttijd :34 uur 55 minuten * Wedstrijd tijd : 79 uur 39 minuten * Gem. route snelheid : 4,1 * Plaats punten : 150 * Route punten : 200 * Diverse punten: -3 (oa netjes bijhouden en goed invullen logboek, ontmoetingen met andere schepen loggen. * Totaal punten : 347 * Totaal afgelegde afstand : 255 (volgens GPS) Gemelde posities route 3 Barend Peters True Blue – NaardenVoorlopige wedstrijdstand 39 03/10 – 07:49 – M1 – MUIDEN START – 0 03/10 – 09:46 – GZ2 – VOLENDAM – 11 03/10 – 11:05 – NEK – HOORN – 18 03/10 – 12:53 – OVD3 – S/LELYSTAD – 29 03/10 – 15:13 – EZ27 – S/LELYSTAD – 37 03/10 – 18:27 – V15 – MEDEMBLIK – 52 03/10 – 21:45 – UK16 – URK – 70 04/10 – 09:03 – UK16 – URK – 70 04/10 – 13:18 – SPORTB – BREEZANDDIJK – 94 04/10 – 15:23 – VZ1 – STAVOREN – 105 04/10 – 16:46 – H2 – HINDELOOPEN – 112 04/10 – 21:46 – KG2 – ENKHUIZEN – 127 05/10 – 08:11 – KG2 – ENKHUIZEN – 127 05/10 – 09:32 – VZ1 – STAVOREN – 134 05/10 – 15:38 – EZ27 – S/LELYSTAD – 151 05/10 – 18:01 – OVD3 – S/LELYSTAD – 158 05/10 – 21:12 – PH – PAMPUSHAVEN – 167 05/10 – 23:47 – NEK – HOORN – 179 05/10 – 01:32 – GZ2 – VOLENDAM – 186 05/10 – 03:51 – BVK – BLOCQ V.KUFF – 192 06/10 – 11:31 – BVK – BLOCQ V.KUFF – 192 06/10 – 14:39 – M1 – FINISH MUIDEN – 200 Barend Peters, S/Y True Blue

De 200 zeemijlen van Jan Luyendijk

De 200 zeemijlen van Jan Luyendijk

Door Jan Herman BaasHuizen – Nog zes nachtjes slapen en dan begint in Muiden de zwaar- ste solozeilrace van Nederland. Jan Luyendijk(60) is behoorlijk en- thousiast. Hij kan nauwelijks wach- ten totdat hij met het fotograferen van de boei M1 van start gaat. De Huizer begon de door hem geor- ganiseerde uitputtingslag ooit met vier deelnemers. Aan de zesde edi- tie van de 200 myls ‘SOLO’ nemen 68 zeilers deel. ‘Dat hadden er zeker driehonderd kunnen zijn’, zegt Luyendijk. Binnen een week zat ik vol.’ De Huizer vertelt dat veel zeilers er niet voor terugdeinzen in vijf da- gen en vier nachten 200 zeemij- len alleen te varen. Hoewel het gaat om luxe zeilboten, mag de motor tijdens de wedstrijd niet aan Deelnemers leveren zichzelf vijf dagen lang over aan wind, water en lucht. ‘Het is eind september/begin ok- tober altijd beestenweer. Onweer, bliksem, uitlopers van cyclonen’, grijnst Luyendijk. ‘Maar soloschip- pers zijn een speciaal kaliber men- sen, die echt voor de eenzaam- heid en zeilen gaan. Vorig jaar zei iemand die had meegevaren te- gen mij:’Dit is het beste wat me ooit is overkomen’. Luyendijk ver- gelijkt de race met een marathon of een elfstedentocht. ‘Het is een aanslag op de conditie en uithou- dingsvermogvermogen van de deelnemers.’ Fotograferen Woensdagmorgen is de start. Deelnemers kunnen tussen zeven en tien uur ’s morgens uitvaren. De Gooi & Eemlander 27 september 2001

Hun starttijd is het moment waarop zij de boot voor de haven van Mui- den fotograferen. Daarna kunnen ze kiezen voor vier routes: richting Noordzee, Waddenzee of langs de IJsselmeerstadjes. Met het op korte afstand fotogra- feren van merktekens en het mobiel doorbellen van posities en passa- getijden voldoen de deelnemers aan de jury-eisen. Luyendijks zoon Bob verwerkt de standen dagelijks in een computerprogramma, dat Luy- dijk heeft geschreven. Zoon Marco zet het verslag op internet, zodat de wedstrijd op afstand is te volgen en bij te houden. Familie overal, in Zuid Afrika of Canada kan zo mee- kijken hoe ‘papa’ zeilt.’ Er zijn mini- maal 3 rustperiodes van zes uur. Tijdens de race moet een zeiler 27 uur niet zeilen. Daar staat tegenover, dat de schippers niet langer dan 24 uur op een plek mogen liggen.Boven de windkracht zes wordt niet gevaren en ook niet bij een zicht min- der dan 1000 meter. Verder hangt ’t helemaal af van de wind hoe de wed- strijd verloopt. ‘Als je de wedstrijd wil winnen moet je slim zijn. Zeventig, tachtig mijl(een zeemijl is 1852 meter-red) op een dag is moge- lijk, maar de ervaring leert dat het weer nooit zo gunstig is. Sommige deelnemers zijn vrijdagavond (na bij- na drie dagen) al binnen, anderen een minuut voor sluitingstijd op zon- dagmiddag 12.00 uur. ‘De wedstrijd is niet zonder risico’s, maar dat is de verantwoording van de deelnemers’, aldus Luyendijk. De ervaring leertdat zestig pro- cent de wedstrijd uitzeilt. Luy- endijk is niet meer bang voor een golf, sinds hij ergens in de jaren zeventig met schipper Dirk Nauta op het jacht de Prodent met 54 knopen wind over dek, op zee voer.Stramien. Van de wedstrijdzeilers is ongeveer

Jan Luyendijk op zijn Jeaneau Sun Light 30′ een derde afkomstig uit de omgeving, zoals ’t- Gooi, Eemland en Almere. De anderen komen uit heel Nederland en hebben hun boot veelal in de- ze regio liggen: Muiden, Naarden, Huizen, Muider- zand en Lelystad. ‘Veel ‘kerels’ zegt Luyendijk, ‘die voor vijf dagen ontsnappen aan het stramien. Het zijn allemaal totaal verschillende mensen’ De jongste zeiler is 29, de oudste 70. Allemaal mannen. Luyendijk heeft in die zes jaar nog geen vrouw gevonden die de uitdaging aandurft. ,Reken maar dat je kapot bent aan het eind. Je hebt een paar dagen nodig om te herstellen.’ Toch zijn de deelnemers lang niet allemaal door- gewinterde kerels. Wel zoeken ze voor even de vrijheid op. Luyendijk zelf ook. “Ik ben een workaholic, werk van ’s morgens zes tot ’s avonds half tien. Ik heb in het bedrijfsleven veertig jaar in een spitspositie gestaan. Dan is het prachtig om op het water alleen met jezelf te zijn. Wie weet er nou uit ervaring dat een ster ’s nachts schittert in tegenstelling met een planeet, waarvan het licht gelijkmatig schijnt.